in deilant van Pathmos om dwoert Gods ende tgetugenesse Ihesu Christi, daer wert van den selven bescreven dat vertoende boec der openbaringen of der verholenheit, op dat also als in dbegensel der regulen des boecs van Genesis voerbewijst werde dat ontebrekelec begensel, dat also oec gegeven worde bider maget in der openbaringen die ontebrekeleke fonteine des seggens: Ic ben aa ende oo, begen ende inde. Dit es Jan, die voerwiste, dat hem was toecomen de dach des utegancs [doot] vanden lichame; geroepen te gadere de jongers in Ephesien ghinc hi neder in de gegravene stat sijns graves, ende vervult dat gebet, gaf hi den geest, also vremde [buten] gemaect van droefheiden der doot als hi vremde bekint werdt van tebrekingen des vleeschs. Nochtan [Cuius tamen scripture disposicio uel libri ordinatio ideo a nobis per singula non exponitur, ut nescientibus inquirendi desiderium collocetur, et querentibus laboris fructus et Deo magisterii doctrina seruetur] so en werdt hieromme des geens disposicie der screfturen ochte ordinanchie des boecs sonderlinge van ons niet geexponeert, op dat den onwetenden gelaten werde begerte te suekene, ende den suekenden vrocht des arbeids, ende Gode werde gehouden dmeesterscap der leeringen