Het Offer des Heeren
(1904)–Anoniem Het Offer des Heeren– Auteursrecht onbekend
[pagina 121]
| |
§ Ga naar margenoot+Dit is eenen Brief van Jannijn Buefkijn, diemen noemt, Hans keescooper, inder geuanckenis geschreuen te Gent, Anno. 1550 Ga naar voetnoot1).EEn Ga naar margenoot† salige wandelinge, ende een leuendich geestelijck gelooue, hope, ende een warachtich Euangelijs betrouwen tot God den Vader, ende den Heere Jesum Christum, onsen Ga naar margenoot* eenigen hulper ende salichmaker, wunsche ick mijnen beminden vrienden tot een blijde tijdinge ende vriendelijcke groete, op dat ghi door het selue gelooue ende betrouwen tot God Ga naar margenoot† opwassen muecht in een nieu reyn leuen, welc leuen gespoort Ga naar voetnoot2) ende rijckelijc geuonden wort int heylich Euangelie. O salich zijnse, die haer Ga naar margenoot† reynigen ende heyligen na het inhout des Euangelijs, Ga naar margenoot† sonder welcke reyniginge ende heylichmakinghe niemant God noch den Heere sien en sal. Dus doet den raet des Heeren Jesu, hy seyt: Ga naar margenoot† Ondersoect de Schriftuere. Ende anders en heb ic niet gedaen, gelijc ic ende die met my geuangen zijn, voor de Heeren des Keysers Rade geseyt hebben, ende connen ons metter waerheyt niet beschuldigen. Sy hebben ons gheuraecht, deen na den anderen, my ten eersten, oft ic gedoopt was. Ic seyde: Ja mijn Heeren. Vrage: Hoe lange is dat geleden? Antwo. Vier iaer mijn Heeren. Vrag. Wat hout ghi van uwen doopsel in uwen iongen tijt? Antw. Gansch niet mijn Heeren. Vrag. Van den Sacramenten der Priesteren, gelooft ghy // Ga naar margenoot+ niet dat daer vleesch ende bloet is, ende dattet God is? Antw. Neen ic mijn Heeren, wat soude dat vleesch ende bloet zijn, ende God (seyde ic voor de Priesters Ga naar margenoot* Jesabels) legter mi hier dese tafel vol, ick salse al wech blasen datse stuyuen, so en zijnt dan geen Goden, men can God niet handelen, noch lichamelijc eten. Doen vraechden sy, oft ick daer by bleef. Ick seyde: Ja ic mijn Heeren, tot dat men my beter bewijst metter Schriftueren. | |
[pagina 122]
| |
Doen was ick van den Raet wech geleyt, ende een ander voort gehaelt, ende hebben tot thien also beleden, waer af den eenen van de thien niet ghedoopt en is, ende heeft beleden dattet recht ende goet is, ende seyde, hoe dat hy eens is geweest by den Leeraer om ghedoopt te zijn. Doen vraechden hem de Heeren: Hoe quamt dat hy v niet en doopte? Soo seyde desen persoon (ende is noch een ionc geselleken ende een vriendelijc kint) Mijn Heeren, doen de Leeraer Ga naar voetnoot1) my het Ga naar margenoot† gelooue voor leyde, my onderuraecht hebbende, mercte wel dat ick noch ionc in het verstant was, beual mi dat ic de schriftuere noch meer ondersoecken soude. Doen begeerde ic, dattet geschien soude. Doen vraechde hy my, oft ick wel wiste, dat de werelt sulcke menscen doodet ende verbrant. Ic seyde: Ic wetet wel. Doen seyde hy my: So bidde ic v, dat ghi op dees tijt hier mede paciencie hebt, tot dat ic op een ander tijt wederom come, Ga naar margenoot† Ondersoect de schriftuere ende bidt den Heere om wijsheyt, want ghy zijt noch een ionc man. Ende so schien Ga naar voetnoot2) wy. Doen vraechden de Heeren: Ist v dan leedt, dat ghy niet gedoopt en zijt? Hi seyde: Jaet mijn Heeren. So vraechden sy noch: En oft ghy nv niet gheuangen en waert, sout ghy v laten doopen? Hy seyde: Jae ic mijn Heeren. Doen wert hy vanden Raet geleyt. Nv // Ga naar margenoot+ siet lieue vrienden, dit zijn schoon teeckenen ende miraculen, doet uwe oogen open, dat sulcke ionge menschen haer seluen voor die waerheyt, haer lichamen inder geuanckenisse, ia inder doot geuen. Den Heeren is geseyt dat si alle hare geleerde voortbrengen souden, men sal haer lieden bewijsen metter waerheit dattet al Ga naar margenoot* valsche Propheten zijn, ende dat si de werelt bi na M.CCC. Jaer Ga naar voetnoot3) met hare valscheyt bedroghen hebben, ende lieuer int openbaer op een Scauot int midden der Merct met haer spreken dan int heymelijc, ende de Papen en willen dat niet doen, si soudent haer lieuer veel laten costen. Also zijn alle geleerde beroepen geweest tot disputeren, in die consistorie present alle de Heeren van den Rade, ende daer oock vier die principale geleertste Papen van Gent by waren. Ic hebt gehoort, want ic wasser present bi. Dus Ga naar margenoot* ondersoect de scriftuere, die de Heere v gebiet te ondersoecken, ende daer na te doen, op pene van uwer sielen verdoemenisse, | |
[pagina 123]
| |
ende int Ga naar margenoot* eewige vyer geworpen te zijn, daer eewich wesen sal Ga naar margenoot† schreyinge der oogen ende cryselinge der tanden, Welcke scriftuere v die Papen verbieden te lesen, op de pene, hier v leuen lanc Ga naar margenoot* gehaet te wesen van alle menschen, ende v lichaem aen eenen staec verbrant te wesen, dwelc seer haest gedaen is, somen siet. Dus doen wi lieuer dat de Heere gebiet, al zijn wi eenen cleynen tijt Ga naar margenoot† versmaet, ende van den menscen wt deser ellendiger werelt verworpen, ende rusten inden Heere, dan te doen dat de Ga naar margenoot† menschen gebieden, ende den eewigen tijt Gods viant te zijn in die afgrijselijcke Helle. Ga naar margenoot† Dus ondersoect de scriftuere met een gerechtich herte tot Godt, die Heere sal v verstant gheuen. Die Heere sy met v. Mijn liefde wunsche ick v. By my Jannijn Buefkijn, geuangen te Ghent, om dat Ga naar margenoot* ghetuyghenisse Christi. // Ga naar margenoot+ Ick wensche salicheyt allen den ghenen, die den Heere van ongeueynsder herten soecken. Ghescreuen int duyster met arm gereetschap.
