Het Offer des Heeren
(1904)–Anoniem Het Offer des Heeren– Auteursrecht onbekend
[pagina 187]
| |
§ Ga naar margenoot+Dit is eenen Brief van Peter van Weruick, de welcke hy geschreuen heeft in der geuanckenisse te Gent, ende heeft al daer om tghetuygenisse Jesu zijn leuen gelaten. Anno. 1552 Ga naar voetnoot1).DIe oueruloedige genade ende vrede van Godt den Vader, ende den Heere Jesu Christo sy met v. § Ghenade ende vrede sy met v van Godt onsen Vader, ende onsen Heere Jesu Christo, die een Vader der Ga naar margenoot† bermherticheyt is, ende een Godt van allen troost, die ons vertroost in al onsen druck, op dat wy oock troosten moeghen die ghene die in alderley druck zijn, metten troost daer wy van Godt mede ghetroost worden, want ghelijck als dat lijden Christi ouer ons coemt, also coemt ons veel troost door Christum, Ga naar margenoot‡ want onsen druck de welcke tijttelijck ende licht is, brengt ons een eewighe ende ouer maetwichtighe Heerlijckheydt, ons die niet en sien op het ghene dat sienlijck is, maer op het ghene dat onsienlijck is, want het ghene dat sienlijck is, dat is verghanckelijck, maer het ghene dat onsienlijck is, dat is eewich, Ende wy weten, ist dat onse Ga naar margenoot† aertsche huys deser Wooninghe ghebroocken wordt, dat wy een timmeringhe hebben van Godt, een Huys niet met handen ghemaeckt, maer dat eewich is inden Hemel, // Ga naar margenoot+ ende daer nae Ga naar margenoot† haecken wy, nae onse huysinghe die vanden Hemel is, ende wy verlanghen, dat wy daer | |
[pagina 188]
| |
mede ghecleedt souden worden, ist nochtans dat wy Ga naar margenoot† ghecleedt ende niet naeckt gheuonden en worden, want terwijlen dat wy in deser Wooninghe zijn, soo Ga naar margenoot* suchten wy ende zijn beswaert, want wy wilden lieuer ghecleedt ende niet ontcleedt worden, op dattet sterffelijcke verslonden worde vanden leuen, maer die ons daer toe bereyt, dat is God, die ons den onderpandt des Gheests ghegheuen heeft. Alsoo zijn wy altijts ghetroost, ende weten, dat alsoo langhe als wy thuys zijn inden Lichaem, soo ghaen wy Pelgrimagie int afwesen vanden Heere, want wy wandelen int Ghelooue, ende wy en sien hem niet, maer wy zijn getroost, ende hebben veel meer lust wt den Lichaem te wesen, ende daer tHuys te zijn by den Heere. Ick vermaene v lieden, lieue Broederen ende Susteren, door die bermherticheydt Godts, dat ghy met Ga naar margenoot† malcanderen neerstelijck versaemen Ga naar voetnoot1) wilt, om malcanderen ghoet onderscheydt Ga naar voetnoot2) te gheuen, van die eewighe Waerheydt ons Salichmaeckers, terwijlen dat ghy den tijt hebt, want wy en hebben hier gheen Ga naar margenoot* blijuende Stadt, maar wy verwachten eene, ende dat door Lijdtsaemheyt, Hierom lieue Broeders ende Susters, neemt des Heeren woordt wel ter herten, ende verstaet wel wat de Heere seyt, op dat ghy vromelijck staende muecht blijuen, als ghy beproeft werdt, want ick segghe v lieue Broeders, datter vromelijck ghestreden moet zijn, al veel strangher dan ick meynde: Want sy comen ons aen met soo listighe vraghen ende met // Ga naar margenoot+ soete woorden, op dat sy ons in eenighe woorden begrijpen mochten, ende also afuallich te maecken. Daerom lieue broeders geeft malcanderen goet onderscheyt, welcke den wech des Heeren, ende den wech des Duyuels is, ende welcke den oprechten Ga naar margenoot† dienst Gods ende den dienst des Duyuels ende der Afgoden is, ende welcke de kinderen des Heeren ende de kinderen des Duyuels zijn, want de kinderen des Heeren en zijn van deser Ga naar margenoot* Werelt niet, daerom haetse de Werelt, sy lijden alle veruolginghe, sy werden gheleyt ghelijck Ga naar margenoot† slachschapen ter doot, ende van alle menschen ghehaet, Ga naar margenoot* sy moeten alle mans roof zijn. Ga naar margenoot‡ Sy en hebben nieuwers gheen seecker stede, sy zijn allen volck ter werelt, ende alle mans wechworpsel, Ga naar margenoot† sij weenen ende huylen, ende die Werelt verblijdt haer, sy worden Ga naar margenoot* versmaet om dat sy op den leuenden Godt hopen, Ga naar margenoot‡ Hier by bekent men welcke de kinderen des Heeren, ende de kinderen des Duyuels zijn, Ga naar margenoot* Wie recht doet die is gherechtich, ghelijck hy gherechtich is, wie sonde doet is wt den Duyuel. Ga naar margenoot* Och lieue kinderkens, hierom en be- | |
[pagina 189]
| |
mindt de Werelt niet, noch oock wat daer inde Werelt is, want ist dat yemandt de Wereldt lief heeft, in hem en is de Liefde des Vaders niet, want al wat inde Wereldt is, te weten de lust des vleyschs, ende lust der ooghen, ende hoomoet des leuens, en is niet van den Vader, maer vander Werelt, ende die werelt verghaet met haren lusten, maer die den wille Gods doet die blijft inder eewicheydt. Mijn Alderliefste, weet dat ick eenen grooten strijdt ghestreden hebbe teghen die Ga naar margenoot* Regenten der duysternissen, ende die valsche Propheten, want // Ga naar margenoot+ sy seyden datmen wel hooren ende gheleert mach zijn van haar, al ist dat sij niet en leuen nae de ghebooden des Heeren. Doen vraechde ick aldus: Die in de geboden des Heeren niet en wandelt, is die niet vreemt van den Heere? Sy seyden: Jae. Doen seyde ick, dat Christus seyt, Ga naar margenoot* Mijn schapen hooren mijn stemme, ende sy volghen my na, maer der vreemder stemme en hooren sy niet, maer sy vlien van hem, alsoo, waert dat ick de vreemde hoorde, soo en waer ick van Christus schapen niet, want Christus schapen en hooren de vreemde niet. Antw. Sy preecken ymmers de Waerheyt, het woort en is daerom niet te minder. Doen seyde ic: Joannes seyt, Ga naar margenoot* Die daer seyt dat hi God kent, ende en hout zijn gheboden niet, dat is een logenaer, ende in hem en is geen waerheyt. Is dan in hem gheen waerheyt, hoe can hy de waerheyt ghepreken Ga naar voetnoot1)? So moet Joannes lieghen. Christus seyt: Ga naar margenoot* Eenen quaden boom en mach gheen goede vruchten voortbrenghen, Ten anderen seyt hy: Ga naar margenoot† Hoe cont ghy goet gespreecken, aengesien dat ghy quaet zijt? Solueert dese vrage, so sal ick oock gheloouen, Ick segghe v: Al waert dat hij een Testament naem, ende dat hy datte in uwer Kercken gheheel wt lase, ghelijc die Apostolen gheschreuen hebben, soo wil ick haer betoghen dat sy lieghen, Ende laet de selue woorden een mensche spreecken, die in de weghen des Heeren wandelt, die sal de Waerheyt segghen, Ende oft yemandt van uwen volcke dese woorden in uwen Tempel preeckte, ouer dronckaerts, ouerspeelders, | |
[pagina 190]
| |
ouer dieuen, moorders, ghierighe, achterclappers quaetspreckers, &c., ende seyde: Ga naar margenoot* Ghy zijt dat wtuercoren volck, dat Conincklijck prie// Ga naar margenoot+sterschap, dat Heylich volck, dat volck des eyghendoms, op dat ghy vercondigen sout die duechden des gheens die v gheroepen heeft vander duysternisse tot zijnen onuerghanckelijcken Lichte, ghy die in voortijden geen volck en waert, maer nv Gods volck zijt, ende zijt gheweest ouer de welcke dat hem Godt niet en ontfermde, maer nv heeft hy uwer ontfermt, Oft hy dese woorden sprake ouer dat boose volck, soude hij niet lieghen? Maer waert datse een Godureesende ouer dat Godvreesende volc spraecke, die soude de Waerheyt segghen. Ten anderen of ghy preeckte. Wy zijn als Ga naar margenoot* slachtschapen ter doot gheleydt om uwent wille, waer dat oock niet ghelooghen van v: Maer een Godureesende soude de waerheydt segghen. Alsoo hadden wy veel woorden, maer ten vorderde al niet. Doen vraechde ick, of de Kinderen des Heeren niet al Ga naar margenoot† Gheestelijck en moesten zijn. Hy seyde: Jae sy. Doen vraechde ick, waerom sy dan Gheestelijc hieten, ende dander Wereltlijck, daer sy alle