|
| |
XII
Ende vele scaren omtrent hem staende, also datse hen selven vertorden, began hi te segghenne sinen jongheren: Wacht u van den heve der Phariseuse, dat es gheveistheit. Want het en es niet bedect, het en sal gheoppenbaert werden, noch verborghen men saelt weten. Want dat ghi gheseghet hebt in donkerheiden, sal gheseghet werden in den lichte, ende dat ghi hebt gesproken in de oeren op den bedde, sal ghepredect werden in den dake. Maer ic segghe u, mine vriende, en sijt niet vervaert van dien, die dooden moghen den lichame, want daer na en weten si wat anders doen. Maer ic sal u toenen, wien ghi selt ontsien. Ontsiet hem, die na dien dat hi heeft ghedoodt
| |
| |
, macht hevet te sendene in de helle. Alsoe segghic u: Ontsiet dien! Want en werden niet vercocht V musschen om II hellinghe datter enege vergheten es vor Gode. Want de hare uwes hoefts sijn alle ghetelt. Daeromme en wilt u niet ontsien: ghi sijt meerre dan vele musschen. Maer ic segghe u: So wie mijns belyet vore de menschen, des menschen sone sal sijns belien vore Gods inghele, maer die mijns loechent vore de menschen, sijns wert gheloechent vore Gods inghele. Ende elc, die sprect enech woert jeghen smenschen sone, het wert hem verlaten, maer die blasphemeert in den heileghen gheest, het en wert hem niet verlaten. Maer alse si u selen leiden in de synagogen ende ten meesterscape ende ten mechteghen, en sijt niet besorghet, hoe ochte wat ghi antwerden selt ochte segghen, want de heileghe gheest sal u leren in diere uren wat u behoert te segghene.
Ende doe seide een vander scaren: Meester, segghet minen brueder, dat hi deile met mi onse erve. Ende hi seide hem: Men\sche,
| |
| |
wie heeft mi ghesettet rechtere ochte deilre over u? Ende hi seide te hen: Siet ende wacht u van alre gierecheit, want in overvloedecheiden en leghet des menschen leven niet van dien, dat hi besittet.
Ende hi seide te hen een ghelikenesse: Eens rijcs menschen velt brachte vele goeder vrochte. Ende hi peisde in hem selven segghende: Wat salic doen, dat ic niet en hebbe, daer ic gaderen mach mine vrocht? Ende hi seide: Ic sal dit doen: ic sal destrueren mine scuren ende meerre maken ende daer in salic gaderen al mijn goet, dat mi ghewassen es. Ende ic sal segghen miere sielen: Siele, du heves vele goeds om menech jaer te levene, rustet, etet, drinket, maect werscape. Ende God seide hem: Sot, in deser nacht selense dine siele halen vandi, maer dattu ghegadert heves, wies saelt sijn? Alsoe eest vanden ghenen, die scat gaderen ende niet rike en sijn in Gode.
Ende hi seide te sinen jongheren: Daeromme segghic u: En wilt niet sorfhertech sijn uwer sielen, wat ghi eten
| |
| |
selt, noch uwes lichamen, wat ghi ane doen selt. De siele es meerre dan de spise ende de lichame meerre dan de cledere. Merket de raven, want si en sayen noch en oechsten noch en hebben kelder noch scuere, nochtan voetse God. Hoe vele meer sidi meerre dan si! Maer welc uwer mach ghedinken een cubitum te doenne te siere lingden? Daeromme ochte ghi niet en vermoghet dmenste, wat sidi sorfhertech van den anderen? Merket die lilien dies veldes, hoe si wassen, si en arbeiten niet noch en spennen, nochtan segghic u, dat Salomon in al siere glorien niet en was ghecledet alse ene van desen. Ende ochte God dat hoy, dat heden es ende morghen in den oven gheworpen wert, aldus cledet, hoe vele meer u, cleine van gheloeve! Daeromme en wilt niet soeken ghi wat ghi eten selt ochte wat ghi drinken selt, ende en wilt niet in hoghen werden verheven, want alle dese dinghe soeken de liede der werelt. Want uwe vader weet dat ghi des behoevet. Daeromme soeket tierst trike Gods, ende alle dese din\ghe
| |
| |
werden u toe gheworpen. Ende en wilt u niet ontsien, cleine cudde, want het behaghet uwen vader u te ghevene sijn rike. Vercopet dat ghi besittet ende ghevet in aelmoesenen. Maect sacke, die niet out en werden, gadert scat, die niet en ghebreke in den hemelen, daer die dief niet en ghenake noch die motte niet en score. Want daer dijn scat es, daer sal sijn dijn herte.
