Nieu lied-boeck ghenaemt den nieuwen en vrolijcken Amstelredamschen doele-vreught
(1627)–Anoniem Nieu lied-boeck ghenaemt den nieuwen en vrolijcken Amstelredamschen doele-vreught– Auteursrechtvrij
[pagina 15]
| |
Op de wijse, alst begint.
Ionghman.
REyn Maeghdeken met eeren,
Laet ons t'samen zaen,
Hier buyten gaen spanceren,
Daer de Roosjens staen,
Al in de velden groen,
Malkanderen wy zellen
Als twee schoon Liefkens doen,
Ons sekreten vertellen.
Dochter.
Jonghman u sekreten
In al sulcken schijn,
Behoef ick niet te weten,
Noch ghy oock niet de mijn:
Dus ist verloren dat
Wy spreken met malkander
Hebt ghy sekreten wat,
Verteltse vry een ander.
Ionghman.
Niemandt dan u alleen
O eerbare Maeght,
Kan ick vertellen 'tgeen
Dat mijn jongh herte draeght:
Want ick met liefde ben
Tot u alsoo ontsteken
Veel meerder dan ick ken
Al met de mondt uyt-spreken.
Dochter.
Jonghman quelt u zinnen
Waer in doch soo seer?
Wilt ghy een Dochter minnen,
Die geen liefde draeght weer,
Hoe zijt ghy dus verblint:
Och Jonghman laet u raden
Ghy loopt teghen den wint,
En doet u selven schaden.
Ionghman.
Noyt had ick sulcks ghedocht
Op u schoone Goddin,
Ick docht altijdt in't goet,
Het waer u rechte min,
Die mijn jongh hert door-straelt,
In't eynde eens sou beweghen,
Schoon Lief waerom ghy faelt,
Vertellet my te deghen.
Dochter.
Jonghman ick weet certeene
Het vraghen staet u vry,
Maer men seydt int ghemeene,
Het weygheren staet er by,
Daerom ick u ontsey:
Wilt u daer aen niet stooren,
Een ander ick verbey,
Daer meught ghy wel nae sporen.
Jonghman.
Maer ghy t'elcken keere
Dat het met der daet,
Noch sal wesen een Heere,
Of een Potentaet,
Die u beminnen sal,
By u selven verholen,
Och Liefje laet voor al
U zinnen soo niet dolen.
Dochter.
Het zy tot meerder staten
Of tot minder mee,
Ghy meught my wel laten
Jonghman laet m'in vree,
U schiet van my geen troost,
Ick sal u niet ghenesen,
Ick blijf by mijn propoost,
Het sal een ander wesen.
Ionghman.
Mach mijn geen troost gebeuren
Van u t'elcken keer,
Soo moet ick grondigh treuren
Vindtmer dan niet meer:
Maer de wereldt is soo wijt
Ghy zijter niet alleene,
Misschien wie my verblijt
Die met my wil vereene.
|
|