Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

XVIII

Alse Ihesus dese ghesproken hadde, es hi ute ghegaen over de ri\viere

[fol. 232r]

Cedron met sinen jongheren, daer een hof was, in welken hi in ghinc ende sine jongheren. Ende Judas, die hem verriet, wiste de stat, want dicwile quam Ihesus tegadere aldaer met sinen jongheren. Daeromme alse Judas hadde ghenomen cohorten ende dienaren vanden besscopen ende den Phariseen, quam hi derwert met laternen ende met walmen ende met wapenen. Ende Ihesus wetende alle welke toecomende waren op hem, ghinc voert ende seide te hen: Wien soecti? Si antwerden: Ihesum Nazarenum. Ihesus seide hen: Ic beent. Ende Judas, die hem verriet, stont met hen. Ende alse hi hen seide: Ic beent, ghinghense achterwert ende vielen in de erde. Anderwerf vraghede hi hen: Wien soecti? Ende si seiden: Ihesum Nazarenum. Ihesus antwerde: Ic seide u, want ic beent. Daeromme eest dat ghi mi soeket, laet dese wech gaen, op dat vervult worde de redene, die hi seide: Want van den welken du mi gaves, ute hen en verloesic niemene. Daeromme Symon Peter, hebbende een swert, tract ute ende sloech sbes\scops

[fol. 232v]

knecht ende sneet af sijn rechte oerken, ende de name vanden knecht was Malcus. Daeromme seide Ihesus Petre: Steket swert in de sceet, den kelc, dien mi de vader gaf, en wildi niet, dat ic dien drenke?

Daeromme cohors ende tribunus ende de dienaren der Joden ghegreepen Ihesum ende bondenne ende leiddenne tierst te Annam, ende hi was Cayphas sweer, die besscop was dies jaers, ende Cayphas was, die den Joden hadde den raet ghegheven, want het vordert, dat een mensche sterve vore dat volc.

Ende Symon Peter volghede Ihesum ende een ander jonghere. Ende die jonghere was bekint metten besscop ende ghinc in met Ihesum in tkerchof dies besscops, maer Peter stont ter dore buten. Daeromme ghinc ute de ander jonghere, die bekint was den besscop ende seide der dorehoedersen ende leidde Petere in. Daeromme seide de deerne, de dorehoederse, Petere: Ende en bestu niet uten jongheren des menschen? Hi seide: Icken ben! Ende de knechte ende de dienaren stonden

[fol. 233r]

ten colen ende wermden hen, want het was cout, want ende Peter was met hen staende ende hem wermende.

Daeromme vraghede de besscop Ihesum van sinen jongheren ende van siere leringhen. Ihesus antwerde hem: Ic ben oppenbare sprekende der werelt, Ic hebbe altoes gheleert in de synagogen ende in den tempel, waer alle de Joden te gadere quamen, ende in theimeleke en benic niet sprekende. Wat vraghestu mi? Vraghet hen, diet hoerden, wat ic hen ben sprekende. Siet, dese weten wat ic gheseghet hebbe. Alse hi dese gheseghet hadde, een der dienaren bistaende gaf Ihesum enen kinnebac slach, segghende: Antwerdi aldus den besscop? Ihesus antwerdde hem: Eest dat ic qualeke sprekende ben, ghevet ghetughe van quade, ende eest wel, wat sladi mi? Ende Annas sendde hem ghebonden ten besscop Cayphas.

Ende Symon Peter was staende ende hem wermende. Daeromme seiden si hem: Ende en bestu niet sijn jonghere? Hi loechende ende seide: Icken ben. Een uten knechten dies besscops, sijn maech wies orken Peter af sneet, seide:

[fol. 233v]

En saghic di niet met hem in den hof? Anderwerf loechende Peter ende stappans sanc de hane.

Daeromme leiddense Ihesum in pretorium. Ende het was vroech, ende si en ghinghen niet in pretorium, op datse niet besmet en worden, maer datse eten mochten dat Paschen. Daeromme ghinc ute Pylatus buten te hen ende seide: Wat wroeghinghen bringdi jeghen desen mensche? Si antwerden ende seiden hem: En ware dese niet een quaetwerkere, wi en haddenne di niet ghegheven. Daeromme seide hen Pylatus: Nemttenne ghi ende na uwer wet ordeelt hem. Daeromme seiden hem de Joden: Ons en es niet gheorlovet, iemene te dodenne, op dat Ihesus redene vervult worde, die hi seide, betekenende, wat dode hi stervende soude sijn.

Daeromme ghinc in Pylatus anderwerf in pretorium ende riep Ihesum ende seide hem: Du best coninc der Joden? Ihesus antwerde: Sprecstu dat vandi selven ochte hebbent di andere gheseghet van mi? Pylatus antwerde: Icken ben gheen Jode. Dijn volc ende dine besscope hebben di mi ghegheven; wat hebdi ghedaen? Ihesus ant\werde:

[fol. 234r]

Mijn rike en es niet van derre werelt. Ware mijn rike ute derre werelt, mine knechte soudent seker wederstriden, op dat ic niet ghelevert en worde den Joden, maer nu en es mijn rike niet van hier. Ende alsoe seide Pylatus: Daeromme bestu coninc? Ihesus antwerde: Du seghets, want coninc benic. Ic ben daer in gheboren ende daer toe quamic in de werelt, op dat ic ghetughe gheven sal der waerheit, elc die es vander waerheit, horet mine stemme. Pylatus seide hem: Wat es de waer\heit? Ende alse hi dat hadde gheseghet, ghinc hi ute anderwerf ten Joden ende seide hen: Icken vende ghene sake in hem. Ende het es ghewoente, dat ic u enen late inden Paschen. Wildi daeromme, ic sal u laten den coninc der Joden? Si riepen alle anderwerf segghende: Niet desen, maer Barrabam! Ende Barrabas was een mordenare.