Het Offer des Heeren
(1904)–Anoniem Het Offer des Heeren– Auteursrecht onbekend
[pagina 78]
| |
§ Hier na volgen sommighe Testamenten ende Brieuen, de welcke Jan Claesz wt der geuanckenisse geschreuen heeft, aen zijn Huysurouwe ende kinderen, ende aen zijnen gheslachte Ga naar voetnoot1). //
§ Ga naar margenoot+Sommige Testamenten geschreuen door Jan Claesz (inde geuanckenis liggende binnen Amstelredam) aen zijn Huysurouwe, kinderen, ende ander vrienden, nae den vleesche. Anno. 1544.
§ Ga naar margenoot*Dit is het Testament aen zijn Huysurou. VRiendelijcke groete in den Heere aen mijn lieue Huysurou, die ick nv niet langher nae den vleysche, maer na der sielen beminne. | |
[pagina 79]
| |
Hoort mijn vermaninge: Ghy weet, dat wy aldus langhe, alst ons nae den vleysche wel ghinck met Israel, dat wy doen niet en wisten wat wy waren, maer nv ons die goede Vader Ga naar margenoot† aentast, nv voelen wy wat wy zijn: te cranck, swack, ellendich Ga naar voetnoot1), arm ende naect. Hierom mijn lieue Huysurou, neemt voor een Ga naar margenoot† Exempel Jesum Christum, wat wech dat hy ons voor gegaen heeft, Ende Ga naar margenoot* dat wy door veel drucx moeten ingaen in dat rijck der hemelen. Vergetet mijn vleysch met alle v sinlijckheyt. Bidt den Heere om Ga naar margenoot† gelooue, op dat ghy Ga naar margenoot* verwinnen muecht. Ende ic wil my so goetwillich den Heere ouergheuen, als hy mijn herte troostet met zijn ghenade. Ghy hebt noch tijt ter beteringe, maer ic ben gebonden aen zijn genade, daer ic op betrouwe Ga naar voetnoot2). Hieromme en denct niet op // Ga naar margenoot+het gene dat voorby is, maer dringet met een vast betrouwen aen den Heer, hy sal v in allen helpen totten goede Ga naar voetnoot3), gheeft v daer toe ouer ende Ga naar margenoot* voecht v altijt bijden ghenen, die den Heere vresen, want dat sal v best wesen. Want Ga naar margenoot† wel hem die niet en wandelt inden raet der godloosen, noch en tredet op den wech der Sondaren, noch en sittet daer die spotters sitten, maer heeft zijnen lust in de Wet des Heeren, ende spreect daer van dach ende nacht. Mijn beminde huysurouwe, bi den Goduresenden spreectmen daer van, ende daer door wijct men vant quaet: Want door des Ga naar margenoot* Heeren vreese schoutmen dat quaet, ende door die liefde volbrengtmen alle goet. Wort doch wacker, want het heeft met v ende met my slappelijck toegegaen. Laet v des Heeren woort tot alle goet verporren. Ga naar margenoot* Bidt hem om zijnen heyligen Geest, die can v troosten, Ga naar margenoot† want dat lijden van deser tijt en is niet by de glory ende heerlijcheyt die aen ons geopenbaert sal worden. Ga naar margenoot‡ Want dat is de proef, die aen onse Ghelooue beuonden moet worden, veel costelijcker dan dat verganckelijcke Gout dat doort vyer geproeft wort. Mijn lieue huysurouwe, hadden wy also dat Rijcke Gods moegen ingaen, soo wy begonnen, ende dus lange gedaen hebben, soo en hadde die wech niet nauwe geweest. Maer door Ga naar margenoot† lijden ende benautheyt moste onsen Salichmaker in zijn eygen heerlicheyt comen, hoe willen wy daer door met ruymte comen? Want die Ga naar margenoot† wech (als de Heere seyt) is nauwe, die totten | |
[pagina 80]
| |
leuen leyt, ende weynich zijnder diese vinden, noch weynigher diese recht wandelen, Want die goede vader hadde my desen Wech wel vertoont, maer mijn boose vleysch heefter my al te hardt afghedronghen: Nochtans Ga naar margenoot† betrouwe ick door de genade des Heeren // Ga naar margenoot+salich te worden, Want Paulus seyt: Ga naar margenoot† Al gaef ick alle mijn goet den armen, ende liet mijn lichaem bernen, heb ick de liefde niet ten is my niet profijtelijck. Ouerdenct wat dese liefde is, so sult ghijt al connen int beste nemen, wat v de Heere toe seynt, Hoe soude ickt moeghen wtspreken, de liefde is Gods natuer, dese si Ga naar margenoot† met v ende ons allen, (Ick geefse v tot een vriendelijcke groete.) Die goede bermhertige Vader gietse in ons alder herten, door zijnen beminden Soon, Amen. Ga naar margenoot† Groet alle lieue vrienden in den Heere. Ga naar margenoot* Biddet den Heere voor my, al wat de Heere my geeft wil ick weder doen.
