film
Een jaarkrans van schoonheid.
Rond 1964 liep de jonge, knappe kineast uit Oostkamp, Gilbert Lambert, met het idee rond een film te maken over Guido Gezelle. Hij had daarover al gepraat met Karel Berquin; de uitnemende Gezellekenner Karel de Busschere zou zorgen voor de keuze van de gedichten, want van meetaf wou men niet een film maken over het leven van Gezelle, niet een soort historische rekonstruktie, maar een op zichzelf staand kunstwerk over de kunst van Gezelle. Het medium film als kreatieve mogelijkheid zou ten dienste komen te staan van een artistiek werk dat af is, afgerond, honderd en meer jaar oud, maar dat waarde genoeg heeft en voldoende aantrekkelijk blijft om de mensen van nu te boeien, uit te vragen, te intrigeren. Naast de hoger genoemden heeft een pleiade artiesten gewerkt aan de realisatie van deze kunstfilm: Herman Roelstraete zorgde voor de muziek, die wordt uitgevoerd door het Belgisch Kamerorkest onder leiding van Georges Maes. Deklamatie van gedichten gebeurt door Rita Lommée, Rosa Jonckheere, Gerard Vermeersch, Guido Cafmeyer en Luc Reynaert. Scenario en realisatie zijn van de hand van Gilbert Lambert. Na ongeveer vier jaar werk, kwam deze film nu tot stand mede dank zij de steun van diverse openbare besturen en dank zij ook het privémecenaat. De film werd intussen reeds in galapremière vertoond te Brugge; binnenkort wordt hij ook te Gent geprojekteerd in een bijzondere vertoning en het ziet er naar uit dat hij werkelijk een grote reis zal maken en de roem van onze grote dichter in het gehele land en hopelijk ook daarbuiten zal uitdragen:
‘Het leven van de mens is als de zon, die op- en af- en ommegaat.’ De makers van deze kunstfilm hebben het stramien van de seizoenen gevolgd. Zij hebben gezocht naar typische natuurbeelden, waarbij uiteraard de natuurlyriek van Gezelle zeer goed aansluit. Het is evenwel merkwaardig hoe zij erin geslaagd zijn ook de meer tematische gedichten van de meester, zoals ‘Mortis Imago’ en andere, met passende stemmingsbeelden te onderstrepen. In de delen Zomer en Winter, de best geslaagde voor mijn gevoel, komen een aantal bijzonder geslaagde sekwensen in deze zin. De serie winterbeelden van Brugge, beelden van de stadsbuurt rond Gezelles geboortehuis zijn in dit verband onvergetelijk, zij maken zelfs een aangrijpende indruk. ‘Een jaarkrans van schoonheid’ is een merkwaardig werkstuk.
Fernand Bonneure
Auteursrechtelijk beschermd