Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

XX

Ende in enen saterdaghe vroech quam Maria Magdalene, alse noch donkerheide waren, ten grave ende sach den steen herwentelt van den grave. Daeromme liepse ende quam te Symon Petere ende ten anderen jonghere, wien Ihesus minde ende seghet hen: Si hebben wech ghedraghen minen Here van den grave ende wi en weten niet, waer sine hebben gheleghet.

Daeromme ghinc ute Peter ende die ander jonghere ende quamen ten grave, ende de II liepen te gadere ende die ander jonghere liep vore vollekere dan Peter ende quam eer ten grave, ende alse hi hem neighede, sach hi de linene cledere gheleghet. Nochtan en ghinc hi niet in. Daeromme quam Symon Peter hem volghende ende ghinc in int graf ende sach de linene cledere gheleghet ende tsudarium, dat op sijn hovet hadde gheweest, niet gheleghet metten linenen clederen, maer ute ghescheden ghewonden in ene stat. Daeromme ghinc in doe de jonghere, die tierst quam ten grave, ende hi sach ende hi gheloevede, want noch doe en wiste hi de screfture niet, want hem behoerde op te verstane vanden doden. Daeromme

[fol. 237v]

ghinghen de jongheren anderwerf te hen selven.

Ende Maria stont ten grave buten wenende. Daeromme, alse si weende, neighese hare ende besach intgraf ende sach II inghele, sittende in witten, enen ten hovede ende enen ten voeten, waer Ihesus lichame hadde gheleghet gheweest. Die segghen hare: Wijf, wat weenstu? Si seghet hen: Want si hebben wech ghedraghen minen Here ende icken weet, waer sine hebben gheleghet. Alse si dese gheseghet hadde, esse achterwert ghekeret ende sach Ihesum staende ende en wiste niet, want Ihesus was. Ihesus seghet hare: Wijf, wat weenstu? Wien soecti? Die wanende want hi een hofman ware, seghet hem: Here, ochte ghi hem wech droeghet, segghet mi, waer leiddi hem ende ic sal hem wech doen. Ihesus seghet hare: Maria! Die ghekeerde seghet hem: Rabony, dat wert gheseghet meester! Ihesus seghet hare: En wilt mi niet rueren, want icken ben noch niet op gegaen te minen vader, maer gaet te minen bruederen ende segt hen: Ic ga op te minen vader

[fol. 238r]

ende te uwen vader, minen God ende uwen God. Maria Magdalene quam boetscapende den jongheren: Want ic sach den Here ende dese seide hi mi.

Alset avont was dies daghes, een der sabbatorum, ende de doren waren gheloken, waer de jongheren vergadert waren omme de vrese der Joden, quam Ihesus ende stont in de middelt der jongheren ende seghet hen: Vrede u. Ende alse hi dese gheseghet hadde, toende hi hen de hande ende de side. Daeromme sijn de jongheren verblidet, siende den Here. Daeromme seghet hi hen anderwerf: Vrede u. Alsoe mi de vader sendde, sendic u. Ende alse hi dat hadde gheseghet, in blies hi ende seide hen: Ontfaet den heileghen gheest; der welker sonden ghi verlaet, hen wer dense verlaten, ende der welker ghi onthoudet, sijn onthouden.

Maer Thomas, een uten XII, die gheseghet werdet Didimus, en was met hen niet, wanneer Ihesus quam. Daeromme seiden hem de andere jongheren: Wi saghen den Here. Ende die seide hen: Het en si dat ic sie in sinen handen de steken der naghele ende ic steke minen vingher in de stat

[fol. 238v]

der naghele ende steke mine hant in sine side, icken sal niet gheloeven.

Ende na VIII daghe waren de jongheren anderwerf daer in ende Thomas met hen. Ihesus quam met belokenen doren ende stont in de middelt ende seghet: Vrede u. Daerna seghet hi Thomase: Brinc in dinen vingher herwert ende siet mine hande ende bringhet uwe hant ende stectse in mine side, ende en wilt niet sijn ongheloevech, maer ghetrouwe. Thomas antwerde ende seide hem: Mijn Here ende mijn God! Ihesus seghet hem: Want ghi mi saghet, Thomas ende gheloevet? Salech sijn die niet en saghen ende gheloeveden.

Ende Ihesus dede seker vele andere tekene in den ansichte siere jongheren, de welke niet ghescreven en sijn in dit boec, maer dese sijn ghescreven, op dat ghi gheloevet, want Ihesus es Christus, Gods sone, ende op dat gi gheloevende hebbet dleven in sinen name.