|
| |
XII
Ende het naecte den feeste daghe asymorum, die gheseghet wert Paschen. Ende die princen der priesteren ende die scriben sochten, hoe si Ihesum mochten doden, maer si vreseden dat volc.
Ende sathanas ghinc in Judasse, die ghetoenaemt was Scarioth, een vanden XII. Ende hi ghinc wech ende sprac metten princen der priesteren ende metten meesterscape, hoe hine hen mochte leveren. Ende si waren blide ende gheloveden hem ghelt te ghevene. Ende hi ghelovet hen ende hi sochte behorleken tijt, dat hine hen leveren mochte sonder die scare.
Ende doe die
| |
| |
dach quam asymorum, in welken noet was te dodene die Paschen, sendde hi Petere ende Janne, segghende: Gaet ende bereidt ons, datwi eten die Paschen. Ende si seiden hem: Waer wildi, dat wijt bereiden? Ende hi seide te hen: Siet, alse ghi gaet in die stat, sal jeghen u comen een mensche, draghende enen emer met watere. Volghet hem in dat huus, daer hi in gheet, ende segghet den vader der familien dies huus: De meester seghet di: Waer es dat ghemeine huus, waer maghic eten die Paschen met minen jongheren? Ende hi sal u wisen een groet eet huus ghestroeit, ende daer ghereidt ons. Ende si ghinghen ende vonden alsoe hen Ihesus seide, ende si bereidden die Paschen.
Ende alse die ure comen was, ghinc hi sitten ten etene ende die XII jongheren met hem. Ende hi seide hen: Met begherten hebbic beghert dese Paschen tetene met u, vor dien dat ic doghe. Want ic segghe u dat ic hier na niet en sal eten, tote dat vervult wert dat rike Gods. Ende ghenomen den kelct, dede hi gra\cie
| |
| |
ende seide: Nemt ende deilt onder u. Want ic segghe u, dat ic niet en sal drinken vanden gheslechte des wijngaerds, tote dat comt dat rike Gods. Ende hi nam broet ende dede gracie, ende braect ende gaeft hen, segghende: Dit es mijn lichame, die om u wert ghelevert; dit doet in minen ghedinkenesse. Ende ghelikeleke den kelct, na dien dat hi gheten hadde, segghende: Dit es de kelct dies nuwes testaments in minen bloede, die om u wert ute ghestort. Nochtan siet, die hant des gheens, die mi verraden sal, es met mi in de tafele. Ende des menschen sone gheet, nadat ghescreven es, nochtan wee dien mensche, bi den welken hi verraden wert! Ende si begonsten te vraghene onder hen, wie ute hen ware, die dat doen soude.
Maer onder hen wert een strijt, welc harre die meeste ware. Ende hi seide hen: Die coninghe der liede hebben hare heerscape ende die macht hebben boven hen, die sijn gheheten weldaneren. Maer ghi niet also, maer die de meeste es in u, werde alse de joncste ende die de vorganghere es,
| |
| |
werde alse de dienere. Want wie es meerre, so die sit ten etene, so die dient? En es niet meerre, die sit ten etene? Maer ic ben in midden u alse die dient. Maer ghi sijt met mi bleven in minen becoringhen. Ende ic besette u also mi mijn vader besettet heeft dat rike, dat ghi etet ende drenket op miere tafelen in minen rike, ende dat ghi sit op die troenen, ordeelende die XII gheslechten van Israhel. Ende onse Here seide Symone: Symon, siet, sathanas heeft gheeyscht, dat hi u temse ghelijc der tarwen, maer ic hebbe ghebeden vor di, dat dijn gheloeve niet af en name. Ende du, selke wile alse du bekeert best, so stercke dine bruedere. Die seide hem: Here, ic ben ghereet in den kerkere met di te gane ende in de doot! Ende hi seide hem: Ic segghe di, Peter, de hane en sal niet singhen, tote dat du III werf sels loechenen, dattu mi niet en kinds.
Ende hi seide hen: Doe ic u sendde sonder sac ende sonder scherpe ende sonder scoen, ghebrac u doe iet? Ende si seiden: Neent niet. Daeromme seide hi hen:
| |
| |
Maer die nu hevet enen sac, hi draghe ghelijc ene scherpe, ende die niet en hevet, vercope sinen roc ende cope een swert. Want ic segghe u dat noch ghescreven es dat behoert vervult te werdene in mi: Ende metten ongherechten es hi ghewaent. Want die dinghe die van mi sijn, hebben inde. Ende si seiden hem: Here, siet, hier sijn II swerde. Ende hi seide hen: Het es ghenoech.