§ Ga naar margenoot*Noch een Testament aen zijn Huysurou.
VVetet mijn hertelijcke lieue huysurouwe, dat ick v beuele, dat ghi in geender manieren en Ga naar margenoot* wijct van dat Woordt des Heeren, maer troost v altijt daer mede, Want het Ga naar margenoot† lijden van deser tijt en is niet tegen de heerlijcheyt, die aen ons gheopenbaert sal worden, ist dat wy blijuen inden gelooue. Och, laet ons doch daer door verwinnen, ende niet afwijcken, so sullen wy de Ga naar margenoot† Croon ontfangen, die de goede Heere Ga naar margenoot* beloeft heeft alle den genen, die lief hebben zijn toecoemst, Begheeren wy hier te blijuen, so en hebben wy zijn toecoemst niet lief, maer ist dat wy hem bidden om den heylighen Geest, die sal ons in allen dingen onderwijsen, Ga naar margenoot* troosten ende stercken door zijn ghenade. Ga naar margenoot† Och laet ons bidden, want door bidden moeten wijt // Ga naar margenoot+al ontfanghen. Dus mijn lieue Huysurou, Ga naar margenoot* en sorcht voor gheenen dinghen, die den lichaem aenghaen, maer soeckt het Rijcke Gods ende zijn gerechticheyt, so salt v al toe vallen. Ga naar margenoot† Hier mede beuele ic v God, ende dat woort zijnder genaden, dat v can stercken ende bewaren in alle tentatie. Ga naar margenoot* Die ghenade des Heeren sy met v, ende met ons allen, Amen. Ga naar margenoot† Voedet mijn lieue kinderkens op in onderwijsinghe inden Heere, dat beueel ick v, ende Ga naar margenoot† voeget v seluen by den goeden, want die hebbent goet, &c. Ga naar margenoot* Denckt om gheen tijtelijcke dinghen, want wat sienlijck is, dat moet vergaen. Wat ghy crijghen muecht, dat neemt mede, het ander beueelt trouwe vrienden, te weten, die v | |
[pagina 81]
| |
trou zijn, ende trect met v kinderkens alsoo verre, dat ghy van menschen beschermt zijt, Ga naar margenoot† Voedse op in onderwijsinghe inde Heere, ende schict v seluen by den ghenen die den Heere vreesen. Mijn lieue huysurouwe, weest wel te vreden, Dat my de Heere ghehaelt hadde met een haestige siecte, ghy moest hem hebben gedanct, doet nv ooc also. Dit laet ic v tot een Testament: Ga naar margenoot† Waect alle die daghen ws leuens op de toecoemst ons Heeren Jesu Christi. Des Heeren genade sy met v, Amen.
§ Ga naar margenoot*Een Testament aen zijn kinderen, Ende daer nae aen zijn Huysurou.
