Het Offer des Heeren

§ ^* Na de wijse: Mijn God waer sal ic &c. ²⁾.

⁺ HOort vrienden, ick schenck v een liet
Weest hier in niet versleghen
Wat daer in Zuytlant ⁴⁾ is geschiet
Laet ons voortgaen in Gods wegen
^* Want de rechtueerdighe sielen zijn
Al in de handen Gods, hoort mijn
^‡ Den tweeden doot is haer geen pijn.

Het is gebuert, dat menich mensch sach

Int Jaer van negenenvijftich kenlijck
Nouember den negenentwintichsten dach
Dat voor de werelt seer schentlijck
Jan Jansz Brant worde geuaen
Sijn vrou was swaer, heeft na gegaen
Sy hieldense beyde, heb ick verstaen.

De man (scheen) was voorsien van Godt

Al om dat goede te lijden
Ghebracht te Geervliet op dat Slot
Die Heere die halp hem strijden
Doen hy zijn goet verquiste, verdranck ⁵⁾
Moch hi daer wel woonen, sonder bedwanc
^‡ Maer in zijn Godtsalige leuen niet lanck.

Sy brachten hem haer Geleerde by

* [n^o. 12.] ³⁾

3) Wij kennen Brant alleen uit dit lied. 't Werd gedicht, terwijl zijne vrouw nog gevangen zat. Waaruit de Bibliographie II, bl. 664, het vermoeden put, dat hij misschien in den Haag is verdronken, weet ik niet.

2) No. 1, 1563: sal ic henengaen.

+ Van JanJansz Brant, die te Gheervliet deerlijc verdroncken is, int iaer. 1559.

4) Het dorp Z., dicht bij Geervliet.

* Sap.3.a.1.

‡ Apo.20.b.6.

5) Van zulke bekeerden vernemen wij weinig: de woorden hier zeggen toch waarschijnlijk meer dan dat Brant vroeger een wereldsch leven had geleid, d.i. zich niet van de algemeen heerschende zeden had onderscheiden.

‡ Esa.59.b.15. 2.Tim.3.b.12.

[p. 551]

 

Hy is volstandich gebleuen

 

Dit is den rechten wech, sprack hy

 

Al tot dat eewige leuen

 

^* Die van so weynich geuonden wort, hoort

 

Van minder ghewandelt, was zijn woort

 

Noch weten dit som ¹⁾ wel rechtevoort,

 

Dat dit den rechten wech is pleyn

 

^† Te enghe te nau is haer desen

 

Het doet haer vleesch te wee gemeyn

 

Hoe hy haer heeft onderwesen

 

⁺ Hertneckich bleuen sy euen seer

 

En waren verbittert op hem veel meer

 

Dan eenich Misdader van oneer.

 

^‡ De duysternisse was also groot

 

Sy mocht dat licht niet verdragen

 

Sy souden hem hebben ghedoot

 

Al inden veerthiensten dage

 

Om ghelt so gauen sy noch respijt

 

Door bidden ²⁾, die hem niet wilden zijn quijt

 

Een maent lach hy met ³⁾ al den tijt.

 

Bereyt was hy tot steruen rat

 

So daer wel is beuonden

 

Al inden sack vrymoedich trat

 

De Buel heeften toe ghebonden

 

En worp hem vande hooge Hofbrug

 

De sack die is gheborsten in stuck

 

Dat volck verstoorde seer door dien druck.

 

Dit was seer eysselijck voor haer

 

Veel menschen waren niet te vreden

 

De man riep wt dat water claer

 

Hoe moort ghy my, was zijn reden

 

De Buel liep om een stock seer stijf

 

En stiet den man al op zijn lijf

 

Dat iammerde menich man en wijf.

 

Dus is gheschiet de Offerhant

 

Al van dit Schaepken, wilt mercken

 

Die lieue man Jan Janszoon Brant

 

^* Rust nv van alle zijn wercken

 

Hy is gheroepen, tot zijnder baet

 

^† Al tot den heerlijcken Sabbath, dit vaet

* Mat.7.b.14.

1) Sommigen.

† 4.Es.7.a.7. Mat.7.b.14. Luc.13.c.22.

+ Fol. 24 v^o.

‡ Joan.3.c.20.

2) ‘'t Bidden van die hem enz.’

3) Met den geheelen tijd, alles medegerekend.

* Heb.4.b.10.

† Esa.58.c.13.

[p. 552]

 

Daer Esaias achtenvijftich af staet

 

Sijn vrou, wat iammerlijcker dinck

 

Blijft daer verborgen ¹⁾ gaende

 

Met grooter list men haer aenginck

 

Tot afgaen seer vermaende

 

Geuangen, heeft sy ghebaert haer kint

 

De Heere weet, hoe sy is ghesint

 

Hy can bewaren die hem bemint.

 

Heer, ghy de swacke stercken cont

 

⁺ V sy dat Vrouken beuolen

 

^‡ Ghy stort v gheest tot allen stont

 

Op elck die niet en wil dolen

 

Heer, sterct door uwen goeden aert

 

Den swacken, en den vromen bewaert

 

^* Dat wy in een Koy ²⁾ werden vergaert.

 

Dees mans exempel is voor v

 

Prijst Godt doch in dien dinghen

 

^* Met Psalmen en Lofsangen nv

 

In uwer herten wilt singhen

 

^† Te bidden is meer van noode wel

 

Veel singens mach maken ydel spel

 

Want ons natuer is so rebel.

 

Nv Broeders ende Susters al

 

Ick groet v hier mee te samen

 

Laet ons vroom strijen int aertsche dal

 

Gods kinderen moeten met namen

 

Sijn tot haers Vaders wille bereyt

 

Wie Christum belijdt in vromicheyt

 

^‡ Sal werden met witte zijde gecleyt.

1) Vreemd, daar zij mede gevangen zat, fol. 24 r^o, toen - zie eenige regels verder - dit lied is gedicht.

+ Fol. 25 r^o.

‡ Joel.2.f.28. Act.2.a.4.

* Joan.10.b.16.

2) In den éénen goeden herder.

* Ephe.5.b.19.

† Luce.18.a.1. Ro.12.a.12. Ephe.6.c.18. Collo.4.a.1. 1.Tes.5.c.17.

‡ Apo.19.b.8.

3) Wij kennen Brant alleen uit dit lied. 't Werd gedicht, terwijl zijne vrouw nog gevangen zat. Waaruit de Bibliographie II, bl. 664, het vermoeden put, dat hij misschien in den Haag is verdronken, weet ik niet.