Ende hi ghinc ute na ghewoenheit in den berch van Oliveten ende sine jongheren volgheden hem. Ende alsi quamen ter stat, seide hi hen: Bedet, dat ghi niet en gaet in becoringhen. Ende hi es ghegaen van hen also verre alse men werpen mochte met enen stene, ende sine knien gheboeghet bat hi, segghende: Vader, ochtu wils, so draghet over desen kelct van mi; nochtan niet mijn wille, maer de dijn gheschie. Ende hem oppenbaerde een inghel van den hemele ende sterctene. Ende hi wert in groter pinen langhe bedende. Ende sijn sweet wert alse dropele bloeds, neder loepende in de erde. Ende alse hi op stont vander bedinghen ende hi quam te sinen jongheren, vant hise
| |
| |
slapende van droefheiden. Ende hi seide hen: Wat slaepti? Staet op ende bedet, dat ghi niet en gaet in becoringhen.
Ende alse hi hen noch toe sprac, siet, so comt ene scare, ende die gheheten wert Judas, een van den XII, ghinc vore hen ende naecte Ihesum, dat hine cussen soude. Ende Ihesus seide hem: Judas, verraedstu met cussene smenschen sone? Ende alse die ghene saghen, die omtrent hem waren, dat daer te gheschiene was, seidense hem: Here, wille wi slaen metten swerde? Ende een ute hen sloech den knecht dies princen der priesteren ende sneet hem af sijn rechte oerken. Ende Ihesus seide antwerdende: Ontbeidt tote noch. Ende alse hi gheruert hadde sijn oerken, so ghenas hine.
Ende Ihesus seide te dien die te hem comen waren, ten princen der priesteren ende ten meesterscape van den temple ende ten oudsten: Sidi ute ghegaen alse tot enen mordenere met swerden ende met stocken? Ende doe ic dagheleke met u was in den tempel, en daeddi de hant ane mi niet. Maer dit es uwe ure ende ene macht der demsternessen.
Ende ghegripende
| |
| |
leidden sine ten huus des princen der priesteren. Ende Peter volgede hem van verren. Ende daer was een vier ontsteken in midden thof, ende daer siere omtrent saten, was Peter in midden hen. Ende alsene sach ene deerne sitten bi den lichte ende sine mercte, seidse: Dese was met hem. Ende hi loechende sijns ende seide: Wijf, icken kinds niet. Ende een lettel daer na sachene een ander ende seide: Du best van dien. Ende Peter seide: Waerleke, mensche, icken ben. Ende noch een lettel daer na omtrent een ure riep een ander, segghende: Waerleke, dese was met hem, want hi es Galileeuschs! Ende Peter seide: Mensche, icken weet wattu seghes. Ende te hant, alse hi noch sprac, sanc de hane. Ende onse Here keerde hem omme ende sach op Petere. Ende Peter es ghedinkende Ihesus woerds dies hi seide: Eer de hane sal singhen, selstu mijns III werf loechenen. Ende Peter ghinc ute ende weende betterleke.
Ende die manne, die Ihesum hielden, bescherrendenne, hem slaende, ende dectenne ende sloeghenne in sijn ansichte ende vragheden hem segghende:
| |
| |
Profetere ons, Christus, wie eest, die di sloech? Ende vele andere blasphemien seidense te hem.
Ende alse die dach ghemaect was, vergaderden die oudste des volx ende die princen der priesteren ende die scriben ende leiddenne in haren raet, segghende:
Ochtu best Christus, segghet ons. Ende hi seide hen: Al segge ict u, ghi en gheloeves mi niet, ende vraghe ics u, ghi en antwert mi niet noch en laet mi niet. Maer om dit sal smenschen sone sijn sittende ter rechter hant der viertuut Gods. Daeromme seidense alle: Daeromme bestu Gods sone? Die seide: Ghi segghet, want ic beent. Ende si seiden: Wat beghere wi noch ghetugen? Want wi hebbent selve ghehoert van sinen monde.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd