|
| |
V
Na desen was een feeste dach der Joden ende Ihesus ghinc op te Iherusalem. Ende te Iherusalem es probatica piscina, de welke hetet in ebreeusche Bethsayda, v portale hebbende. In desen lach ene grote menechte quelender, blender, lammer, droegher, beidende der beweghinghen dies waters. Want de inghel ons Heren quam neder na tide in de piscine ende beweghede dat water, ende wie ierst neder ghinc in de piscine na de beweghinghe dies waters, wart ghesont, van wat siecheiden hi ghehouden wart. Ende daer was erehande mensche, hebbende XXX ende VIII jaer in siere siecheit. Alse Ihesus desen sach ligghende ende bekinde want hi te hant vele tijds hadde, seide hi hem: Wildi ghenesen werden? Die quelende antwerde hem: Here, icken hebbe ghenen mensche, op dat hi mi sette in de piscine, alse dat water ware beweghet, want alse ic come, ghinc neder een ander vore mi. Ihesus seide hem: Staet op, doet wech dijn bedde ende wandele. Ende te hans es die mensche ghesont ghemaect ende droech wech sijn bedde ende wandelde.
Ende het was saterdach in dien daghe. Daeromme sei\den
| |
| |
de Joden hem, die ghesont was: Het es saterdach, di en es niet gheorlovet te draghene dijn bedde. Hi antwerde hen: Die mi ghesont maecte, hi seide mi: Doet wech dijn bedde ende wandele. Daeromme vragheden si hem: Wie es die mensche, die di seide: Doet wech dijn bedde ende wandele? Maer die, die ghesont was ghemaect, en wiste, wie hi was, maer Ihesus neyghede hem vander scaren in diere stat gheset. Daer na vant Ihesus hem in den tempel ende seide hem: Sich, du best ghesont ghemaect, te hans en wille niet sondeghen, datti voert meer niet arghers en ghescie. Die mensche ghinc ende boedscaepte den Joden, want Ihesus was, die hem maecte ghesont. Daeromme navolgheden de Joden Ihesum, want hi dese dinghe dede in den saterdaghe. Maer Ihesus antwerde hen: Mijn vader werket tote nu ende ic werke. Daeromme sochten de Joden hem meer te dodene, want niet allene en brac hi den saterdach, maer ende hi seide sinen vader God, hem ghelijc makende Gode.
Ende Ihesus antwerde also ende seide hen: Amen, amen segghic u: De sone en mach niet van hem selven doen dan dat hi den vader doende siet, ende so welke
| |
| |
hi dede, die doet de sone ghelikeleke. Want de vader mint den sone ende toent hem alle de welke hi doet, ende hi sal hem meerre werke bewisen dan dese, op dat ghi verwondert. Want alsoe de vader de dode wect ende levende maect, ende also maect de sone levende welke hi wilt. Want de vader en ordeelt niemene, maer al dat ordeel hevet hi ghegheven den sone, op datse alle eren den sone, also si eren den vader. Die niet en eret den sone, en eret niet den vader, die hem sendde. Amen, amen segghic u, want die mijn woert horet ende gheloevet hem, die mi sendde, hevet ewech leven ende hi en comt niet in dat ordeel, maer hi sal overliden van der doot in dleven. Amen, amen segghic u, want de ure comt ende es nu, wanneer de dode horen selen de stemme Gods soens, ende diese horen, selen leven. Want alsoe de vader hevet leven in hem selven, ende alsoe gaf hi den sone leven te hebbene in hem, ende gaf hem macht, ordeel te doene, want hi es smenschen sone. En wilt u niet wonderen dies, want die ure comt, in welkere alle, die in den graven sijn, selen horen de stemme Gods
| |
| |
soens, ende selen voert gaen, die goede wrachten in de op verstennesse slevens, maer die quaet wrachten, in de opverstannesse dies ordeels.
Icken mach niet doen van mi selven, maer alsoe ic hore, ordele ic, ende mijn ordeel es gherecht, want icken soeke minen wille niet, maer sinen wille, dies vaders, die mi sendde. Eest dat ic ghetughe geve van mi selven, mijn ghetughe en es niet waer, een ander es, die ghetughe ghevet van mi ende ic weet dat sijn ghetughe waer es, dat hi gevet van mi. Ghi sendet te Janne ende hi gaf ghetughe der waerheit, maer icken neme negheen ghetughe van menschen, maer dese dinghe segghic, op dat ghi behouden sijt. Die was ene lanterne berrende ende lichtende, maer ghi en woudet niet verbliden ter uren in sinen lichte. Ende ic hebbe meerre ghetughe dan Jan, want de werke, welke mi mijn vader gaf, dat ic die volbringhe, die werke welke ic doe, gheven ghetughe van mi, want de vader sendde mi. Ende die mi sendde, de vader, hi gaf ghetughe van mi. Noch sine stemme en horedi noeit noch en saghet sine ghedaente, ende sijn
| |
| |
woert en hebdi niet blivende in u, want dien hi sendde, hem en gheloefdi niet. Dorevaret de screfturen, in welken ghi waent ewech leven hebben ende die sijnt, die ghetughe gheven van mi, ende niet en wildi comen te mi, dat ghi leven hebt.
Claerheit van den menschen en ontfaic niet, maer ic bekinde u, dat ghi de minne Gods in u niet en hebt. Ic quam in den name mijns vaders ende ghi en ontfinghet mi niet. Eest dat een ander comt in sinen name, dien seldi ontfaen. Hoe moghedi gheloeven, die onderlinge glorie ontfaet ende de glorie, die van den eneghen God es, niet en soeket? En wilt niet wanen, dat ic u wroeghende sal sijn bi den vader, Moyses es die u wroeghen sal, in wien ghi hopet. Want waert dat ghi gheloevet Moysen, bi avonturen ghi soudet mi gheloeven, want hi screef van mi. Want eest dat ghi sinen letteren niet en gheloevet, hoe soudi minen woerden gheloeven?
|
|
Auteursrechtelijk beschermd