Het Offer des Heeren
(1904)–Anoniem Het Offer des Heeren– Auteursrecht onbekend§ Ga naar margenoot* Na de wijse: O Sion wilt v vergaren.
Ga naar margenoot+ DOemen vijftienhondert schreue
Daer toe eenenvijftich iaer
Doen werden berooft vant leuen
Vier vrome Christenen voorwaer
Te Gent al binnen der Stede
Daer worden sy verbrent
Sy leefden met God in vrede
En bleuen volstandich totten ent.
Van Lier zijn sy gecomen
Een stadt al in Brabant
Te Gent zijn sy vernomen
De hoofstadt in Vlaenderlant
Daer werden sy verraden
Ga naar margenoot+
Van een Judas met zijn knecht
Haerder vier vry onbeladen
Beleden haer gelooue recht.
Geleyt sijn sy wt haren huysen
Al op des grauen Steen
Sy gebruycten geen abuysen
Maer beleden de waerheyt reen
Daer hebben sy gesongen
Menich schoon geestelijck sanck
Met vriendelijcke tonghen
| |
[pagina 517]
| |
Godt schenckende
Ga naar margenoot† lof en
danck.
Veel Monicken ende Sophisten
Hebben haer geuallen aen
Oft syse met valsche listen
Mochten brengen van de rechte baen
Ga naar margenoot+ Maer de
Christenen naet betamen
Wederstondense met Godts woort
Dat sy haer moesten schamen
Ga naar margenoot* Die soecken
der sielen moort.
Sy hebben haer ordeel ontfangen
Nae des Keysers Mandament
Om dat sy zijn afgegangen
Tvleyschelijcke Christendom blent
En in Godts ghemeynte ghetreden
Ga naar margenoot‡ Die doort
Woordt Godts gheestelijck baert
Ga naar margenoot* Na tgheloof een Doopsel beleden
Van gheen Kinderdoop die Schrift verclaert.
Op den dach dat sy steruen souden
En dat ordeel hadden ontfaen
Haer liefd en sachmen niet vercouden
Maer als vrome ghetuygen staen
Dits den dach heeft
Naenken ghesproken
Daer my so lang na heeft verlanct
Goris,
Wouter, en
Grietken ontloken
Haer monden, en hebben God gedanct.
Sonder worgen
Ga naar voetnoot1) zijn sy verwesen
Te branden elck aen eenen staeck
Doen seyde die vrouwe ghepresen
Wy dancken v Heer van dese saeck
Grietken sprack met goeder meenen
Spaert drie staken Raetsheere bemint
Alle vier steruen wy wel aen eenen
Want geestelijck zijn wy alleens ghesint.
Acht Monicken zijn daer ghecomen
Om te quellen dat Godlijck saet
Maer sy hebben niet aengenomen
Der valscher Propheten raet
Trect wt v lange cleeren
Heeft
Grietken tot haer gheseyt
Ga naar margenoot† Eer ghy een
ander wilt leeren
Maect v seluen doch eerst bereyt.
| |
[pagina 518]
| |
Ga naar margenoot‡ Als slachschapen zijn sy geleydet
Ga naar margenoot+ Ter doot
als Paulus leert
Vrywillich daer toe bereydet
En geensins wraecke begeert
Die Monicken gingen mede
Blijft achter hebben sy geseyt
Wy kennen v wel, laet ons met vrede
Want v te hooren zijn wy niet bereyt.
Op tschauot quam
Joris eerstweruen
En sprack totten volcke seer bly
Weet dat wy niet en steruen
Ga naar margenoot* Om diefte,
moort oft kettery
Dit selfde
Naenken seyde
Doen werden die Monicken gram
Daer na men
Wouter opleyde
Saechtmoedich als een lam.
Daer na zijn sy alle viere
Geuallen op haer knien
In gebeden na Christenen maniere
Daer het brantoffer soude geschien
Sy custen malcander ter steden
Seer vriendelijck aenden mont
Ga naar margenoot† Al met den cus des vreden
Dit was die laetste stont.
Totten volcke sachmense spreken
Vriendelijck met blijden gelaet
Twelck de Monicken wouden wreken
En stonden voor haer seer quaet
Een wten volcke riep daer tegen
Hoort ghy Antechristen verwoet
Staet achter wten wege
Laet de vrouwen spreken soet.
