Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

IX

Maer Sauwels tote noch gierech van gedreige ende van slane in sHeren

[fol. 190r]

jongeren, hi ginc ten princen der priesteren ende hi iesch van hen letteren in Damascho ten synagogen, op dat, waert dat hi enege manne ochte wive venden soude dies weges, dat hise gevangen bringen soude in Iherusalem. Ende doe hi den wech dede, soe geviel dat hi Damascho naecte, ende haestelec om sceen hem een licht van den hemele in midden den dach, ende vallende inder erden hoerde hi ene grote stemme, die hem seide: Sauwels, Sauwels, wat bepersequeerstu mi? Hi seide: Wie bestu, Here? Ende hi seide: Ic ben Ihesus van Nazareth, dien du persequeers. Di es hert te stekene jegen den gaert. Ende bevende ende vervarende so seide hi: Here, wat wiltu mi maken? Ende de Here seide tote hem: Stant op ende ganc in de stat, ende men sal di seggen wat di behoert te doene. Maer die manne, die met hem gingen, si stonden vervaert, hoerende seker de stemme, maer niemene siende. Ende Sauwels stont op vander erden, ende doe hi sine ogen ontdaen hadde, so en sach hi niet, maer treckende biden handen leidden sine in Damasco. Ende hi was III dage niet siende, ende hi en at niet noch en dranc.

Maer te Damasco was eenrande jongere, die Ananias hiet, ende

[fol. 190v]

de Here seide tote hem in visioene: Anania. Ende hi seide: Siet, Here, ic ben hier. Ende de Here seide tote hem: Stant op, ganc in de strate die geheten wert recht ende suect in Judas huus enen, die Sauwels hetet van Tharsen, want sich hi beedt. Ende hi heeft gesien enen man, die Ananias heetet, te hem in comen ende de hande op hem leggende, op dat hi tsien ontfaen sal. Maer Ananias antwerdde: Here, ic hebbe gehoert van vele lieden van desen man, hoe vele quaets hi dinen heilegen gedaen heeft in Iherusalem, ende hi heeft hier macht vanden princen der priesteren gevangen te leggende alle, die dinen name aenroepen. Maer de Here seide tote hem: Gaet, want hi es mi een vat der uut vercorenheit, op dat hi drage minen name vore den coningen ende den heidenen ende den sonen van Israhel, want ic sal hem toenen, hoe vele hem behoert te doegene om minen name. Ende Ananias ginc wech ende quam in thuus, ende leggende de hande in hem in sHeren name seide hi: Sauwels brueder, de Here Ihesus heeft mi gesonden, die di oppenbaerde in den wech daer du quaems, op dattu sien sels ende werden vervult vanden heilegen geest. Ende thant vielen ute sinen ogen als vellekene ende hi ontfinc sijn sien weder,

[fol. 191r]

ende opstaende es hi gedoept, ende alse hi spise ontfaen hadde, es hi gesterct.

Maer hi was metten jongeren, die te Damascho waren, een deel dage. Ende stappans es Paulus in gegaen in de synagogen ende predecte Ihesum, want hi de Gods sone es. Maer si wonderden hen alle, die hem hoerden, ende seiden: En es hi dit niet, die in Iherusalem anevacht hen allen, die desen name aenriepen? Ende hi es hier daer toe comen, dat hise gevaen voeren soude toten princen vanden papen. Maer Pauwels werds vele meer te vromere ende bescaemde de Joden, die te Damascho woenden, vast makende, want dit Christus ware.

Maer doe vele dage voldaen waren, so maecten de Joden enen raet, dat sine dooden souden, maer Pauwelse worden cont gedaen de verranessen der Joden. Maer si huedden de porten dach ende nacht, op dat si hem souden doden, maer sine jongeren namenne ende lietenne vanboven over den muer bi nachte in ene mande.

Maer doe hi comen was in Iherusalem, soe pijnde hi hem aen de jongeren te vergaderene, ende si ontsagen hem alle ende en geloefden niet, dat hi jongere was. Maer Barnabas nammene ende leiddenne toten apostelen ende hi vertelde, hoe hi in den wege den Here gesien hadde ende dat hi hem sprac, ende hoe hi in Damascho betrouwelec dede in Ihesus name. Ende hi was

[fol. 191v]

met hen ingaende ende ute gaende in Iherusalem, betrouwelec doende in sHeren name. Hi sprac oec metten heidenen ende hi disputeerde metten Griecken, die hem oec sochten te dodenne. Doe dat de brueders bekinden, so leiddense hem snachts te Cesarien ende lietenne te Tarsen.

Want seker die kerke hadde bi al Judea ende Galylea ende Samarien aldore peys, ende si wert gesticht wandelende in sHeren vrese, ende si wert vervult metten troeste des heilechs geests.

Ende het es gesciet alse Peter omginc enege stede ende quam ten heilegen, die te Lidden woenden, maer hi vant daer eenrande mensce met namen Eneas hebben gelegen VIII jaer in ene coetse, die lam was. Ende Peter seide hem: Enea, de Here Ihesus Christus moet di genesen. Stant op ende bereide di. Ende hi stont thant op, ende alle die in Lidda woenden, sagen hem ende te Sarone ende si sijn bekeert toten Here.

Maer in Joppen was eenrande discipuleerse met namen Tabita, welke in der bediedenessen werdt geseit Dorcas. Dese was vol van goeden werken ende van aelmoesenen, die si dede. Maer het es gesciet in dien dagen, dat si siec werdt ende sterf, de welke doe sise gedwegen hadden, leiden sise in

[fol. 192r]

een camere. Maer [Ende Lidda was bi Joppen. Ende] alse Lidda bi Joppen was, maer hoerende de jongeren, dat Peter daer binnen was, soe sonden si II manne te hem, biddende: En late di niet verdrieten te ons te comene. Maer opstaende Peter quamhi met hen, ende doe hi daer comen was, soe leiddense hem in de camere ende alle de weduen stonden omtrent hem al weenende ende toenende de rocke ende de cledere, die hen Dorcas maecte. Maer Peter deedse alle daer buten gaen ende bogede sijn knien ende beedde. Ende hi keerde hem omme ten lichame wert ende hi seide: Tabita, stant op! Ende si ontdede haer ogen, ende doe si Petere sach, so hersat si, maer hi gaf hare de hant ende rechtese op. Ende doe hi de heilegen ende de weduen geroepen hadde, so tekende hi, datsi leefde. Maer het es cont gedaen al Joppem, ende vele geloefdenre in den Here Ihesu Christo. Maer het es gesciet, dat hi vele dage woende in Joppen met enen Symone eenrande ledertouwere.