MIjn lieue kinderkens, Claes Janszoon ende Gerit Jans Dochter Ga naar voetnoot1), dit late ick v tot een Testament, oft ghi tot v Jaren quaemt. Ga naar margenoot† Hoort // Ga naar margenoot+ die onderwijsinghe ws Vaders: Ga naar margenoot† Al dat de Werelt ende v sinlijcheyt lief heeft, dat haet, ende hebt lief Godts ghebot, Laet v dat onderwijsen, want het leert: Ga naar margenoot‡ Wie my wil volgen, die moet hem seluen versaken, dat is, zijn Ga naar margenoot*eygen wijsheyt te buyten gaen Ga naar voetnoot2). Ende bidden seer: Ga naar margenoot† Heer uwen wil geschiede, doet ghy dit, so sal die Heylighe Gheest v leeren, al wat ghy gheloouen sult, ghelooft niet wat menschen segghen: maer wat het nieuwe Testament v ghebiedt, dat sult ghy ghehoorsaem zijn, ende bidden God dat hy v leere wat zijnen wille is. Ga naar margenoot† Betrout niet op v verstant, maer op den Heere, ende laet alle v raden in hem blijuen, ende bidt hem dat hy uwe weghen stuere. Mijn kinder, hoe ghy Ga naar margenoot* Godt den Heere sult lief hebben, hoe ghy v Ga naar margenoot‡ moeder sult eeren ende liefhebben, v Ga naar margenoot† euen mensche sult lief hebben, sal v dat nieuwe Testament leeren, ende alle ander geboden, wat die Heere van v begeert. Ga naar margenoot* Al wat daer niet in begrepen is, dat en gelooft niet, ende wat daer in begrepen is, dat weest gehoorsaem. Ga naar margenoot* Voecht v by den ghenen die den Heere vresen, ende die vant quaet wijcken, ende die door de Liefde alle goet volbrenghen. Och siet doch niet op den grooten hoop, noch op langhe gewoonten, maer siet op het Ga naar margenoot* cleyne hoopken, dat om des Heeren woort veruolcht wort, want de goede en veruolghen niet, maer sy worden veruolcht. Als ghy v hier toe ghegheuen hebt, so wacht v van alle valsche Leer, want Joannes seyt: Ga naar margenoot‡ Wie ouertreedt, ende niet en blijft in die leeringhe | |
[pagina 82]
| |
Christi, die en heeft geenen God, maer die in de leere Christi blijft, die heeft beyde, den Vader ende den Soon. Die leere Christi is: Ga naar margenoot‡ liefde, barmherticheit, vrede, cuysheit, geloue, sachtmoedic// Ga naar margenoot+heyt, ootmoedicheyt, ende die volle ghehoorsaemheyt Gods. Mijn lieue kinder, geeft v ouer tottet ghoede, die Heere sal v in allen verstant geuen. Dit geef ick v tot mijn laetste Adieu: Ga naar margenoot* Neemt des Heeren straffinghe waer, want wanneer ghy quaet doet, soo sal hy v straffen in v ghemoet, laet dan af, ende roept om hulp totten Heere, ende haet het boose, so sal die Heer v verlossen, ende tgoede sal v ghemoeten. Godt die Vader door zijnen beminden Soone Jesum Christum Ga naar margenoot‡ geue v zijnen heyligen geest, die v in alle waerheyt leyde, Amen.
§ Ga naar margenoot*Dit heb ick Jan Claesz v Vader gheschreuen als ick in de gheuanckenis lach om des Heeren woordts wille, Die goede Vader gheue v zijn genade, Amen.
