Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

V

Maer eenrande man met namen Ananias, met

[fol. 181r]

Saphieren, sinen wive, vercochte enen acker ende hi bedroech vanden prise dies ackers, dat het sijn wijf wiste, ende hi brachte een deel ende leidt ter apostele voete. Ende Peter seide te Ananiam: Waeromme heeft Sathanas dijn herte becoert, dattu liegen souds den heilegen geest ende bedriechenesse doen vanden prise des ackers? En was hi di niet blivende ende datter vercocht was, en waest in dine macht niet? Waeromme leitstu dese dinc in dine herte? Du en heefs den mensce niet gelogen, maer Gode. Maer hoerende Ananias dese waerde, soe viel hi ende starf, ende het es gemaect grote vrese in hen allen, diet hoerden. Maer jongelinge stonden op ende hievenne op ende droegenne ute ende grovenne.

Ende het gesciede omtrent de spacie van III uren daer na so quam sijn wijf in, niet wetende datter gesciet was. Peter antwerde ende seide hare: Sech mi, wijf, ochtu dus vele den acker vercochts? Ende si seide: Ja wi, so vele. Ende Peter seide tote hare: Wat belustu te becorene sHeren geest? Sich, der geenre voete sijn vore de dore, die dinen man begraven hebben, ende si selen di oec ute dragen. Ende thant viel si vore sine voete ende starf. Ende de jongelinge quamen in ende vondense doot, ende si droegense ute ende groevense bi haren man. Ende het werdt groete vrese in al

[fol. 181v]

de kerke ende in al de gene die dit hoerden.

Maer het gescieden bider apostele hande in den volke vele teekene ende wondere, ende si waren alle te gadere in Salomons portale, maer niemen der andere en dorste hem voegen te hen, maer tfolc verhiefse. Maer de menechte der geloevegere manne ende wive in den Here nam meer toe, soe dat si in den straten leiden de sieke in bedden ende in coetsen, op dat, als Peter comen soude, doch sine scadue yemene vandien bescinen soude, ende verloest werden van haren siecheiden. Ende een menechte vanden na gebueren der stat van Iherusalem quam geloepen end brachten de sieke ende die anevochten worden vanden onreinen geesten, die genesen worden alle.

Maer de prince vanden papen opstaende, ende alle die met hem waren, dwelke dongeloevecheit es vanden Saduceen, ende sijn vervult met toerne ende sloegen hande in die apostele ende leidense in oppenbaer gevanckenesse. Maer sHeren ingel dede bi nachte de doren vanden kerkere op ende leidese ute ende seide: Gaet ende staet in den tempel ende sprect den volke alle de waerde van desen levene. Ende doese dit gehoert hadden, gin\gense

[fol. 182r]

vroech in den tempel ende leerden in den name ons Heren Ihesu Christi. Maer hoerende de prince der priesteren ende die met hem waren, soe vergaderden si den raet ende alle douders der sonen van Israhel ende sonden ten kerkere om dat mense halen soude. Maer doe die dieneren quamen ende de kerkere op gedaen hadden ende sise niet en vonden, so keerden si weder ende boetscaeptent, seggende: Seker wi vonden den kerkere besloeten met alre erenstecheit ende de wachters vore de dore staende, maer doe wine op daden, so en vonden wi niemen daer binnen. Maer doe de meesters vanden temple ende de prince vanden papen dese redene hoerden, twifeldense wat van hen gescien soude. Maer eenrande mensce, dier toe quam, boetscaepte hen: Want siet de manne, die gi in den kerkere leidt, sijn in den tempel staende ende leerende tfolc. Doe ginc de meester [De meester staet hier ende daer vore over den prince van den papen] af met dieneren ende leidese toe sonder enege cracht, want si ontsagen dat volc, datse niet gesteint en worden. Ende doe sise toegeleidt hadden, setten sise in den rade. Ende die prince der priesteren vragede hen, seggende: Ghebiedende geboden wi u, dat gi nemmeer en soudt in desen name leeren

[fol. 182v]

. Ende siet, gi hebdt Iherusalem vervult met uwer leeringen ende gi wilt op ons bringen dbloet van desen mensce. Maer Peter ende de apostelen seiden antwerdende: Het es behoerlekere, dat men Gode meer onderhoerech si dan den menscen. Maer Peter seide antwerdende: Onser vadere God heeft Ihesum verwect, dien gi doodet, hangende in den houte. Desen heeft God verheven prince te sijnre rechter siden, te gevene Israhel penitencie ende verlaennesse der sunden, ende wi sijn orconden van desen waerden ende de heilege geest, dien God gegeven heeft den menscen, die hem onderdanech sijn.

Doe si dit hoerden, so criselden si op hen ende peisdense te doodene. Maer opstaende eenrande Phariseus, met namen Gamaliel, in de consilie, die leerere was vander wet ende een geeert man van alden volke, hiet datmen de menscen allettel dade daer buten gaen, ende hi seide te hen: Manne van Israhel, wacht wel wat gi met desen menscen doen selt. Want voer dese dage was Theodas, hem seggende, dat hi groet was, den welken concenteerde een getal van mannen omtrent IV^c, die gedoodet es ende alle de welke hem geloefden, die sijn gesceden ende te nieute worden. Na desen was in den

[fol. 183r]

dagen der beliingen Judas van Galyleen, ende keerde sijn volc af na heme, ende hi vervoer, ende alle dat dat met hem concenteerde, die sijn gesprayt. Ende alsoe seggic u nu: Gaet af van desen menscen ende gedoechse, want eest dat raet ochte werc es uten menscen, so saelt te broken werden, maer eest seker uut Gode, soene seldijt niet mogen breken, op dat gi masscien niet vonden en werdt vechtende jegen Gode. Ende si concenteerden hem alle ende riepen de apostele ende sloegense ende condechden hen, dat si niet albedalle spreken en souden in den name Ihesu, ende si lietense. Ende seker si gingen, hen verblidende vanden anscouwene der consilien, want si werdech gehadt sijn te doegene lachter om den name Ihesu, maer alle dage so en cesseerdense niet inden tempel ende omtrent de huse te leerene ende te ewangelizeerne Ihesum Christum.