Gheestelijck moeten zijn. Dat en wisten sy niet te betooghen. Doen seyde ick: Ga naar margenoot* Christus en bidt niet voor die Werelt, maer voor haer die van der Werelt niet en zijn, zijt ghy dan Gheestelijck hoe coemt dat ghy niet alle van eenen sin en zijt Ga naar voetnoot1), want deen en mach niet dan int grauwe ghaen, ende gheen ghelt handelen, ende zijn schoen moeten bouen een gat hebben, dander moeten alle int swarte ghaen, ende dander alle in het bonte, de ander en moeghen niet eten dat si coocken, ende sy en moeghen Vader of Moeder niet spreecken als syse sien, ende als sy haer niet en sien, soo spreecken sy haer. Ick seyde: Dit zijn alle diuersche sec// Ga naar margenoot+ten, ende alle Ga naar margenoot† plantinghen van menschen, ende niet van Godt, daerom salt al wtgeroeyt worden. Hier op en wisten sy niet veel te segghen. Doen seyde ick. V lieder leere is de leere des Duyuels, want het is al tegens de waerheyt datter geschiet ende onderhouden wort, alsoo Paulus seyt, dat in de Ga naar margenoot‡ laetste tijden sommighe vanden ghelooue afuallen sullen, ende aenhangen den dwalenden gheesten, ende die leeringe der Duyuelen, die verbieden te trou- | |
[pagina 191]
| |
wen, ende te nutten de spijse die Godt geschapen heeft. Nv sie ick, dat ghy dit leerende zijt, want ghy verbiet te trouwen, ende de spijse te nutten. Doen was ick wech doen gaen Ga naar voetnoot1). § Ende binnen een wijle seer onlanghe daer nae, soo quam den Deecken van Ronse Ga naar voetnoot2) met noch eenen Pape, ende die oueruielen my seer stranghelijck met loose vragen, maer de Heere bewaerde my, dat ick niet verraden en wert Ga naar voetnoot3). Hy vraechde my, oft ick niet en gheloofde dattet Broot dat Christus zijnen Apostolen ghaf, het Lichaem Christi was, als hy seyde: Ga naar margenoot† Neemt, eet, dat is mijn lichaem dat voor v ghebroken wort. Ick seyde: Dat Broot en was niet dat Lichaem dwelcke voor ons ghebroocken was, het was tot eender ghedenckenisse. Doen seyde hy. Het Broot verandert in zijn Lichaem. Maer ick seyde dattet tot eender gedenckteken was, ende niet het Lichaem selue. Doen vraechden sy my vant Doopsel, of die kinderen niet en moesten ghedoopt zijn. Ick seyde. Daer en staet van gheen kinderdoop, Ga naar margenoot* maer van eenen Doop des geloofs. Doen seyden sy? Siet wy sullen betooghen, dat die kinderen moeten gedoopt zijn, Joan. 3 Ga naar margenoot+. Seyt Christus daer niet: Het en sy dat yemant van nieus gebo// Ga naar margenoot+ren wort wten water ende den Gheest, hy en sal dat Rijcke Godts niet besitten? Doen seyde ick: Dat en is tot gheenen kinderen gesproken, maer totten hoorenden. Maer sy seyden: Het is. Ende daer mede wilden sy den kinderdoop beweeren ende oprechten. Also hadden wy veel woorden, maer wi en veraccordeerden nieuwers in. Hierom vermane ic v lieue broederen ende susteren, dat ghy malcanderen van alle saken goet onderscheyt wilt geuen, te weten, vant Auontmael, vant Doopsel, ende van het Ga naar margenoot‡ Menschwerden Ga naar voetnoot4) Christi, ende van de geestelijcke kinders, ende van de kinders der werelt, Ende wandelt wijsselijc in de vreese des Heeren, ende en Ga naar margenoot† vreest gheen menschen, al tieren sy haer leelijck. Ic vermane v ooc lieue broeders ende susters, door die liefde ons Heeren, dat ghy alle te samen den Heere voor Ga naar margenoot* my wilt bidden, op dat ic vromelijck staende mach blijuen, als ic beproeft werde. Voort bidde ic, dat ghy mijn beminde moeder neerstelijc wilt onderwijsen van alle saken, ende mijn broeder oock, ende mijn wijf, op auontuer, oft sy haer bekeeren mochte. De Heere veruulle v | |
[pagina 192]
| |
met zijnen gheest, Amen. Gheschreuen met ancxt vanden volcke, dat daer altoos was. Die oueruloedighe genade ende vrede van God den Vader ende den Heere Jesu Christo sy met v, Amen.
