|
| |
XI
Ende het es ghesciet, alse hi was in ere stat bedende, ende alse hi op hielt, seide een ute sinen jongheren te hem: Here, leert ons beden, alsoe Jan sinen jongheren leerde. Ende hi seide hen: Alse ghi beedt, segghet: Vader onse, gheheilecht werde dijn name, toecome dijn rike, onse dagheleke broet gheeft ons heden, ende verlaet ons onse sonden sekerleke ende selve verlate wi elken, die ons sculdech es, ende en leidt ons niet in becoringhen.
Ende hi seide te hen: Welc uwer sal hebben
| |
| |
enen vrient, ende sal gaen te hem te middernachte ende segghen hem: Vrient, leent mi III broede, want mijn vrient comt te mi vanden weghe ende icken hebbe niet, hem vore te settene; ende die binnen es, sal segghen antwerdende: En pijnt mi niet, want de dore es te hant ghesloten ende mine kindere sijn met mi te bedde, icken mach niet opstaen ende gheven di. Ende eest dat de ghene blijft cloppende, ic segghe u, al eest dat hi hem niet en ghevet opstaende om dat hi sijn vrient es, nochtan sal hi opstaen om sine pilecheit ende sal hem gheven alsoe vele alse hem behoevet.
Ende ic segge u: Eyschet ende u sal werden ghegheven; soect ende ghi selt venden; clopt ende u sal werden op ghedaen. Want alle die eyschen, si selen ontfaen, ende die soect, hi sal venden, ende die clopt, men sal hem ontdoen. Daeromme, wie van u eyschet sinen vader broet, dat hem sijn vader soude gheven enen steen, ochte die eyschede vesch, dat hi hem soude gheven een serpent vore den vesch? Ochte dat hi
| |
| |
eyschede een ey, dat hi hem soude gheven een scorpioen? Daeromme ochte ghi, alse ghi quaet sijt, bekint goede gaven te ghevene uwen kinderen, hoe vele meer sal u vader vanden hemele gheven enen goeden gheest den ghenen, diene hem eischen?
Ende hi was utewerpende enen duvel, die stom was. Ende alse hi ute hadde gheworpen den duvel, wert de stomme sprekende. Ende den scaren wonderde, maer selke ute hen seiden: In Belsebub, den prince der duvele, werpt hi de duvele ute. Ende selke tempteerdenne ende sochten een teken van den hemele van hem te siene. Ende alse hi sach hare ghepeise, seide hi hen: Elc rike, dat in hem selven ghedeilt es, sal verwoest werden ende deen huus sal vallen op dander. Ende ochte sathanas in hem selven gedeilt es, hoe sal sijn rike dan opstaen? Want ghi segghet, dat ic in Belsebub, den prince der duvele, utewerpe de duvele, uwe sonen, in wien werpen sise ute? Daeromme selense werden uwe rechteren. Want eest dat ic in den vingher Gods ute werpe de duve\le,
| |
| |
so comt haesteleke in u dat rike Gods. Alse een staerc ghewapent man sijn hof hoedt, soe sijn alle dinc in vreden, die hi besittet. Maer eest dat hem een staerkere over comt, diene verwent, hi nemt hem alle sine wapene, daer hi hem op verliet, ende sine gheroefde dinghe sal hi wech deilen. Die niet en es met mi, es jeghen mi, ende die niet en gadert met mi, hi sprait.
Alse die onsuver gheest ute gheet vanden mensche, wandelt hi bi onwaterachteghen steden, suekende raste, ende niet vendende, seghet hi: Ic sal wederkeren in mijn huus, daer ic ute ghinc. Ende alse hi weder comt ende hijt vendt ghesuvert met bessemen ende gheciert, dan gheet hi ende nemt VII andere gheeste met hem, die scalker sijn dan hi, ende si gaen weder in ende woenen daer. Ende dan wert dechterste des menschen argher dan dierste.