§ Mijn lieue Huysurou, ick beuele v dat ghy mijn Ga naar margenoot† kinderen sult op voeden in alle onderwijsinge tot het goede, ende dat ghi haer mijn Testament laet lesen ende brengt haer op inden Heer, nae v vermogen, so langhe ghy by haer zijt. Ga naar margenoot* Ende ic begeere op v, dat ghy v seluen, noch v kinderkens niet lieuer en hebt, dan den Heer, ende zijn ghetuygenisse, Ga naar margenoot† Laat v van v vleysch niet verwinnen, gunnen sy v in dese Stadt niet te woonen, Ga naar margenoot† trect in een ander, Maer dat begeer ick hertelijck op v: Ga naar margenoot* Voecht v altijt by den goeden, want wel hem die omgaet met den ghoeden. Die den Ga naar margenoot‡ cleynen haer hulp altijt gheweest is, die sal v helpen, dat is die goede Vader: Ga naar margenoot* Muecht ghy v niet alleen onthouden, soo neemt eenen Man die den Heere vreest, maer wat ghy doet, verlaet den Heer niet om een cleyne Ga naar margenoot† schotel paps Ga naar voetnoot1). Ic sal v onschult wel soo groot maecken als ick // Ga naar margenoot+mach Ga naar voetnoot2), mer om Amsterdam te houden en verlaet den Heere niet, Met zijn genade wil ic hem om die Ga naar margenoot* gheheele werelt niet verlaten, doet oock also: Och laet ons met Ga naar margenoot‡ ghewelt doordringen Ga naar voetnoot3), mijn vleesch moet ic door des Heeren genade Ga naar margenoot† verliesen, laet v oock also Ga naar voetnoot4). Mijn lieue Huysurou, souden | |
[pagina 83]
| |
wy op het lijden dencken, wi bleuen daer inne steecken, maer wy moeten daer door sien op de Ga naar margenoot* eewige belooninge, Ic troost my so blijdelick in den Heere, doet oock also, die Heere mocht my opt bedde gehaelt hebben, ghi most wel te vreden gheweest hebben, hoe veel te meer nv, wat weet ghy hoe langhe v tijt hier is: Daerom doet, als de Heere v radet, weest altijt bereyt tot Ga naar margenoot† zijn toecoemst, dan sult ghijt al connen verwinnen, Ga naar margenoot* Die eewige ruste is beloeft den genen die overwinnen. Ga naar margenoot† Een vast gelooue, een sekere hope op de eewige belooninge, Ga naar margenoot* een bernende liefde tot Godt ende onsen naesten, sy met v, ende my, ende ons allen, Amen. Schrijft my doch terstont, hoe ghy daer aen zijt, soo sal ick te bet Ga naar voetnoot1) getroost zijn, als ghy mijn begeerte voldoet. Ga naar margenoot‡ Biddet, die Heere wil ghebeden zijn, dat voele ick nv, Biddet Ga naar margenoot* al te samen dat des Ga naar margenoot† Heeren wille gheschiede in my, ende ons allen, Amen.
§ Ga naar margenoot*Een Testament aen zijn broeders ende susters Ga naar voetnoot2).
VVetet mijn lieue Broeders, Cornelis Claeszoon, Gerit Claeszoon, Ariaen Claes dochter mijn lieue Suster, dat ick vriendelijck op v begeere, dat ghy v doch tot// Ga naar margenoot+ten Heer Ga naar margenoot† bekeert, ende verlaet alle v houeerdicheyt, giericheyt met alle boosheyt, ende ooc alle quaet geselscap, ende hout v stille ende Ga naar margenoot* voeget v byden goeden. Ga naar margenoot† Ondersoect dat woort des Heeren, Ga naar margenoot* ende bidt hem om zijnen Ga naar margenoot† heyligen geest, die sal v onderwijsen in al dat v van noode is, Dit sal gheschieden, ist dat ghy v seluen versaeckt, ende v eygen wil te buyten gaet Ga naar voetnoot3), Want hy seyt: Ga naar margenoot* Wie my wil volgen, die moet hem seluen versaken, hi moet zijn dagelicx cruys op nemen, ende volgen my na, seyt de Heere. Ga naar margenoot† Daerom sterft al v lust, so en sult ghi in eeuwicheyt niet steruen. Ga naar margenoot‡ Want het loon der sonden is die doot, maer bidt God om zijnen heyligen geest, die sal | |
[pagina 84]
| |
v also veranderen v sinnen, dat ghi het quaet sult haten, op dat ghijt schouwen moecht. Och mijn liefste, Ga naar margenoot* haet doch het quade, ende bemint dat goede, ende Ga naar margenoot† Godt die alleen goet is, sal met v zijn, maer ist dat ghy by v Ga naar margenoot* boose sinlijcheyt blijuen wilt, so ghetuyghe ick wt des Heeren mont, dat ghy u seluen verdoemen sult. Ga naar margenoot† Maer ic hope wat beters tot v, hoe wel ick soo spreecke. Och bewaert doch dat v die Heere condich gemaect heeft, te weten: Ga naar margenoot* Al wat ghy wilt dat v die menschen doen, dat doet haer weder, so salt v wel gaen, ende alle goet sal v gemoeten, Hier toe help v die goede God door Jesum Christum zijnen beminden Soone, Amen.