Eccl. 15. a. 1. § Die Godt vreest sal goet doen. // §
Ga naar margenoot+Een
Liedeken van
Peter van Weruick. Nae de wijse: Wij willen de Mey
ontfangen
Ga naar voetnoot1).
Groot zijn des Heeren crachten
Inden Hemel, en op Aerdt
Ga naar margenoot* Alle die
op hem wachten
Mogen wel staen onueruaert
Voor die Duyuelsche nacy
Ga naar margenoot† Die
comen in Engels schijn
Ga naar margenoot‡ Der Slangen generacy
Die wt spouwen haer fenijn.
Seer listich sy aengingen
Peter van Weruick, te Gent
Om tot afual te bringhen
Maer hy bleef vroom totten ent
Ga naar margenoot* En heeft
Gods naem beleden
Vrymoedich, int openbaer
Die Sophisten met reden
Ga naar margenoot† Heeft hy
verwonnen aldaer.
Hy doet lieflijck waerschouwen
Den Broeders ende Susters al
Ga naar margenoot‡ Om
neerstich tonderhouwen
Vergadering in dit dal
Ga naar voetnoot2)
En om geuen eendrachtich
Malcander onderscheyt
Ga naar voetnoot3) goet
Van die Waerheyt seer crachtich
| |
[pagina 193]
| |
Onses Salichmakers soet.
Ga naar margenoot* Laet
twoort int hert beclijuen
Dat Godt spreeckt, en wel verstaet
Op dat ghy vroom muecht blijuen
Als de beproeuinge aengaet
Vroomlijcken en moetmen strijden
Jae al veel stranger certeyn
Dan ick meynde in voortijden
Dit segge ick v al gemeyn.
Lieue Broeders, wilt geuen
Malcander goet onderscheyt //
Ga naar margenoot+En
besiet hier beneuen
Hoe de wech des Heeren leyt
En des Duyuels, wilt mercken
Welck doprecht dienst vanden Heer
En dienst van dAfgods kercken
Sy na der Duyuelen Leer.
Voortaen om tonderscheyden
Op des Heeren kinders siet
En des Duyuels van beyden
Ga naar margenoot† Want van
de werlt en zijn niet
De kinderen des Heeren
Daerom worden sy benijt
En veruolcht met verseeren
Ga naar voetnoot1)
Van de verkeerde werlt wijt.
Ga naar margenoot‡ Sy worden als slachschapen
Ter dootwaert henen ghebracht
Ga naar margenoot*
Alle menschen haer rapen
Ga naar voetnoot2)
Als een roof zijnde gheacht
Ga naar margenoot† Hebben
gheen seecker schuylen
Sijn versmaet van alle man
Ga naar margenoot‡ Sy
weenen ende huylen
En de Werlt coemt blijschap an.
Dit Lietken is ten besten
Verhaelt wt Peters vermaen
Die om Gods woort ten lesten
Vroom aen een pael heeft ghestaen
Int Jaer van vijfthienhondert
Daer toe tweenvijftich meer
Hy was hier af ghesondert
| |
[pagina 194]
| |
Om doprechte Christen Leer.
Broeders
Ga naar margenoot* schout
Ypocrijten
Die altijt hebben gemist
Ga naar voetnoot1)
Sy haren tijt verslijten
Met leering des Antichrist
Wilt doch van sulcken keeren
V salicheyt leyter aen
Maer blijft by twoort des Heeren
So sult ghy wel blijuen staen. //
|
|