De Architekt en de Keizer van Assyrië.
Ook in bovengenoemd stuk van Fernando Arrabal, dat dit seizoen door de groep Studio wordt uitgebracht, vervult Ton Lutz de hoofdrol met naast hem de jonge akteur Marius Crans. Dit tweetal speelt het spel van liefde en angst, verwarring en onthulling, waarin het leven wordt verbeeld en menselijke situaties fel worden gehekeld. Op een eenzaam eiland vindt de konfrontatie plaats tussen de primitieve mens en het individu met zijn verworvenheden uit de moderne beschaving. Zoals het programma vermeldt: ‘Arrabal confronteert zijn publiek met een geraffineerd samenspel van trucs en extremen, banaliteiten, diepzinnigheden en onzin.’ Onder regie van Krijn Ter Braak kwam er een fascinerende uitvoering tot stand, waarin het spelmoment drastisch werd uitgebuit. Daarbij bleek ook weer de virtuositeit van Ton Lutz als de keizer o.a. in een soort gebeds-scène als hij gezeten in het hutje van de inboorling, de architekt, op zangerige toon gregoriaans, oosters psalmodieert. Vooral ook het proces en verhoor met de maskers en tenslotte de verorbering door de architekt van het lijk van de keizer zit vol groteske spelelementen.