Ende het es gesciet, alse hi dit gheseit hadde, dat een wijf vander scaren op hief hare stemme ende seide te hem: Salech si die buc, die di droech, ende die borste, die du soghest. Ende hi seide hare: Oec sijn si salech, die horen dwoert Gods ende dat wel houden.
| |
| |
Ende alse de scaren toe liepen, began hi te segghene: Dese gheboerte es ene scalke geboerte. Si suect een teken, ende hare en werdt gheen teken ghegheven dan Jonas sprofeten teken. Want also Jonas was een teken den Niniviten, also sal smenschen sone sijn deser gheboerten. De conincinne van Oest sal op staen in den ordele metten mannen deser gheboerten ende salse verdoemen, want si quam vanden inden der erden horen Salomons wijsheit, ende siet hier meer dan Salomone. De manne van Ninive selen op staen in den ordele met deser gheboerten ende selense verdoemen, want si daden penitencie ter predekinghen Jonas, ende siet hier meer dan Jonasse.
Niemen en ontstect ene lanterne ende setse intferborghene ochte onder ene mate, maer op enen candelare, dat de ingaende moghen sien dat licht. De lanterne dijns lichamen es dine oghe. Eest dat dijn oghe sempel es, sal al dijn lichame lichtende sijn, ende eest datse scalc es, so sal al dijn lichame donker sijn. Daeromme siet dat, dat
| |
| |
licht, dat in di es, niet donkerheit en si. Daeromme eest dat al dijn lichame lichtende es ende niet hebbende enech deel van donkerheiden, so saelt al licht sijn ende alse ene blickende lanterne saelt di verlichten.
Ende alse hi noch spreken soude, bat hem erehande Phariseus, dat hi ate met hem. Ende in ghegaen ghinc hi sitten. Ende die Phariseus begonste te peisene in hem selven segghende, waeromme dat hi niet en was ghedoept vore den etene. Ende onse Here seide te hem: Ghi Phariseuse, dat van buten es, de kelcte ende de nappe, suverdi, maer dat binnen u es, es vol roefs ende quaetheiden. Sotte, die dat maect dat van buten es, ende niet en maect dat van binnen es. Nochtan dat u overtullech es, ghevet in almoesenen, ende siet, alle dinc sijn u suver. Maer wee u, Phariseusen, die munte vertient ende rute ende alle warmoese, ende ghi laet achter vonnesse ende caritate Gods. Maer dese behoren te doene, ende die niet achter te latene. Wee u, Phariseusen, die mint die ierste setele in den synago\gen
| |
| |
ende die grueten in de marc. Wee u, die ghelijc sijt den graven, die niet en schinen, ende die menschen, diere op wandelen, en weten niet, watter in es.
En een vanden gheleerden der wet seide hem antwerdende: Meester, met desen segghene doestu ons oec leelecheit. Ende hi seide: Ende wee u, gheleerden der wet, die bordent de menschen met bordennen, die si niet draghen en moghen, ende ghi en tast de bordenen niet met een uwer vinghere. Wee u, die stichtet de grave der profeten, want uwe vadere doodense. Ende nu orcondi dat ghi concenteert de werke uwer vadere, want si dodense ende ghi sticht hare grave. Ende hieromme seide die wijsheit Gods: Ic sal senden te hen profeten ende apostelen, ende selke selense doden ende persequeren, op dat ghesocht werde al dat bloet der profeten, dat ghestort es vander settinghen der werelt van desen gheslechte, van den bloede Abel toten bloede Zacharie, die bedarf tusschen den outere ende den huus. Also segghic u, dat ghesocht sal werden van desen gheslechte. Wee u, gheleer\den
| |
| |
der wet, want ghi draghet den slotel van cueste, ende ghi en gaetter niet in ende ghi verbiedet den genen diere in willen gaen.
Ende alse hi dit te hen seide, begonstenne die Phariseuse ende die geleerde der wet swarleke te wederstane ende haren mont te duwene ende van vele dinghen te benidene, ende te suekene yet te vane ute sinen monde, datsine wroeghen mochten.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd