Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

XX

Ende ic sach enen ingel neder dalende vanden hemele, hebbende den slotel des afgronts ende

[fol. 261v]

ene grote ketene in sijn hant, ende hi begreep den drake, doude serpent, die de duvel es ende sathanas ende bantene M jaer dore ende sant hem in den afgront ende besloet ende teekende over hem den kerkere, dat hi voertmeer niet en verleidde de heidene, tote dat volbracht selen werden de M jare. Na desen moet hi ontbonden werden allettel tijts.

Ende ic sach sittene ende dier op saten, ende hen wert gegeven tfonnesse. Ende ic sach die sielen der onthoetdere om tgetugenesse Ihesu ende om dwoert Gods ende die niet en hebben anebeedt die beeste ende har beelde noch die niet en namen har teken in haren voerhoefde ochte in haren handen, ende leveden ende regneerden met Christo M jaer. Dander doode en leveden niet tote dat M jare volbracht worden. Ende dit es de ierste opverstennesse. Salech ende heilech es hi, die deel heeft in die ierste op verstennesse ende in desen en heeft de ander doot negeen mogentheit, maer si selen sijn Gods priesters ende Christi ende selen regneren met hem M jaer.

Ende alse M

[fol. 262r]

jar volbracht werden, so sal Sathanas ontbonden werden van sinen kerkere ende sal utegaen verleiden de heidene, die sijn op de IV hoerecke der erden, Gog ende Magog, ende salse vergaderen in den stride, der welkere getal es alse tsant der see, ende si gingen op de hoecheit der erden ende omringden die casteele der heilegen ende duutvercoren stede, ende tfier quam neder vanden hemele ende verslondese, ende die duvel, diese bedroech, die wert in die staende see gesonden des berrende viers ende des solfers, daer die beeste es ende die valsche propheten, ende werden gepijnt dach ende nacht in dewecheit der ewecheiden.

Ende ic sach enen groten blickenden throen ende enen daer op sitten, te wies anscouwene vloe de erde ende de hemel, ende negeen stat en es van hen vonden, ende ic sach die doode cleine ende grote, staende in den anscouwene des throens, ende die boecke worden ontdaen ende een ander boec wert ontdaen, die des levens es, ende die doode sijn gevonnest uut [ex his que scripta erant in libris secundum opera ipsorum (corr.)] dien dingen, die gescreven waren in den boeken na haren werken.

[fol. 262v]

Ende de see gaf hare doede, die in hare waren, ende de doot ende de helle gaven hare doede, die in hen waren. Ende het wert gevonnest van elken na haren werken. Ende de helle ende de doot worden gesonden in de staende see des viers. Dit es de ander doot. Ende die niet vonden en wert in den boec des levens gescreven, die wert gesendt in die staende see des viers.