Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

XXIII

Ende opstaende al hare menechte, leidden sine te Pylatum ende begonstenne te wroeghenne, segghende: Desen hebben wi vonden verkerende onse volc ende verbiedende den keiser tseis te ghevene ende segghende hem Christus sijnde ende coninc. Ende Pylatus vraghede hem segghende: Du best co\ninc

[fol. 186r]

der Joden? Ende hi seide antwerdende: Du segest. Ende doe seide Pylatus ten princen der priesteren ende ten scaren: Icken vende niet saken in desen mensche. Ende si riepen segghende: Hi heeft beruert dat volc, lerende dor al Judea, beghennende van Galilea tote hier. Maer doe Pylatus horde nomen Galilea, vraghede hi, ochte die mensche van Galilea ware, ende alse hi bekinde, dat hi was van Herodes macht, sendde hine te Herodesse, want hi was in dien daghe te Iherusalem.

Ende alse Herodes Ihesum sach, verblide hi herde sere. Want hi haddenne beghert te siene langhen tijt, om dat hi so vele van hem hadde ghehoert, want hi hoepte enech teken van hem te siene. Ende hi vraghede hem vele redenen, ende hi en antwerde hem niet. Maer die princen der priesteren ende die scriben stonden stedeleke ende wroeghedenne. Ende Herodes versmaeddenne met sinen heerre ende bescerendenne, ende daden hem ane een wit cleet ende senddenne te Pylatum. Ende doe worden si ghevriende, Herodes ende Pylatus in dien daghe

[fol. 186v]

, want te voren warense onderlinghe gheviande.

Ende Pylatus riep te gadere die princen der priesteren ende dmeesterscap ende tfolc ende seide te hen: Ghi hebt mi bracht desen mensche alse enen verkerere des volcs, ende siet, ic hebbe hem ghevraghet vore u, ende ic en vende neghene sake in desen mensche van dien dinghen, daer ghine af hebt ghewroeghet, noch oec Herodes, want hi heeftene weder ghesendt te ons. Ende siet, hi en heeft niet ghedaen, dat hi werdech es der doot. Daeromme willickene castien ende latenne. Maer hi moeste hen enen laten inden daghe der feesten. Ende al de scare riep te gadere segghende: Doe wech desen ende laet ons Barrabam! Die was om een ghevecht, dat gheschiet was in de stat (ende) om enen manslacht, gesendt in den kerkere. Maer echter es Pylatus sprekende te hen ende woude hen Ihesum laten. Ende si riepen sere segghende: Cruustenne, cruustenne! Ende hi seide derdewerf te hen: Wat quade heeft dese ghedaen? Icken vende neghene sake der

[fol. 187r]

doot in hem. Daeromme sal ickene coregeren ende latenne gaen. Ende si stonden met groter stemmen eyschende, dat hi ghecruust worde. Ende hare stemmen verwonnen, ende Pylatus ordeeldenne te geschiene hare bede. Ende hi liet hen dien, die om vechtinghe ende om manslacht was ghesendt inden kerkere, dien si gheeyscht hadden, ende Ihesum gaf hi hen te haren wille.

Ende alsine leidden, begrepen si Symone van Cyrien, comende van den dorpe, ende si leiden dat cruce op hem, te draghene na Ihesum. Ende hem volgheden vele scaren dies volcs ende wive, diene beweenden ende claghedenne. Ende Ihesus keerde hem omme ende seide: Ghi dochtere van Iherusalem, en wilt niet weenen op mi, maer weent op u selven ende op uwe sonen, want siet, die daghe selen comen, datse selen segghen: Salech sijn die ondrechteghe ende die bucke, die niet ghebaert en hebben, ende die borste, die niet ghesoeghet en hebben. Dan selense beghennen te segghenne den berghen: Valt op ons, ende den hovelen: Bedect ons. Want ochte si dit doen in gruenen houte, wat sal dan gheschien

[fol. 187v]

in droeghen?

Ende si leidden II ander scalcke met hem, dat si ghedodet worden.

Ende na dien dat si quamen in die stat, die gheheten wert Calvarie, daer cruusten sine ende de mordeneren, den enen ter rechter hant ende den anderen ter slinkere. Ende Ihesus seide: Vader, verghevet hen, want sine weten wat si doen. Ende si deilden sine cledere ende worpen dlot. Ende tfolc stont ende beidde. Ende die princen bescherendenne met hen, segghende: Andere hevet hi behouden ghemaect, make hem selven behouden, ochte hi es Christus, Gods vercorne! Ende die ridderen, die daer quamen, bescherendenne ende boden hem edec, segghende: Ochtu best coninc der Joden, maect di behouden! Ende boven hem was ghescreven ene overscreft in griexen letteren ende in latinen ende in ebreeuschen: Dit es Ihesus, der Joden coninc.

Ende een van dien mordeneren, die daer hinghen, blasphemeerdene segghende: Ochtu best Christus, maect di selven behouden ende ons! Ende die ander antwerde ende bescoutene segghende: Du en vreses Gode niet,

[fol. 188r]

die in die selve doemenesse best? Want wi ontfaen rechten loen van onsen werken, maer dese en hevet niet quaets ghedaen. Ende hi seide te Ihesum: Here, ghedinct mijns, alse ghi comt in u rike. Ende Ihesus seide hem: Amen segghic di, du sels heden sijn met mi int paradijs.

Ende het was omtrent die seste ure ende het sijn ghemaect demsternessen in alder erden toter neghender uren, ende de sonne es verdonckert. Ende dat schiet cleet dies tempels es ghescoert in die midde wert. Ende Ihesus riep met groter stemmen ende seide: Vader, in dine hande bevelic minen gheest. Ende dit segghende verschiet hi. Ende alse centurio sach dat daer gheschiet was, loefde hi Gode, segghende: Waerleke, dese mensche was gherecht! Ende al de scare der gherre, die daer te gadere comen waren te desen ghesichte ende saghen dat daer ghesciede, keerde weder, slaende hare borst. Ende alsine conscap stont van verren, ende wive, die hem ghevolghet waren van Galilea

[fol. 188v]

ende saghen dit.

Ende siet, een man, die Joseph hiet, die was een goet edel man ende gherecht, dese en was niet volghende haren rade noch haren werken, ende hi was van Arimathia, ere stat van Judea, ende die hi was ontbeidende dies riken Gods, dese ghinc te Pylatum ende eiscede Ihesus lichame. Ende hi dedenne af ende wantene in een sendael ende leidene in een graf, dat in enen steen ghehouwen was, daer noeit niemen in en was gheleit. Ende het was Parascheues, ende de saterdach verlichte.

Ende de na volghende wive, die met hem comen waren van Galilea, saghen dat graf ende in welkere manieren sijn lichame gheleghet was, ende si keerden weder ende bereidden crude ende salve. Ende si rusten seker dies saterdaghes naden ghebode.