Ons Erfdeel. Jaargang 11
(1967-1968)– [tijdschrift] Ons Erfdeel–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 193]
| |
Pau en niet Pablo heet; of over de Poëziedagen, niet van Meise, maar van Cantonigrós; of over de hulde aan Josep-Sebastiá Pons, de in 1962 overleden dichter uit Katalonië-in-Frankrijk), naast korte beschouwingen over ‘feiten en meningen’ in het buitenland. Groot was mijn verbazing in deze toevallig aangekochte aflevering niet minder dan drie artikels te vinden die ergens iets met de Nederlanden te maken hebben! En dan niet met onze wel eens meer besproken oude schilderkunst, maar met aktuele onderwerpen! De eerste bijdrage, van J. Carrera i Planas, is een In Memoriam Jozef Cardijn, gezien uit de hoek der Katalaanse kajottersbeweging, met in een kadertje enkele van zijn meest karakteristieke uitspraken. Onmiddellijk daarop volgt een kort, maar scherpzinnig artikel van Máxim Casanovas en Llátzer Bria, dat als titel draagt: ‘Nieuws uit Holland’ en handelt over het voor Spaanse (zij het dan Katalaanse) normen wel zeer progressieve katolicisme in Nederland. Wat de schrijvers ‘una Església adolescent’ noemen, en verder ‘una Església en progrés i en tensió’. Tenslotte is er nog, van de hand van R. Pradas i Camps, een vrijmoedig en daardoor boeiend vraaggesprek met Albert Vanistendael, sekretaris-generaal van de I.F.C.V., ‘un flamenc d'edat madura, alt i fort, de cara molt vermella i d'aspecte amable’ - een Vlaming van rijpe leeftijd, groot en sterk, met een zeer rood gezicht en een beminnelijk uitzicht! - over vrij en onafhankelijk syndikalisme. U ziet dat de drie bijdragen niet behoren tot het domein van de kultuur in de engere betekenis van dit woord. Maar het leek mij de moeite waard deze echo's uit de Lage Landen voor de lezers van ‘Ons Erfdeel’ te signaleren. Jan Deloof ‘Serra d'Or’ - Publicacions de l'Abadia de Montserrat, Apartat 121, Barcelona. 350 pesetas per jaar. Los nr. 30 pesetas. |
|