| |
VII
Ende alse hi volvulde alle sine woerde in die oeren des volcs, ghinc hi in Capharnaum. Ende eens centurioes knecht was qualeke hebbende ende lach te stervene, die hem wert was. Ende alse hi hoerde van Ihesum, sendde hi te hem de oudste der Joden, hem biddende, dat hi quam ende ganste sinen knecht. Ende doe si quamen te Ihesum, baden si erensteleke segghende: Hi ees werdech, dattu hem dit does, want hi mint onse volc ende hi hevet ons ghemaect een synagoge. Ende Ihesus ghinc met hen. Ende te hanst, alse hi niet verre en was van den huus, sendde centurio te hem sine vriende, segghende: Here, en wilt niet ghepijnt werden, want icken ben niet werdech, dattu quaems onder mijn dac, ende daeromme en benic mi selven niet werdech wanende, dat ic quame te di, maer sprect met enen woerde ende mijn kint sal ghenesen. Want ic ben een mensche gheset onder moghentheit hebbende onder mi ridderen, ende ic segghe dien: Gaet, ende hi gheet, ende den anderen: Comt, ende hi comt, ende minen
| |
| |
knecht: Doet dat, ende hi doedt. Welke redene Ihesus horende es verwonderde hi, ende omme ghekeret seide hi den scaren, die hem volgheden: Amen segghic u, icken hebbe aldus groet gheloeve niet vonden in Israhel. Ende weder kerende thuus die gesendt waren, vonden si ghesont den knecht, die qual.
Ende het es gheschiet daer na, dat Ihesus ghinc in de stat, die Naym heet. Ende sine jongheren ghinghen met hem, ende ene grote scare. Ende alse hi naecte der poerten van der stat, siet warmen brachte doot enen eneghen sone siere moeder, ende dese was weduwe, ende vele scaren vander stat met hare. Alse die onse Here Ihesus sach, es hi beruert met ontfaermhertecheiden op hare ende hi seide hare:
En weent niet. Ende hi quam ende taste de bare. Ende die ghene, die de bare droeghen, stonden. Ende Ihesus seide: Jonghelinc, ic segghe di: Staet op! Ende hi hersat, die doot was, ende hi begonste spreken. Ende hi gaffene siere moeder. Ende si ontfinghen alle vrese ende loveden Gode ende seiden: Een groet prophete es op
| |
| |
ghestaen in ons, ende: God hevet ghevisenteert sijn volc. Ende dit woert ghinc ute van hem in al Judea ende omtrent al dat conincrike.
Ende het boedscaepten Janne sine jongheren, segghende van alle dien. Ende Jan riep te gadere II van sinen jongheren ende sendese te Ihesum, segghende: Bestu die toecomende best, ochte sele wi eens anders ontbeiden? Ende alse die manne te hem quamen, seidense: Jan Baptiste sendde ons te di, segghende: Bestu die toecomende best, ochte sele wi eens anders ontbeiden? Ende in diere uren ghenas hiere vele van haren qualen ende van plaghen ende van quaden gheesten, ende vele blenden gaf hi ghesichte. Ende hi seide hen antwerdende: Gaet ende herboetscaept Janne dat ghi horet ende saghet dat de blende sien, de houtende wandelen, de laserse werden ghesuvert, de dove horen, de dode staen op, de arme werden gheewangelizeert, ende salech es hi, die niet ghescandelizeret en wert in mi.
Ende alse Jans boden wech ghinghen, be\gan
| |
| |
hi te segghenne ten scaren van Janne: Wat ghindi ute sien in de woestine? Een riet, gheroeret werdende vanden wende? Ochte wat ghindi ute sien? Enen mensche ane ghedaen met moruwen clederen? Siet, die in preciosen clederen ende in weelden sijn, die sijn in der coninghe huse. Maer wat ghindi ute sien? Enen prophete? Ja ghi, segghic u, ende meer dan enen prophete. Dese es, van dien ghescreven es: Siet, ic sende minen inghel vore dijn anschijn, die bereiden sal dinen wech vore di. Want ic segghe u, dat gheen meerre prophete en es onder den sonen der wive dan Jan Baptiste, maer die mendere es in den rike der hemele, es meerre dan hi. Ende horende al dat volc ende die publicane, die ghedoept waren met Jans doepsele, maecten Ihesum gherecht, maer die Pharisey ende die vroede der wet veronwerden den raet Gods in hen selven om niet ghedoept te werdene van hem.
Ende onse Here seide daeromme: Wien salic segghen, dat ghelijc sijn de menscen des gheslechts ende wien sijn si ghelijc? Si sijn
| |
| |
ghelijc kinderen, sittende in de marc, sprekende onderlinghe ende segghende: Wi hebben u ghesonghen in tybiis, ende ghi en hebt niet ghespronghen; wi hebben ghedroeft, ende ghine hebt niet gheweent. Want Jan Baptiste quam, noch etende broet noch drenkende wijn, ende ghi segghet: Hi hevet den duvel. Smenschen sone quam etende ende drenkende, ende ghi segghet: Siet enen mensche, een verswelghere ende een wijn drenkere ende een vrient der publicane ende der sonderen. Ende de wijsheit es gherecht van al haren sonen.
Ende selc vanden Phariseeuse bat hem, dat hi ate met hem, ende Ihesus ghinc in dies Phariseus huus ende sat ten etene. Ende siet, een wijf, die in de stat was, een sonderse, alsi bekinde, dat Ihesus was gheseten ten etene in dies Phariseus huus, brachte si een busse met dierre salven, ende staende neven sine voete, begonste si met haren tranen te nettene sine voete ende metten hare van haren hoevede te droeghene, ende si custe sine voete ende si salvese met salven.
| |
| |
Maer siende de Phariseus, die Ihesum ghenoedt hadde, seide hi in hem selven: Ware dese een prophete, hi soude wel weten, wat wive dit es, diene roert, want si es een sonderse. Ende Ihesus seide te hem antwerdende: Symon, ic hebbe di yet te segghene. Ende hi seide: Meester, segt. Ende hi antwerdde: Si II waren sculdech enen, die hen hadde gheleent, die een was sculdech Vc penninghe ende die ander L. Ende alsi niet en hadden mede te gheldene, scout hise beide quite. Welc minttene daeromme meest? Symon seide antwerdende: Ic wane die ghene, dien hi meest ghegheven hevet. Ende Ihesus antwerde hem: Du heves rechte gheordeelt. Ende omme ghekeret ten wive wert seide hi te Symone: Siestu dit Wijf? Ic quam in dijn huus, ende du en gaves negheen water minen voeten, ende deze hevet met haren tranen ghenettet mine voete ende met haren hare ghedroeghet. Ende dune gaves mi gheen cussen, ende dese en cesseerde nie, seder dat ic hier in quam, van cussene mine voete. Dune salves mijn hoeft niet met olyen, ende dese hevet ghesalvet
| |
| |
mine voete met dierre salven. Daeromme segghic di: Hare werden vele sonden verlaten, want si vele ghmint hevet; dien men wert verlaten, hi mint men. Ende Ihesus seide te hare: Dine sonden werden di verlaten. Ende die daer mede saten ten etene, begonsten te seggenne in hen: Wie es dese, die oec de sonden verlaet? Ende hi seide ten wive: Dijn gheloeve heeft di behouden gemaect, gaet in vreden!
|
|