|
| |
VII
Maer de prince vanden papen seide Stevene: Hebben hem dese dinge also si seggen? Ende hi seide:
Manne brueders ende vaders, hoert. God der glorien oppenbaerde onsen vader Abrahamme eer hi woende in Charan [Dit Charan heet in Genesis Aran], doe hi was in Mesopotamia ende hi seide tote hem: Ganc ute dinen lande ende dijnre maechscap ende com in dlant, dat ic di toenen sal. Doe ginc hi uter Caldeeuscher lande ende woende in Charan. Ende daer na dat sijn va\der
| |
| |
doot was, soe brachtenne God over in dlant, daer gi nu in woent. Ende hi en gaf hem negeen erfechtecheit daer noch eens voets screde niet, maer hi gelovet hem te gevene in possessien ende sinen sade na hem, als hi noch negenen sone en hadde. Maer God seide hem: Want dijn saet sal vremde wesen in vremden lande ende si selense tonder doen te [met] dienste ende qualec hanteren IVc jaer ende XXX ende die liede, dien si dienen selen, salic vonnessen, seit de Here. Ende nadesen selen si ute trecken ende dienen mi in deser stat. Ende hi gaf hem dat testament der besnidenessen ende alsoe wan hi Ysaac ende hi besneettene ten achtensten dage, ende Ysaac Jacobe, ende Jacob de XII patriarke. Ende de patriarke benijdden Joseph ende vercochtenne in Egypten, ende God was met hem ende hi verloestenne uut allen sinen vernoyen ende hi gaf hem gracie ende wijsheit in Pharaons anscouwen, des conincs van Egypten, ende hi maectene provoest boven dlant van Egypten ende boven al sijn huus. Ende honger quam in al dlant van Egypten ende Chanaan ende groet vernoy, ende onse vadere en vonden negeen spise. Maer doe Jacob hoerde, dat coren was in Egypten, soe sant hi ierst onse vadere ende in dander vaert wert Joseph bekint van sinen bruederen
| |
| |
ende Pharaoenne es sijn geslechte oppenbaer worden. Maer sendende Joseph riep hi Jacob sinen vader ende al sijn geslechte in LXXV sielen. Ende Jacob trac neder in Egypte, ende hi es gestorven, ende onse vadere. Ende men brachtse over in Sychem, ende si worden geleit in den grave, dat Abraham cochte met prise van selvere van Emors sone, die Sychems sone was. Maer als de tijt der beloften naecte, dien God Abrahame belijt hadde, soe wies tfolc ende wert gemenechfoudecht in Egypten tote dat een ander coninc rees in Egypten, die Josephe niet en kinde. Dese omcringelde onse geslechte ende quelde onse vadere, so dat si hare kinderkine ute woerpen of setten, dat si niet te live bliven en souden. Te dien tide wert Moyses geboren ende was Gode bequame, die III maent gevoedt werdt in sijns vader huus, maer doe hi ute geset was inder vloet, soe nammene Pharaons dochter ute ende si voedde hem op te haren behoef te enen sone. Ende Moyses wert geleert met alre wijsheit der Egypschere ende hi was mechtech in woerden ende in sinen werken [Vanden III valscen getugen, die hem op geleit waren, ontsculdechde hem Steven tamelec, dat was vander blasphemien in Gode ende in Moysesse ende jegen den tempel, want vore heeft hi Gode met vele redenen geprijst ende hier prijst hi Moysesse sere ende hier na den tabernakel ende den tempel]. Maer doe hem de tijt van XL jaren
| |
| |
vervult waren, soe quam hem in sine herte, dat hi sine bruedere, Israhels sonen, visiteren soude. Ende doe hi gesien hadde enegen onrecht gedoegen, so wrac hi dien ende dede hem wrake den genen, die donrecht gedoegede ende versloech den Egypschen. Want hi waende, dat sine bruedere verstaen souden, dat hen God salecheit geven soude bi sijnre hant, maer si en verstondens niet. Want des anders dages oppenbaerde hi hem hen die streden, ende hi versoennese in peise, seggende: Manne, gi sijt gebruedere. Waer toe deerdi deen dander? Maer die onrecht dede sinen naesten, stiet hem, seggende: Wie heeft di gemaect prince ende rechtere boven ons? Wiltu mi niet dooden alsoestu gisteren doodet den Egypscen? Maer Moyses vloe in desen woerde ende es toecomelinc worden in dlant van Madian, daer wan hi II sonen. Maer doe XL jaer voldaen worden, so oppenbaerde hem
| |
| |
