Ons Erfdeel. Jaargang 11

[p. 97]

[Marcel Coole]

Op deze spichtige morgen
die ruikt naar teer en terpentijn,
sneeuwt het in mijn rug
en spreek ik tot schuim geslagen woorden.

Weer
verlieten mijn vaderen hun getouw
en grepen naar hun dagge.

De mensen zijn naamloze brieven.

Rebellie staat in mijn bloed
als een magische tatoeëring.

Ik ben mijn eigen vijand.

Marcel Coole
(uit: ‘Escalade’, Uitgeverij Heideland, Hasselt 1967)

On this thin and spiky morning
smelling of tar and turpentine,
the snow beats on my back
the words I speak are beaten to foam.

Once again
my fathers left their tackle
and felt for their daggers.

People are anonymous letters.

Rebellion lives in my blood
like a magical tattoo-mark.

I am my own enemy.

Marcel Coole
(Translation: James Brockway)