6e Vlaamse Kultuurdag te Ekelsbeke.
Op 3 september 1967 werd onder grote belangstelling de 6e Vlaamse Kultuurdag te Ekelsbeke gehouden. Opvallend was het groot aantal jonge Frans-Vlamingen dat voor het eerst deze dag meemaakte; uit Vlaanderen en Nederland waren verder ook heel wat belangstellenden.
In de voormiddag presenteerde Kan. Lescroart in het tuinhuisje van het kasteel de uitgaven van het ‘Comité flamand de France’. Zowel de ‘Annales’ als de ‘Bulletins’ vormen een ware goudmijn voor wie het verleden van Frans-Vlaanderen wil bestuderen. In een ander zaaltje van het tuinhuisje sprak Mr. J.E. Stéélandt uit Torkonje over de schilderkunst van Frans-Vlaanderen en speciaal over het werk van zijn vrienden en van hemzelf dat was geëksposeerd. Hij verdedigde op briljante wijze het Vlaams karakter van dit werk. Hierop volgde in de kerk een mis met homelie in het Nederlands door Kan. J. Verdonck.
De namiddagzitting in de zaal Van der Sluys stond vrijwel geheel in het teken van het Nederlands onderwijs. De prijzen werden uitgereikt aan de leerlingen van de Nederlandse kursussen te Leisele, Bambeke, Steenvoorde en Hazebroek. Maar er was echter nog heel wat meer. Wellicht voor het eerst hebben de Frans-Vlamingen zo'n bijzonder krachtige en duidelijke taal gesproken op deze dag. Guy Duyck, leraar Nederlands te Bambeke, verwierp elk taalpartikularisme en beklemtoonde de noodzakelijkheid voor de Frans-Vlamingen om Nederlands en ook niets anders dan beschaafd Nederlands te leren. Prof. Max. Deswarte vond dat alleen al de ontwikkeling en de groei van Vlaanderen in België en het Europese wonder dat Nederland heet, volstaan om de studie van het Nederlands in Frans-Vlaanderen te verantwoorden.
Naast dat groeiende zelfbewustzijn van de Frans-Vlamingen viel ook de grote verscheidenheid van deze namiddagzitting op. Zoals gebruikelijk debiteerde voorzitter G. Decalf enkele spreekwoorden die hij uit de volksmond had opgetekend. Jacques Fermaut bracht een fijne hulde aan zijn leermeester Prof. Max. Deswarte die zestig is geworden en de Nederlandse journaliste Mary Pos droeg enkele gedichten voor.