Uwe lendenen selen sijn ghegordet ende lanternen in u hande. Ende ghi moet sijn ghelijc den menschen, die haers heren ontbeiden, welc tijt hi keren sal vander brulocht, datse hem haesteleke ontdoen, alse hi comt cloppen. Salech sijn die knechte, die hare here wakende vendet, alse hi comt. Amen segghic u, dat hi hem sal gorden ende salse doen sitten ten etene, ende overlidende sal hi hen dienen. Ende eest dat hi comt in die ander wakinghe ochte in die derde, ende hijt alsoe vendet, salech sijn die knechte. Ende wet dat wel: Wiste die vader der familien, te wat uren die dief comen soude, hi soude waken ende hi en liete niet sijn huus ondergraven. Ende daeromme
| |
| |
sijt ghi ghereet, want te diere uren, dat ghi niet en waent, sal des menschen sone comen.
Ende Peter seide hem: Here, segdi dese parabole tons allene ochte te allen? Ende de Here seide: Wie es, waendi, de ghetrouwe ende de vroede dispenseere, dien de here settet over sine familie, op dat hi hen gheve ene mate taruwen in den tide? Salech es de knecht, dien de here vendet alse hi comt also doende. Amen segghic u, over al dat goet dat hi besit, sal hi dien setten. Maer waert dat die knecht seide in siere herten: Mijn here sal merringhe maken te comene, ende begonste te slane de kindere ende de diernen ende tetene ende te drinke ende dronken te werdene, de here dies knechts sal comen in welken daghe hi niet en hoept ende in welke ure hi niet en weet, ende hi sal hem deilen ende hi sal sijn deel legghen met den onghetrouwen. Maer die knecht die den wille sijns heren bekint, ende hem niet en ghereidet ende na sinen wille niet en werct, hi sal ghesleghen werden met vele wonden. Ende diene niet en bekint ende doet werdeghe dinc, hi sal met lettel wonden werden ghesleghen. Ende
| |
| |
elken, dien vele ghegheven es, van hem sal vele gheeyschet werden, [ende dien vele bevolen es, van hem sal vele gheischet werden].
Ic quam, vier te sendenne inder erden, ende wat willic dan dat ontsteke? Maer ic hebbe met enen doepsele te werdene gedoept, ende hoe benic bedroevet, tote dien dat werde voldaen. Waendi, dat ic quam vrede te gevene inder erden? Ic segghe u, neennic, maer een ghescheet. Ute desen selen si vive sijn ghescheden in een huus, de III jeghen de II, ende de II selen werden ghescheden jeghen de III, de vader in den sone ende de sone in sinen vader, ende de moeder in de dochter ende de dochter in de moeder, de swegher in hare swegherinne ende de swegherinne in hare swegher.
Ende hi seide ter scaren: Alse ghi siet ene wolke op gaen uten westen, segdi te hant, dat reghen comt, ende het werdt also. Ende alse ghijt siet uut noertoest wayen, segdi, dat droeghe sal sijn, ende het werdt. Ypocriten, dat ansichte dies hemels ende der erden condi proeven, maer desen tijt en proefdi niet? Waeromme en ordeeldi niet van u selven dat recht es?
Ende alse du gaes met dinen
| |
| |
wedersake in den weghe ten princen, doet alsoe dat ghi ghevrijt wert van hem, dat hi di malicht niet en trecke ten rechtere ende di de rechtere niet en levere den pijnre ende de pijnre die niet en legghe in den kerkere. Ic segghe di: Du en comts niet ute van daer vore dien male dattu ghegheldes den achtersten hellinc.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd