Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)
(1971)–Anoniem Nieuwe testament (Zuidnederlandse vertaling)–
Auteursrechtelijk beschermd
[Folio 206v]
| |
Ende sine bruedere seiden te hem: Lidet over van hier ende gaet in Judea, op dat dine jongheren sien dine werke die du does. Seker niemen en doet yet in den verborghenen ende soeket in oppebaringhen te sine. Ochte ghi dese doet, oppenbaert u selven der werelt. Want sine bruedere en gheloefden niet in hem. Daeromme seide hen Ihesus: Mijn tijt en quam noch niet toe, maer uwe tijt es altoes bereet. De werelt en mach u niet haten, maer mi haetse, want ic gheve ghetughe van hare want hare werke sijn quaet. Gaet op ghi te desen feestedaghe, icken sal niet op gaen te desen feestedaghe, want mijn tijt en es noch niet vervult. Alse hi dese hadde gheseghet, bleef hi in Galilea. Maer alse sine bruedere op ghegaen waren, doe ghinc hi op ten feestedaghe, niet oppenbare, maer alse verborgheleke. Daeromme sochten hem de Joden in den feestedaghe ende si seiden: Waer es dese? Ende inder scaren was vele murmereringhen van hem, want selke spraken: Hi es goet, ende andere seiden: Neen, maer hi verleidet de scaren. Nochtan | |
[Folio 207r]
| |
en sprac nieman oppenbare van hem omme de vrese der Joden. Te hans in midden den feestedaghe ghinc Ihesus op in den tempel ende leerde. Ende de Joden wonderden segghende: Hoe can dese de letteren, alse hise niet en leerde? Ihesus antwerde hen ende seide: Mine leringhe en es niet mine, maer sine, die mi sendde. So wie sinen wille doen wilt, hi sal bekinnen vander leringhen, ochte si van Gode si ochte dat ic van mi selven spreke. Die van hem selven sprect, hi suect propere glorie, die sine glorie suect, die hem ghesendet hevet, es ghewarech ende ongherechtecheit en es in hem niet. En gaf u niet Moyses de wet? Ende nieman ute u en doet de wet. Wat soecti mi te dodene? De scare antwerde ende seide: Ghi hebt den duvel, wie soeket u te doedene? Ihesus antwerde ende seide hen: Een werc wrachtic ende alle wonderdi u. Daeromme gaf u Moyses de besnidinghe, niet datse van Moysen es, maer vanden vaderen, ende in den saterdaghe besnijddi den mensche. Ochte de mensche de besnidinghe ontfeet in den saterdaghe, dat de wet | |
[Folio 207v]
| |
Moyses niet te broken en werdet, mi veronwerdechdi, want ic alden mensche ghesont maecte in den saterdaghe? En wilt niet oerdelen naden ansichte, maer ordelet gherecht ordeel. Daeromme seiden selke van Iherusalem: En es dese niet, dien de Joden soeken te dodene? Siet, hi sprect oppenbare ende si en segghen hem niet. En hebben de princen niet waerleke bekint, want dese es Christus? Maer wi weten desen, wanen hi si, maer alse Christus comen sal, niemen en weet, wanen hi si. Daeromme riep Ihesus in den tempel lerende ende segghende: Ende mi wetti ende wanen ic ben wetti, ende van mi selven en come ic niet, maer die mi sendde, es ghewarech, dien ghi niet en wet. Ic weet hem. Ende seidic, want icken weet hem niet, ic ware loghenachtech gelijc u. Maer ic weet hem, want ic ben van hem ende hi sendde mi. Daeromme sochten si hem te ghegripene, maer nieman en leide de hande in hem, want sine ure en was noch doe niet comen. Maer vander scaren gheloefdere vele in hem | |
[Folio 208r]
| |
ende seiden: Alse Christus comt, en sal hi niet meer tekene doen dan de welke dese doet? De Pharisei horden de scare dese dinghe murmereren van hem ende de princen ende de Pharisei sendden dienaren, op datse Ihesum ghegrepen. Daeromme seide hen Ihesus: Noch lettelken tijds benic met u ende ic ga ten vader, die mi sendde. Ghi selt mi sueken ende niet venden, ende daer ic ben, en moghedi ghi niet comen. Daeromme seiden de Joden te hen selven: Werwert es dese gaende, want wi hem niet venden en selen? En es hi niet inde ghespraeitheit der liede gaende ende lerende de liede? Wat es dese redene die hi seghet: Ghi selt mi sueken ende niet venden, ende: Daer ic ben, en moghedi ghi niet comen. In den uttersten daghe der groter feesten stont Ihesus ende riep segghende: So wie dorst, come te mi ende drenke! Die in mi gheloevet, also de screfture seghet, van sinen bucke selen vloeyen vloede levender watere. Maer dat seide hi vanden heileghen gheest, dien si ontfaende souden sijn gheloevende in hem, want noch doe en was de gheest | |
[Folio 208v]
| |
niet ghegheven, want Ihesus en was noch doe niet <gheglorificeert>. Daeromme alse dese ute diere scaren horden sine sermone, seidense: Waerleke dese es profete. Andere seiden: Dese es Christus. Maer selke seiden: Van Galilea en comt niet Christus. En seghet de screfture niet, want van Davids sade ende van den castele Bethleem, daer David was, sal comen Christus? Ende alsoe es stridinghe ghemaket in de scare om hem, ende selke ute hen wouden hem ghegripen, maer nieman en leide de hande op hem. Daeromme quamen de dienaren ten besscopen ende ten Phariseen, ende die seiden hen: Waeromme en bringdi hem niet gheleidet? De dienaren antwerden: Noeit en was mensche aldus sprekende alse dese mensche spreket. Daeromme antwerden hen de Pharisei: Ende ghi, sidi verleidet? Niemen uten princen en gheloeft in hem ochte uten Phariseen. Maer dese scare, de welke niet en kint de wet, si sijn vermaledijt. Nychodemus seide te hen, die die in den nachte te hem quam, die een was ute hen: Onse wet en ordeelt den mensche niet, het en si datmen tierst | |
[Folio 209r]
| |
van hem horde ende bekinde wat hi dade. Si antwerden ende seiden hem: Ende en bestu niet Galileeusch? Ondersueket de screft ende siet, want van Galilea en sal gheen profete op staen. Ende si sijn weder ghekeret, ieghewelc in sijn huus. |
|