Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

IX

Daeromme ghegreep Pylatus doe Ihesum ende gheesseldenne. Ende de ridderen wringhende ene crone van doernen ende insettense sinen hoevede, ende si ommecleeddenne met enen pur\peren

[fol. 234v]

clede ende si quamen te hem ende seiden: Ave, coninc der Joden! Ende si gaven hem kinnebac slaghe.

Anderwerf ghinc ute Pylatus buten ende seide hen: Siet, ic leidene u buten, op dat ghi bekint want icken vende in hem ghene sake. Daeromme ghinc Ihesus ute, draghende ene doerne crone ende een purperen cleet. Ende hi seide hen: Siet hier den mensche! Daeromme alse de besscope ende de dienaren hem saghen, riepense seggende: Cruust hem, cruust! Pylatus seide hen: Nemttene ghi ende cruustene, want icken vende in hem niet sake. De Joden antwerden hem: Wi hebben de wet ende na de wet sal hi sterven, want hi maecte hem Gods sone.

Daeromme alse Pylatus dese redene hoerde, ontsach hi hem meer ende hi es anderwerf in ghegaen in pretorium ende seide te Ihesum: Wanen bestu? Ende Ihesus en gaf hem ghene antwerde. Daeromme seide hem Pylatus: En sprecti te mi niet? En wetti niet, want ic macht hebbe di te crucene ende macht hebbe di te latene? Ihesus antwerde: Niet en soudstu macht hebben jeghen mi eneghe, en waer\se

[fol. 235r]

di niet ghegheven van boven. Daeromme die mi di leverde, hevet meerre sonde. Daer na sochte Pylatus hem te latene, ende de Joden riepen segghende: Eest dattu desen laets, du en bes niet vrient dies keysers, want elc, die hem coninc maect, weder seit den keyser.

Ende alse Pylatus hoerde dese redene, leidde hi Ihesum buten ende sat pro tribunali in de stat, die geseghet wert Lichostratos ende in Ebreeusche Golgata. Ende het was Parasceue Pasche alse de seste ure, ende hi seghet den Joden: Siet hier uwen coninc! Ende si riepen sprekende: Doet wech, doetwech, crucet hem! Pylatus seghet hen: Salic uwen coninc crucen? De besscope antwerden: Wi en hebben niet enen coninc het en si de keyser. Daer omme leverde hi hen doe Ihesum, op dat hi soude werden ghecrucet.

Ende si ontfinghen Ihesum ende leiddenne ute, ende hem draghende dat cruce, ghinc hi ute in hem, die gheseghet werdet de stat Calvarie, ebreeusche Golgatha, waer si hem cruceden ende met hem II andere, herwert ende derwert, ende Ihesum in midden. Ende Pylatus screef enen tytel ende settenne opt

[fol. 235v]

cruce, ende hi was ghescreven: Ihesus Nazarenus, coninc der Joden. Ende desen tytel lasen vele der Joden, want de stat, daer Ihesus ghecrucet es, was bider stat, ende hi was ghescreven in Ebreeusche, in Griecsche ende in Latine. Daeromme seiden de besscope der Joden Pylato: En wilt niet scriven: coninc der Joden, maer: want hi seide: Ic ben coninc der Joden. Pylatus antwerde: Dat ic ghescreven hebbe, hebbic ghescreven.

Daeromme alse de ridderen hem hadden ghecrucet, namense sine cledere ende maecten IV deele iegheliken riddere een deel, ende enen roc. Ende de roc was onghenaeit al overal van boven overweven. Daeromme seidense onderlinghe: Wi en selen hem niet scoren, maer wi selen van hem loten, wies hi si, op dat de screfture vervult werde segghende: Mine cledere sijnse deilende onder hen ende in mijn cleet worpense lot.

Ende seker de ridderen daden dese. Ende neven Ihesus cruce stonden sijn moeder ende siere moeder suster Maria Cleophe ende Maria Magdalene. Daeromme alse Ihesus sach de moeder ende den jonghere, wien hi minde, seghet hi siere moeder:

[fol. 236r]

Wijf, siet dinen sone. Daer na seghet hi den jonghere: Siet dijnre moeder. Ende van diere uren nam hare de jonghere in siere.

Daer na wetende Ihesus, want saen alle dinc voldaen sijn, op dat de screfture volbracht werde, seghet hi: Ic hebbe dorst. Ende een vat was daer gheset vol edecs, ende ene spongie vol dies edecs met ysopo ommelegghende brachtense te sinen monde. Ende alse Ihesus ghenomen hadde den edec, seide hi: Het es voldaen. Ende met gheneigheden hoevede leverde hi den gheest.

Want het Parasceue was, op dat de lichamen niet bliven en souden in den saterdaghe in den cruce, want die saterdach was een groet dach, daeromme baden de Joden Pylatum, dat hare been te broken souden werden ende wech souden werden ghedaen. Daeromme quamen de ridderen ende den iersten brakense seker de been ende dies anders, die met hem ghecrucet es. Ende alse si quamen te Ihesum ende saghenne stappans doot, en brakense sine been niet, maer een der ridderen ontdede sine side met enen scachte ende stappans ghinc ute bloet ende water. Ende diet sach, gaefs

[fol. 236v]

ghetughe ende sijn ghetughe es waer ende hi weet, want hi waer dinghe seghet ende op dat ghijs gheloevet. Want dese sijn ghesciet, op dat de screfture vervult soude werden, die seghet: Een been en sal van hem niet werden ghemendert. Ende anderwerf seghet ene andere screfture: Si selen sien wien si dore staken.

Na desen bat Joseph van Arimathia Pylatum daeromme, dat hi Ihesus jonghere was, maer heimeleke omme de vrese der Joden, op dat hi wech soude doen Ihesus lichame, ende Pylatus liet hem doen. Daeromme quam hi ende droech Ihesus lichame. Ende <Nychodemus> quam, die tierst snachts comen was te Ihesum, bringhende ene mixture van myrren ende aloes alse C pont. Daeromme namen si Ihesus lichame ende bondenne met linenen clederen ende met salven alsoe sede es de Joden te begravene. Ende in der stat, daer hi ghecrucet es, was een hof ende in den hove een nuwe graf, in welc noch doe nieman gheleghet en was. Daeromme omme den Parasceuen der Joden, want dat graf bi was, leidense daer Ihesum.

[fol. 237r]