Wouter sprack ter seluen tijden
Borgers van Gent hoort mijn vermaen
Weet dat wy niet en lijden
Als Ketters ofte Luthriaen
Ga naar voetnoot1)
| |
[pagina 519]
| |
Die in deen hant den pot met bieren
In dander hebben dat Testament
Gods woort in dronckenschap hantieren
Daer door die waerheyt wort geschent.
Ga naar margenoot+ By der
keelen zijn zij opgehangen
Met eenen strop, maer niet verworcht
Daer sy nv waren int bedwangen
Ga naar voetnoot1)
Hebben sy voor malcander gesorcht
Seggende: Laet ons vromelijck strijden
Want dits onse laetste torment
Hier na sullen wy verblijden
Ga naar voetnoot2)
Met God in vruechde sonder ent.
Nv hangende in de pijne
Eer het vyer aengesteken wert
Viel
Goris wt den stricke zijne
Daer na beuinck het vyer seer hert
Wouter seggende wt tbenouwen
Och broeder zijt wel gemoet
Doen riep Goris met vasten betrouwen
Ga naar margenoot‡ Sterct mijn
geloof, O Heere goet.
Sy hebben haer offeranden
Na des Heeren woort gedaen
Seggende:
Ga naar margenoot* Vader in
uwen handen
Wilt onsen Geest ontfaen
Haer geloof is int vyer ten fijne
Ga naar margenoot† Alst gout
geproeft seer net
Niet
Ga naar margenoot‡ vreesende
voor die pijne
Geen torment heeft haer belet.
By de Heeren van sKeysers Rade
Zijn dese vier moorden geschiet
Die Stadtheeren van sulcke daden
Hebben haer oock gewachtet niet
Sy gingen haer besmetten
Aen een onnoosel Lam
Acht dagen daer na in hetten
Des vyers een vrou haer eynde nam.
Doen dese in geuanckenisse
Van de Monicken wert gequelt
Sprack sy met woorden gewisse
Om mijn geloof werde ick gestelt
| |
[pagina 520]
| |
Aen een staeck en laet my verbranden
Wat sult ghy voor v gelooue doen
Ga naar margenoot† Betert v oft
ghy coemt in schanden
Ga naar margenoot+ Merct
doch aen dese vrouwe coen.
Katherijn was haren name
Haer oordeel heeft sy ontfaen
Leuendich te staen in des vyers vlame
Als die vyer
Ga naar voetnoot1) hadden
ghedaen
Dus zijnse met haest gegangen
Een broeder staende in haer gemoet
Booch neer ter aerden met verlangen
En hebben malcander vriendelijck gegroet.
Na tschauot ginck sy sonder leyden
Ga naar voetnoot2)
Sy sprack: Wilt mijn handen ontdoen
Dat ick my tot bidden bereyde
Dat my die Heere mach behoen
Sy knielde met haer handen tsamen
Dede Godt een vyerich gebet
Om stercheyt in zijnen name
Dat gaf hy haer oock onbesmet.
Sy wert aen den staeck gebonden
(Gesterct door Godes geest)
Ga naar margenoot*
Niet vreesende het verslonden
Ga naar voetnoot3)
Sprack cloeckelijck onbeureest
Voor het gelooue warachtich
Worde ick ten vyere geleyt
Wat ghy my te doen zijt machtich
Ben ick vrymoedich te lijden bereyt.
Als sy aen den staeck was gebonden
Den verleyder ginck haer toe
Om zijnen deessem te vermonden
Ga naar voetnoot4)
Swijcht, v quellinghe ben ick moe
Sprack sy, wilt v troostens vermijden
Troost v seluen, laet my met vreed
Want om wiens Name ick hier lijde
Ga naar margenoot‡ Troost my
nu op deser steed.
Sy riep met vasten betrouwen
Tot Godt in haren noot
Voor aller menschen aenschouwen
| |
[pagina 521]
| |
Is sy verbrant totter doot
Hier af wilt v niet vreesen
Ghy die Gods woort bemint
Ga naar margenoot+
Ga naar margenoot† Hy en laet die zijne geen
wesen
Want door zijn liefd hijt al ontbint
Ga naar voetnoot1).
Ghy Ouerheyt wilt doch ontwaken
Hoe blijft ghy dus lange verblent
Het zijn te wonderlijcke saken
Dat ghy hem niet en kent
Ga naar margenoot*
Die v de macht heeft gegeuen
Te voeren dat wereltlijcke sweert
Die ghy vermoort en nemet leuen
Sijn Christo lief ende weert.
|
|