§ Ga naar margenoot*Noch een Testament van Jan Claesz aen alle zijn gheslachte.
VVetet mijn lieue Broeders ende Susters, Oomen ende magen, ende alle mijn geslachte dat ick niet en lijde als een Ga naar margenoot* dief oft moorder oft // Ga naar margenoot+misdader maer voor die Ga naar margenoot† ordinancie, die de Apostelen des Heeren geleert ende ingeset hebben te weten, die ordinancie van de heylige kerck, die ouer vijftienhondert iaer gemaect wert, die Ga naar margenoot† Jesus Christus zijn lieue discipulen beuolen ende met zijnen Ga naar margenoot* bloede bezegelt heeft, ende die de Apostelen Ga naar margenoot† gepredict ende geleert hebben, Ga naar margenoot* ende mede met haren bloede beuesticht. Mijn lieue vrienden, slaet v hooft om mijnent wille niet neder, om dat die menschen roepen, dat ic als een wederdoper ende ketter gestoruen ben, Daer is maer een Ga naar margenoot† Doope gegeuen met woorden op den gelooue, ende voor den gelooue en isser geen Doope van God beuolen. Nv mocht yemant vragen: Wat, salmen dan die kinderkens niet doopen? Neen, mer euen wel zijn si Ga naar margenoot† salich door de verdienste Jesu Christi, ende zijn in zijnen bloede gedoopt, Want daer staet gheschreuen: Ga naar margenoot* Alsoo veel alsser in Adam steruen, zijnder in Christo leuendich ghemaect. Dit geschiet wt Ga naar margenoot‡ louter ghenade sonder eenich teecken. Maer mijn lieue vrienden, de Heere heeft beuolen dat Ga naar margenoot* Euangelie te prediken, die dat geloouen, die salmen doopen. Noch heeft hy beuolen: Ende de geloouige sullen zijn Ga naar margenoot† Auontmael houden, tot zijnder ghedachtenisse, op sulcker wijse, alst de Ga naar margenoot‡ Heere ingheset heeft, Ga naar margenoot* ende zijn Apostolen dat ghebruyct hebben. Anders en heeft hy haer niet beuolen: Gheen Misse, noch Kinderdoop, noch Oorbiecht, noch gheen ander wtwendighe Godtsdienst. Ga naar margenoot† Maer hy heeft beuolen Godt alleen lief te hebben ende zijn | |
[pagina 85]
| |
Woort gehoorsaem te wesen, ende zijnen euen mensche als hem seluen. Och waer salmense vinden, die dit doen, Ga naar margenoot‡ Ondersoect Godts Woort, Ten is gheen Christen, die dat niet en weet. Ghy en moghet daer niet mede voldoen, dat sy leeren, // Ga naar margenoot+te weten, dat ghy by de heylige Kercke sult blijuen, ghy moet weten, wat de heylige kercke is, te weten, de geloouige vergaderinge, die doort Ga naar margenoot* Woort Gods gebaert is, want ghi weet wel, dat niemant op deser werelt comen en mach, hy en si geboren, also en mach niemant inde toecomende comen, hi en si Ga naar margenoot† wedergeboren, gelijc Petrus tuycht: Ga naar margenoot‡ Niet wt den verganckelijcken Zade, maer wt dat onverganckelijcke Zaet, namelijck, wt dat leuendighe woort Gods, dat eewich blijft. Och wel hem, die hier wt geboren wort. Dese Wedergeborene gebruycken rechte Doop, rechte Auontmael, Ga naar margenoot* Sy