Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

XXI

Ende daer na oppenbaerde hem Ihesus anderwerf ter see Tyberiadis ende hi oppenbaerde hem aldus: Het waren te gadere Symon Peter ende Thomas, die gheseghet

[fol. 239r]

werdet Dydimus, ende Nathanael, die was van Chana Galylee ende Zebedeus sonen ende II andere ute sinen jongheren. Symon Peter seghet hen: Ic ga vesschen. Si segghen hem: Ende wi comen metti. Ende si ghinghen ute ende ghinghen op intscep ende dies nachts en vinghen si niet. Ende gemaect de marghenstonde stappans stont Ihesus in den oeveren. Nochtan en bekinden de jongheren niet, want Ihesus es. Daeromme seide hen Ihesus: Kindere, en hebdi gheen pulmentarium? Si antwerden hem: Neen. Hi seide hen: Werpet nette in de rechtehant der schepinghen ende ghi selt venden. Daeromme worpense dnette ende stappans en mochtense dat niet ghetrecken om de menechvuldecheit der vessche. Daeromme seghet de jonghere, wien Ihesus minde: De Here eest. Alse Symon Peter hoerde, want de Here eest, omgurde hi hem met enen rocke, want hi was naect ende liet hem in de see ende de andere jongheren quamen te scepinghen, want en was niet verre vander erden, maer alse CC cubitusse, treckende dnette der vessche. Ende alse si neder quamen ten lande, saghen si colen

[fol. 239v]

gheleghet ende enen vesch daer op gheleghet, ende broet. Ihesus seghet hen: Bringhet vanden vesschen, die ghi nu vinghet Symon Peter ghinc op ende trac dnette inde erde vol groter vessche, C ende LIII. Ende alser alsoe vele waren, en eest nette niet ghescoert. Ihesus eghet hen: Comt,. etet. Ende niemen der sittender en dorste hem vraghen: Wie bestu? wetende, want de Here es. Ende Ihesus quam ende nam broet ende gaeft hen (ende den vesch ghelikelike). Dat es stappans derdewerf, dat Ihesus gheoppenbaert es sinen jongheren alse hi op verstaen was vanden doden.

Daeromme alse si gheten hadden, seghet Ihesus Symon Petere: Symon Johannis, mindi mi meer dan dese? Hi seghet hem: Etiam, Here, du wets, want ic minne di. Hi seghet hem: Weydet mine lammere. Anderwerf seide hi hem: Symon Johannis, minstu mi? Hi seide hem: Etiam, Here, du wets, want ic minne di. Hi seghet hem: Weydet mine lammere. Derdewerf seghet hi hem: Symon Johannis, minstu mi? Peter es bedroevet, want Ihesus derdewerf sei\de:

[fol. 240r]

Minstu mi? ende seghet hem: Here, du heves alle dinc bekint, du wets, want ic minne di. Hi seghet hem: Weydet mine scape. Amen, amen segghic di: Alse du jongher waers, gurdestu di ende wandelets, waer du wouds, maer alse du out werdes, selstu ute recken dine hande ende een ander sal di gurden ende sal di leiden, waer du niet en wils. Ende dat seide hi betekenende, wat dode hi Gode verclarende soude sijn. Ende alse hi dat ghesproken hadde, seghet hi hem: Volghet mi. Peter omme ghekeert sach dien jonghere, wien Ihesus minde, volghende ende die ruste in den avont etene op sine borst ende hem seide: Here, wie eest die di verraden sal? Ende alse Peter desen sach, seide hi te Ihesum: Here, ende wat dese? Ihesus seide hem: Aldus willic hem bliven tote dat ic comen sal, wat te di? Volghet mi du. Daeromme ghinc ute dese redene onder de bruedere, dat die jonghere niet en sal sterven, ende Ihesus en seide niet, dat hi niet sterven en sal, maer: Aldus willic hem bliven tote

[fol. 240v]

dat ic comen sal, wat te di?

Dese es de jonghere, die ghetughe ghevet van desen ende screef dese ende wi weten, want sijn ghetughe es waer.

Ende het sijn vele ende andere, welke Ihesus wrachte, welke, waert datse ghescreven worden van hem met sonderlincheiden, ic wane de werelt niet begripen en soude de boeke welke te scrivene sijn.