een ingel in der weldernessen des berchs van Synay ende een vlamme viers anden speldoren. Maer doet Moyses sach, verwonderde hem des visioens. Ende doe hi toe ginc, opdat hijt mercte, so es gemaect sHeren stemme tote hem, seggende: Ic ben uwer vadere God, Abrahams God ende Ysaacs God ende Jacobs God. Maer Moyses wert verveert ende en dorsts niet merken. Maer God seide hem: Doech af [ontbende] tgescoeite dijnre voete, want de stat, in welke gi staet, es heilech lant. Siende hebbic gesien mijns volcs vernoy, dat in Egypten es ende sine suchtinge hebbic gehoert, ende ic ben neder comen hen te verloessene. Ende nu com, ic sal di senden in Egypten. Desen Moysen, dien si loechenden, seggende: Wie heeft di prince ende rechtere boven ons gesedt? desen sant God prince ende verloestere met des ingels hant, die hem in den speldoren oppenbaerde. Dese leidese ute, doende tekene ende wondere in Egypten ende in de roede see ende in der weldernessen XL jaer. Dit es Moyses, die seide den sonen van Israhel: God sal u enen prophete verwecken van uwen bruederen gelijc mi, hem seldi hoeren. Hi es dit, die in der vergaderingen in der weldernessen was metten
| |
| |
ingel, die hem sprac in den berch van Synay ende met onsen vaderen, die ontfinc de waerde des levens ons te gevene. Den welken onse vadere niet en wouden gehoersam sijn, maer si verstakenne ende sijn af gekeert met haren herten in Egypten, seggende tot Aaron: Make ons gode, die voer ons gaen mogen, want wi en weten niet, wat desen Moyses gesciet es, die ons uten lande van Egypten geleidt heeft. Ende in dien dagen maecten si een calf ende si offerden den afgode offerande ende verblijdden in den werken van haren handen. Maer God bekeerde ende leverese te dienenne den ridderscape des hemels, alsoe in der propheten boec gescreven es: Huus van Israhel, en offeredi mi niet victimen ochte hostien in der weldernessen XL jaer? Ende gi ontfinct Molochs tabernacule ende de sterre uwes gods Rempham, figuren die gi maket hen te aenbedene. Ende ic sal u overvoeren in Babylonien.
Onse vaders hadden in der weldernessen den tabernakel der orconscap also als God ordineerde, sprekende tote Moysen, dat hi dien maken soude na der formen, welke hi gesien hadde in den berch. Dat onse vaders ontfingen ende brachtent in met Ihesu in der heidene possessie, die God ute stac van onser vadere an\sichte
| |
| |
tote in den dage Davids, die gracie vant vore Gode, ende bat, dat hi venden mochte Jacobs Gode enen tabernakel. Maer Salomon stichte hem een huus, maer de hoegeste en woent niet in woeningen met handen gemaect, also de prophete seit: De hemel es mi sitten, maer de erde es een bencsken mijnre voete. Wat huse seldi mi stichten, seit de Here, ochte welc es de stat mijnre rasten? En heeft mijn hant aldit niet gemaect?
Herde van nacken ende onbesneden van herten ende van oeren, gi hebdt altoes wederstaen den heilegen geest. Alsoe uwe vaders gedaen hebben, also doedi. Want welken der propheten en hebben uwe vaders niet gepersequeert? Ende si hebben gedoodet de gene, die voer boetscaepten vander toecomst des Gerechts, Christus, des welcs verraders ende dootslagers gi nu waert, die de wet in berechtingen der ingele ontfaen hebdt ende gi en hebtse niet gehouden.
Maer dese hoerende so drentense met harre herten ende criselden metten tanden in hem. Maer doe Steven vol was des heilechs geests, so sach hi in den hemel ende sach Gods glorie ende Ihesum staende ter rechter siden van Gods cracht ende seide: Siet, ic sie de hemele ont\daen
| |
| |
ende des menschen sone staen ter rechter siden van Gods cracht. Maer si riepen met groter stemmen ende stopten hare oeren ende maecten alle te gadere een bedruusch in hem, ende si woerpenne ute buten der stat ende steindenne [Si stopten hare oeren, want si hieldent over blasphemie dat hi seide. Ende si stietenne ute buten der stat, om dat de wet gebiedt, dat men den blasphemeere buten den getelden steinnen soude]. Ende de orconden leiden hare cledere neven eens jongelincs voete, die Saulus hiet. Ende si steinden Stevene, die anriep ende seide: Here Ihesus, ontfanc minen geest. Maer met geboechden knien riep hi met groter stemmen, seggende: Here, en sette hen dit niet sonde, want si en weten niet wat dat si doen. Ende doe hi dit geseit hadde, ontsliep hi in den Here. Maer Saulus was concenterende siere doot. [Si groeven Stevene na tslans sede. Hoe dat Saulus de kerke persequeerde, God behuedde sine hande, dat hi negeen bloet stortinge en dede.]
|
|
Auteursrechtelijk beschermd