Nieu lied-boeck ghenaemt den nieuwen en vrolijcken Amstelredamschen doele-vreught

[p. 16]

[Moy meysje ick heb voor desen]

Op de wijse, alst begint.

MOy Meysje ick heb voor desen
U dickmael af-ghevraeght:
Of ghy mijn Bruydt wout wesen,
Maer 't heeft u noyt behaeght:
Wegh, wegh, wegh, wegh, Cupido sal u plaghen,
Ghy hebt genoeg met mijn gespot
Mijn sulcks af te vraghen.

Ey wilt u doch niet steuren,

Mijn soete Melis kindt,
De Hemel die wou scheuren,
Soo ick u niet en mint,
Wegh, wegh, wegh, wegh, het zijn maer minne trecken
Dat Jonghmans onder schijn van liefd'
Steeds met de Meysjes gecken.

Ick zweer jou by mijn spreeu-pot

En by mijn blancken baert,
En by mijn Vaertjes Duyve-kot,
En by de Koe zijn staert,
Wel, wel, wel, wel, so wil ick jou ghelooven,
En so ghy noch wat segghen wilt,
Mijn Ouders zijn hier boven.

Ick segh genavont Meelis,

En segh genavont Luyt.
Wel heb ick jou daer Knelis,
Wat komje selden uyt,
Hoort Vaer, hoort Moer, wat wy jou seggen souwen,
En so ghy't ymmers hebben wilt,
So sel mijn Melis trouwen.

Wel Melis vaer wat duncjer van

En benjer mee te vreen?
Och jae, staet daer geen twijfel an,
Ick hebber om ghebeen:
Wel, wel, wel, wel, so laet de Liefjes trouwen,
Gaet heen en vaer om kost in stee,
Wy sullen Bruyloft houwen:

FINIS.