Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

XIX

Na desen hoerdic alse ene grote stemme van vele scaren in den hemel, seggende: Alleluya! lof ende glorie ende doget es onsen Gode, want gewarech [waer] ende gerecht sijn sine vonnessen, die hi gevonnest heeft vander groter oncuusscherinnen, de welke derde bevlect heeft met harre mieden, ende hi heeft gewroeken dbloet sijnre heilegen [cnechte] van haren handen. Ende echter seiden si Alleluya! ende haer roec ginc op in de werelt der werelde, ende die XXIV ouders ende die IV diere vielen neder ende anebeedden den sittenden op den throene, seggende: Amen, Alleluya, ende de stemme

[fol. 260r]

ginc uut vanden throene, seggende: Segt lof onsen Gode alle sine knechte [heilegen] ende die Gode vresen, cleine ende grote. Ende ic hoerde alse een stemme eenre groter trompen ende alse een stemme veelre watere ende alse een stemme groter dondere seggen Alleluya, want de Here onse God almechtech heeft geregneert. Vervrouden wi ende verbliden wi ende geven wi hem glorie, want de brulochte des lams sijn comen ende sijn bruut [uxor wijf] hevet hare bereet ende hare es gegeven, datse hare cleede met lichten blickenden bisse. Want dbissen dat sijn de gerechtveerdecheiden der heilegen. Ende dingel seide mi: Scrijft: Salech sijn die geroepen sijn ten avont maeltide der brulochte des lams. Ende hi seide mi: Dese waerde Gods sijn waer. Ende ic viel voer sine voete om hem te anebedene. Ende hi seide mi: Siet dat gijs niet en doet, want ic ben dijn mede knecht ende dijnre bruedere, die tgetugenesse Ihesus hebben. Anebedet Gode, want tgetugenes\se

[fol. 260v]

Ihesu es de geest der prophecien.

Ende ic sach den hemel open, ende siet, een wit pert, ende dier op sat, wert geheten Getrouwe ende Gewarech, ende vonnest ende vechtet met gerechtecheiden. Maer sine ogen sijn alse die vlamme des viers ende in sijn hoeft hebbende vele dyademen ende enen name gescreven, die niemen en kinde sonder hi. Ende hi was gecleedt met enen cleede van bloede bespringet, ende sijn name wert geheten Woert Gods. Ende de heere, die in den hemel sijn, volgeden hem na in witten perden, gecledet met witten reinen samite. Ende van sinen monde ginc voert een scaerp sweert, op dat hi in dien swerde slaen soude de heidene, ende hi salse regeren in eere yseren roeden ende hi tart die perse des wijns des torens der gramscapen des almechtechs Gods. Ende hi heeft in sinen clede ende in sijn dye [femore] gescreven: Coninc der coninge, ende de Here der heerscape.

Ende ic sach enen ingel staende in der sonne ende hi riep met groter stemmen, seg\gende

[fol. 261r]

allen vogelen, die vlogen dor de middelt des hemels: Comt ende vergadert ten groten avontmale Gods, dat gi eten selt tfleesch der coninge ende tfleesch der tribune ende tfleesch der sterckere ende tfleesch der perde ende dier op sitten ende tfleesch alle der vriere ende der knechte ende der riker ende der armer ende der cleinre ende der grotere.

Ende ic sach die beeste ende de coninge der erden ende hare heerre vergadert enen strijt te makene met hem, die opt pert sat ende met sinen heerre. Ende de beeste wert begrepen ende met hare die valsche prophete, die voer hem tekene dede metten welken si bedroech of verleidde alle, die in derde woenen, die der beesten teeken namen ende die har beelde anebeeden. Dese twee sijn levende gesent in de staende see des berrende viers ende des solfers. Ende dandere worden gedoodt in den swerde des sittenden opt pert, dat voert ginc van sinen monde, ende alle vogele worden gesadet van haren vleessche.