Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

V

Ende het es gheschiet, alse die scaren liepen op hem, op datse horen souden Gods woert, ende hi stont neven dwater Genezareth, ende hi sach II scepe staen neven dwater. Ende vesschers waren neder ghegaen ende hadden hare netten ghewasschen. Ende Ihesus clam in een scep, dat was Symons, ende hi bat hem, dat hijt stieren soude een lettel van den lande. Ende sittende leerde hi die scaren van

[fol. 137r]

den scepe. Ende alse hi liet te sprekene, seide hi te Symone: Leidet int diepe ende spreydet uwe netten in te vane. Ende Symon seide hem antwerdende: Ghebiedere, wi hebben al desen nacht ghearbeidt ende niet ghevaen, maer in dinen woerde salic spreiden dnette. Ende alsi dat ghedaen hadden, vinghen si ene grote menechte vessche, ende hare nette wert ghescoert. Ende si wincten de ghesellen, die waren in dander scep, datsi souden comen ende hulpen hen. Ende si quamen ende vulden beide de scepe, so datse bi na waenden verdrinken. Alse dat sach Symon Peter, viel hi te Ihesus knien segghende: Gaet ute van mi, Here, want ic ben een mensche, een sondere. Want groet vaer haddenne bevaen ende alle die met hem waren in den vanc der vessche, die si vinghen, ende dies ghelike Jacoppe ende Janne, Zebedeus sonen, die waren Symon Peters ghesellen. Ende Ihesus seide tote Symone: En ontsiet u niet, hier na saen wertstu menschen vaende. Ende si brachten de scepe te lande ende si lieten al ende sijn hem ghevolghet.

[fol. 137v]

Ende het es gheschiet, alse hi was in een der stede, ende siet, een man vol laserien, siende Ihesum ende vallende in sijn anschijn, bat hem segghende: Here, eest dattu wils, du maecht mi suveren. Ende ute reckende Ihesus de hant, taste hine segghende: Ic wille, wert suver. Ende haesteleke schiet van hem de laserie. Ende hi geboet hem, dat hijt niemene segghen en soude, maer ganc, toene di den priestere ende offere vore dine suveringhe, alsoe Moyses gheboet, hen in ghetughe. Ende de redene van hem dore wandelde meer ende vele scaren quamen te gadere, op datse horden ende ghenesen worden van haren siecheiden. Ende hi ghinc ewech in de woestine ende beedde.

Ende het es ghesciet in een der daghe, dat hi sat ende leerde, ende daer waren Pharisei ende leereren der wet sittende, die comen waren ute allen castelen Galilee ende Judee ende van Iherusalem. Ende ons Heren cracht was te ganssene de sieke. Ende siet, manne, enen mensche in enen bedde bringhende, niet vendende al waer sine in bringhen mochten, ende si sochten\ne

[fol. 138r]

inte bringhene ende te legghene vore hem. Ende om die scare clommen si op dat dac ende lietenne dore de latten metten bedde in midden vore Ihesum. Ende alse Ihesus sach hare gheloeve, seide hi: Mensche, dijn sonden werden di verlaten. Ende die scriben ende de Pharisei begonsten te peisene, segghende: Wie es dese, die sprect blasphemie? Wie mach de sonden verlaten dan allene God? Ende alse Ihesus bekinde hare ghepeise, seide hi te hen antwerdende: Wat peisdi quaet in uwen herten? Wat es lichtere, te segghene: Dijn sonden werden di verlaten, ocht te segghene: Staet op ende wandele? Maer op dat ghi moghet weten, dat smenschen sone macht hevet in der erden, sonden te verlatene, seide hi: Gichteghe, ic segghe di: Staet op, doe wech dijn bedde ende ganc in dijn huus. Ende te hanst op staende vore hen, droech hi dbedde, in welc hi lach ende ghinc in sijn huus, Gode groetmakende. Ende anx begreepse alle ende si maecten Gode groet, ende sijn vervult met groter vresen, segghende: Heden hebben

[fol. 138v]

wi ghesien wonderleke dinc.

Ende na desen ghinc Ihesus ute ende sach enen publicaen, met namen Levi, sittende ten tolle, ende hi seide hem: Volget mi. Ende al ghelaten opstaende es hi hem ghevolghet, ende maecte hem ene grote werscap in sijn huus, ende daer was ene grote scare der publicane ende andere, die met hen waren etende. Ende die Pharisei ende hare scriben murmureerden, segghende te sinen jongheren: Waeromme etti ende drinct met publicanen ende met sonderen? Ende Ihesus seide hen antwerdende: Die ghesont sijn, en behoeven dies medicijns niet, maer die qualeke hebben. Want icken quam niet roepen de gherechte, maer de sonderen te penitencien. Ende si seiden te hem: Waeromme vasten Jans jongheren dicwile ende doen bedinghe ende der Pharisei ghelikeleke, ende de dine eten ende drinken? Den welken hi seide: Ghine moghet de sonen dies brudegoems niet doen vasten, alse de brudegoem met hen es. Maer die daghe selen comen, dat de brudegoem af ghenomen sal werden van hen ende

[fol. 139r]

dan selense vasten in dien daghen.

Ende hi seide hen een ghelikenesse: Niemen en settet in een out cleet een stucke van enen nuwen clede. Anders scoerde hi dat nuwe, want den ouden en voeghet niet dat stucke. Ende niemen en doet nuwen wijn in oude vate, anders scoert de nuwe wijn de vate ende de wijn wert ghestort ende de vate verderven, maer nuwe wijn es te doene in nuwe vate ende beide werdet behouden. Ende niemen drinkende den ouden en wilt stappans nuwen, want hi seghet: De oude es beter.