scheyden haer oock van alle die schandelijck leeren, oft onbehoorlijck leuen, sy en dooden haer lichaem niet (dat en leert Godts Woordt niet) Ga naar margenoot† maer sy schouwen haer geselschap, so lange sy haer Ga naar voetnoot1) bekeeren, want sy zijn de Christelijcke Kercke, de gemeynschap der Heylighen, sy hebben vergiffenisse der sonden, Ga naar margenoot* want daer en is geenen anderen Naem ghegheuen in den Hemel oft inder Aerden, daer sy salich door moghen worden, dan inden Naem Jesu, dat is door zijn verdienste. Sy gheloouen, sy leuen alleen nae zijn Ordinancie. Hy en heeft niet Ga naar margenoot† ghedoot die in hem niet en gheloofden, zijn heylighe Kercke en heuet oock niet ghedaen: Maer hy ende de zijne zijn Ga naar margenoot‡ ghedoot vanden beginne, ende het sal ooc blijuen. Hier aen sult ghy bekennen, wie de zijne zijn. Niet die haer van zijnen Naem beroemen, ende staen haer dinghen met den Sweerde voor: Maer die daer leuen nae dat Ga naar margenoot* exempel des Heeren, ende beuestighen haer sake met Godts Woordt, Ga naar margenoot† dit is den rechtgheloouigen haer Sweert. Nv mocht yemant segghen: Waer zijn onse Vooruaders dan gebleuen, die anders niet ghewe// Ga naar margenoot+ten en hebben? Dat sal Ga naar margenoot‡ God ordeelen. Men mocht oock segghen, dat de Heere beloeft heeft by ons te zijn, tot de Ga naar margenoot* eyndinghe der Werelt. By den Gheloouigen is hy altijt, maer byden ongheloouighen nemmermeer, Te weten, by zijn Woort, ende by dat rechte gebruyck zijnder teeckenen, te weten, Doopsel ende Auontmael, ende wandelen recht, ende leuen ghelijckformich zijn Woort, dat sal hy altijt by wesen Ga naar voetnoot2). Lieue Vrienden, daer was seuenderley Secte by der Apostolen tijden onder haer opgestaen, daerom en was de rechte Leere niet te verwerpen, oft nv veel quade boeuen onder den Euangelio opgestaen | |
[pagina 86]
| |
zijn, Ga naar margenoot† daer om en is Gods Woort dies niet te minder, wie salich wil wesen, moet hem daer onder buyghen. Inden tijden vanden heylighen Ga naar margenoot* Tobias ginck gantsch Israel, ende baden gulden Calueren aen, die Jerobeam de Coninck hadde doen maken, maer hy bleef alleen by den Heere zijnen Godt, ende dede wat hy hem beuolen hadde. Vrienden, siet nv niet op den grooten hoope, maer siet op Godts woort, dat en sal v niet bedrieghen. Ga naar margenoot† Veruloect sy de mensche, die op eenen mensche betrout, ende zijn vleesch set voor zijn hulpe: Maer gheseghent sy de mensche, die hem op den Heere verlaet. Hier verlaet ick my op, Ga naar margenoot‡ dat hy biddet tot zijnen Vader, niet alleen, voor die by hem waren, maer voor alle de gene, die door dat woort tot hem souden bekeeren. De goede Vader door zijnen eenigen Sone Jesum Christum, Ga naar margenoot* gheue v dat rechte verstant, dat ghy hem voort muecht leeren kennen. Amen.
§ Ga naar margenoot+Van de Sententie ouer Jan Claesz.