§ Hier na volcht, hoe dese twee voorgaende, te weten, Hans van Ouerdamme ende Hans keescooper ter doot gegaen zijn.
ALs dese twee Schaepkens verwesen waren, sprack de Procuruer Generael. Dat ghy als Ketters verwesen zijt, is daerom, datter diuersche Gheleerde met v ghedisputeert hebben, ende ghy en hebt v niet willen laten onderwijsen. Hans van Ouerdam. Mijn Heeren hadden wij moghen int openbaer disputeren, men soude wel ghesien hebben wat gheleerde dat geweest zijn. De Procureur Generael. Tis nv al te laet, tis nv al te laet. Doen worden sy beyde wech gheschickt ende ghinghen met lachenden monde, Hans van Ouerdam segghende: Jae iae, tis nv al te laet. Ende Hans keescooper had hem met Hans van Ouerdam besproken, dat hy opt Schauot zijn onderhosen soude wt trecken ende terwijlen soude Hans van Ouerdam, met tvolck spreken, twelck alsoo gheschiede. Doen die scherprechter Hansken helpen wilde, begeerdet Hansken alleen te doen, om dat Hans van Ouerdam te langher totten volcke spreken soude. Dit gheschiet zijnde, zijn si elc aen een staec gestelt, ende hebben haer lichamen Gode op geoffert. // | |
[pagina 124]
| |
§
Ga naar margenoot+Een
Liedeken van
Hans keescooper. Na de wijse. Vanden 29. Psalm. Ofte,
Genade ende vrede
Ga naar voetnoot1).
O Heer v wil ick louen
Ghy die v ledekens al
Ga naar margenoot* Toeseynt
stercheyt van bouen
Hier in dit aertsche dal
Dat sy vast staende blijuen
Tegen den quaden hoop
Als haer de boose drijuen
Hebben tot v een loop.
Siet doch wat vromer Helden
Verschenen daer te Gent
Hoeseer datmense quelden
Ga naar margenoot† Bleuen vroom staen ten ent
Een genaemt Hans keescoper
Die daer was me geuaen
Daer hebben wy een proper
Cleyn lietken af begaen
Ga naar voetnoot2).
Ga naar margenoot‡ Sy deden
hem voor comen
Die Heeren vanden Raet
En hebben scherp vernomen
Na zijn gemoet en daet
Sijt ghy gedoopt, sy vraechden
Ja ick, sprac hy geris
Ga naar voetnoot3)
Den
Raet
Hoe lang ist dat ghijt waechden
Keescooper.
Vier Jaer tgeleden is.
Sy vraechden zyn gemoede
Van sPriesters Sacrament
Oft niet was God vleysch bloede
Hy antwoorde pertinent
Neen, soud ic dat geloouen
Den disch legt vol vant aes
Sy sullen al van bouen
Stuyuen als icse blaes.
| |
[pagina 125]
| |
Aldus en zijnt geen goden
Men mach lijfachtich Godt //
Ga naar margenoot+
Geensins eten als broden
Is dit also v slot
Ja, tot dat sy my wijsen
Een beter met schrift claer
Doen hieten sy hem rijsen
Dat hy sou gaen van haer.
Daer wert geseyt, laet halen
Al v Geleerde voort
Men salse altemalen
Bewijsen met waer woort
Dat sy sijn
Ga naar margenoot* valsch
Propheten
Die dertien hondert Jaer
Hebben door haer decreten
Bedrogen des werelts schaer.
O menschen wilt v keeren
Van dese woluen quaet
Ga naar margenoot† Die comen in
schaeps cleeren
Binnen zijnde vol haet
Het zijn Antechrists knapen
Die maecken groot getier
Menschen sielen te rapen
Tot dat eewige vier.
Dus wilt sonder vertoeuen
Gaen tot v schepper Heer
Al wat ghy sult behoeuen
Dat vint ghy in zijn leer
Christus sal v recht stueren
Ga naar margenoot‡ Blijft ghy
vast by zijn woort
En ghy sult wel gedueren
Als wint, storm coemt aen boort.
Duysent vijfhondert iaren
Vijftich getelt daer an
Doen sachmen openbaren
Desen dapperen man
En aen een pael staen branden
By zijnen lieuen Broer
Ga naar margenoot* Nv zijn sy in
Gods handen
Verlost wt swerelts beroer. //
|
|