JAn Claesz met een oudt Man van lxxxvij. iaer Ga naar voetnoot1), diemen noemde Besteuaer, beyde inde Vierschare comende, malcanderen groetende met eenen Cusse, seyde Jan Claesz tot Besteuaer: Mijn lieue Broeder, al lacchende, mijn lieue Broeder, hoe zijt ghy nv gemoet? Besteuaer antwoorde lieffelijck, ende heeft gheseyt met een blijde aenghesicht: Al wel mijn lieue Broeder. Doen seyde Jan Claesz: En vreest nv Vyer noch Sweert, Och wat een blijden Maeltijt sal ons bereyt zijn, eer de Clock heeft twelf vren. Ende doen worden sy van malcanderen geset. Ende doen sprack de Schout: Ghy zijt verdoopt. Jan Claesz. heeft gheantwoort. Ick ben gedoopt op mijn ghelooue, alsmen alle Ga naar margenoot* Christen menschen hoort te doopen, na wtwijsen der Schriftueren, Leest dat. Doen hebben sy weder tot hem gheseyt: Ghy zijt van die vermaledijde Anabaptisten, vreemde Seckten, opinien ende erroeren, ende Ga naar margenoot† twist makende onder dat volck. Jan Claesz. Wy en zijn alsulcken volck niet, wy en begeeren anders niet, dan dat rechte Woort Gods, sal ick daerom lijden, soo begheer ick de seuen Schepenen Ga naar voetnoot2). Ende | |
[pagina 87]
| |
doen wort hem geuraecht, oft hy niet en beleedt dat hy verdoopt was ouer vier Jaer, oft daer ontrent. Jan Claesz. antwoorde: Ouer drie Jaer oft daer ontrent, doen worde ick ghedoopt, als men alle Christen menschen hoort te doopen. Tgerecht seyde: So belijdt ghijt dan? Jan Claesz. Jae. Tgerecht: Wel, so als ghijt dan belijdt, so hebben wy de volle macht van // Ga naar margenoot+de seuen Schepenen. Jan Claesz. Mach ic dat volle Gerecht niet crijghen? Men gunnet Dieuen ende Moordenaren wel, mach my dat niet ghebueren? Ende doen gingen de vier Schepenen wt om dat Vonnisse te wijsen. Jan Claesz nv opheffende zijn stemme, heeft ghesproken: O Bermhertige Vader, ghy weet dat wy gheen Ga naar margenoot‡ wraeck en begheeren, ende hy wrang zijn handen, segghende: O Bermhertighe Vader, gheeft se uwen Gheest, op dat Ga naar margenoot* ghy haer dit niet en rekent tot boosheyt. Ende doen quamen de vier Schepenen weder in de Vierschare, ende saten neder om dat Vonnisse te verhalen, segghende aldus: Jan Claesz gheboren van Alckmar, welcke Ga naar margenoot† gheleert heeft dat volck, valsche Leeren, erroeren, ende nieuwe Opinien. Op welc Jan Claesz geantwoort heeft, segghende: Ten is alsoo niet. Doen hebben de Heeren vanden Gherechte Jan Claesz verboden te spreken, ende de goede Jan Claesz heeft doen ghesweghen, op dat hy nae zijn Vonnisse hooren soude. Ende doen zijn sy met haer Vonnisse voort ghegaen, ende hebben totten Schrijuer geseyt: Leest op zijn misdaet. Ende hy heeft ghelesen, Dat hy hadde laten drucken Tantwerpen ses hondert boecken, welcke hy met Menno Simons hadde gesloten, ende hadde die in dit Lant gestroeyt, valsche Opinien met vreemde Secten, ende Schole gehouden, ende vergaderinge gemaect, om te brengen Ga naar margenoot* erroeren onder dat volc, dat welc is tegen het Placcaet vanden Keyser, ende onse Moeder de heylige Kercke, welc mijn Heeren vanden Gerechte niet en staet te lijden, maer te corrigeren. Jan Claesz dit straffende als voren: Ga naar margenoot† Ten zijn geen Secten, maer het is Gods Woort. Doen seyden de Heeren vanden Gerechte: Wy verwijsen v // Ga naar margenoot+van lijf ter doot, gestraft te worden met den Sweerde, het lijf op een rat, het hooft op eenen staec: Wy en verwijsen v niet, maer het Hof verwijst v. Jan Claesz wt de Vierschare gaende, heeft geseit: Ghy Borgers draecht getuychenis, dat wy niet en steruen, dan om dat rechte Woort Gods. Dit is geschiet in de Vierschare. Jan Claesz nv opt Schauot comende, heeft gesproken tot het volck, met ver- | |
[pagina 88]
| |
stande Ga naar voetnoot1) woorden aldus: Hoort ghy Borgers van Amsterdam: Ga naar margenoot‡ Weet dat ick niet en lijde, als een Dief ofte Moordenaar, oft dat wy gestaen hebben na ander Lieden goet, ofte na yemants bloet, ooc niet verstaende, dat ic my seluen rechtueerdigen ofte verheffen soude, maer ic come met den Ga naar margenoot* verloren Sone Ga naar voetnoot2), ende stae alleen op dat puere Woort Gods. De Buel stiet hem op zijn Borst. Ende Jan Claesz hem om weyndende, heeft gheroepen met luyder stemmen Ga naar margenoot† O Heere, my nu noch inder eewicheyt niet en verlaet. Heere Dauids sone Ga naar margenoot‡ ontfangt mijn Siele.
§ Hier mede beuestichde de lieue Broeder Jan Claesz het woort Godts met zijn roode Bloet. § Een Liedeken van
Jan Claesz ende Besteuaer, Na de wijse: vanden 8. Psalm.
Ofte, het waren twee gespeelkens goet
Ga naar voetnoot3).
HEt waren twee gebroeders goet
Seer lieffelijck van zeden
Ga naar margenoot* Om Gods woort storten si haer bloet //
Ga naar margenoot+Tot
Amsterdam ter steden.
Bestevaer wert die eene genaemt
Out seuentachtich Jaren
Dander Jan Claesz wel befaemt
Christi getrou dienaren.
Ter vierschaeren zijnde geleyt
Malcanderen sy custen
Ga naar margenoot†
De vyerige liefde wert verbreyt
| |
[pagina 89]
| |
Comende wt thert met lusten.
Jan Claesz sprac met woorden soet
En met lacchenden monde
Mijn lief broer hoe zijt ghy gemoet
Als nv tot deser stonde.
Bestevaer met vrolijck aenschijn
En lieffelijcken wesen
Sprac al wel lieue broeder mijn
Vruecht quam wt thert geresen.
Jan Claesz.
Och wat een blij maeltijt ons sal
Bereyt zijn voor twelf vren
Ga naar margenoot‡ Vreest nv
sweert oft vyer niemendal
Daer was vruecht en geen trueren.
Die soete woorden, lief gelaet
Mochten sy niet gedoogen
Men scheyde haer, tbleec aen de daet
Ga naar margenoot* Dattet zeer
dee haren oogen.
Ghy zijt verdoopt sprac den Schout doof
Jan sprac, na Schrifts bedieden
Ga naar margenoot† Ben ick gedoopt op mijn geloof
Alst behoort Christen lieden.
Sy wilden haer opleggen mee
Van seckten en quaey saecken
Van valsch Anabaptisten zee
Ga naar voetnoot1)
Die onder tvolc twist maecken.
Wy zijn van sulcken volcke geen
Ga naar margenoot‡ Wy anders
niet begeeren
Dan dat rechte woort Gods alleen
Sprac Jan vry voor de Heeren.
Seuen Schepen heeft hy begeert
Als hem aenstont het lijden //
Ga naar margenoot+Vyer
hebben tVonnis aengeueert
Drie weecken af bezijden
Ga naar voetnoot2).
Jan riep (als dese hielden spraeck)
O bermhertige Vader
Ghy weet,
Ga naar margenoot*
wy begeeren geen wraeck
Sijn handt wranck hy te gader.
O barmhertige Vader mijn
Geeft ghy haer uwen geeste
Ga naar margenoot†
Laet dit quaet niet gerekent zijn
| |
[pagina 90]
| |
Haer allen minst en meeste.
Dus wert hy verwesen ter doot
Te straffen metten sweerde
Tlijf op een Rat, op een staeck thoot
Den vromen man elck deerde.
Bestevaer staende ooc onueruaert
Toonde zijn vruecht voor allen
Al moest hij zijnen grijsen baert
Door den sweert laten vallen.
Ter doot gaende sprac Jan seer fris
Ga naar margenoot‡ Wy steruen
om Gods woorden
Ghy Borgers hier draecht tuygenis
Ga naar margenoot* Niet als
Dief oft die moorden.
Wy en hebben ooc niet gestaen
Na ander lieden goede
Noch heeft hy gesproocken voortaen
Oft ooc na yemants bloede.
Oock niet verstaende (riep hy schoon)
Dat ick rechtueerdich my houwe
Mer coem metten
Ga naar margenoot† verloren
soon
Op Godt alleen betrouwe.
Met luyder stemmen riep hy zeer
Nv noch in eewicheden
My niet verlaet,
Ga naar margenoot‡
neemt mijn siel Heer
O Dauids Soon in vreden.
Ter doot zijn sy beyde geleyt
Den ouden metten iongen
De waerheyt hebben sy verbreyt
Waect op, loeft God met tongen. //
|
|