Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

II

Ende te gadere quamen te hem Pharisei ende selke uten scriben, comende van Iherusalem. Ende alse si saghen eneghe van sinen jongheren met ghemeinen handen, dat es niet ghedweghen, broet eten, seidense achtersprake, want de Pharisei ende alle de Joden, het en si datse dicke hare hande wasschen en etense niet, houdende de settinghen der oudere, ende het en si dat si ghedoept werden vander marc comende en etense niet, ende vele andere dinc, die hen gheset sijn te houdene: doepselen der kelcte ende der troghe ende der eerenre vate ende der bedden. Ende de Pharisei ende de scriben vragheden hem, seg\ghende:

[fol. 99v]

Waeromme en wandelen dine jongeren niet neven de settinghen der oudere, maer si eten broet met ghemeinen handen? Ende hi seide hen antwerdende: Wel propheteerde van u, ypocriten, Ysayas, alsoe ghescreven es: Dit volc eert mi metten leppen, maer hare herte es verre van mi, ende si oefenen mi in ydelheiden, lerende de leringhe ende de ghebode der menschen.

Want achter latende Gods ghebod, houddi de settinghen der menschen: de doepselen der troghe ende der kelcte, ende andere ghelijc desen doedi vele. Ende hi seide hen: Wel maecti ydel Gods ghebod, op dat ghi uwe settinghen houdet. Want Moyses seide: Eret uwen vader ende uwe moeder, ende: Die den vader ochte de moeder vloect, hi sal sterven de doot. Maer ghi segghet: Eest dat de mensche seghet den vader ochte der moeder Corban, dat es ghichte, so welke es van mi, het hevet di ghevordert, ende voertmeer en laeti hem nietsniet doen sinen vader ochte der moeder,

[fol. 100r]

verscorende Gods woert overmids uwe settinghen, die ghi hebdt gheset. Ende deser ghelike doedi vele.

Ende anderwerf gheroepen de scare seidi hen: Horet mi alle ende verstaet: Niet en es buten den mensche ende ingaende in hem, dat hem besmetten mach, maer de welke utegaen vanden mensche, die sijnt, die den mensche besmetten. So wie oren hevet te hoerne, hore.

Ende alse hi in huus was inghegaen vander scaren, vragheden hem sine jongheren de parabole. Ende hi seide hen: Ende ghi, sidi aldus onvroet? En verstadi niet, want al dat van buten ingaende es in den mensche, en mach hem niet besmetten, want het en ghinc niet in sijn herte, maer in den buc ende in tsitten gheedt ute purgerende alle spise? Ende hi seide: Want de welke utegaen van den mensche, die besmetten den mensche. Want van binnen, uter herten der menschen, gaen ute quade ghepeise, hoerdoeme, overspele, manslachte, dieften, ghierecheide, quaetheide, scalcheide, on\suverheit, quade oghe,

[fol. 100v]

blasphemie, hoeverde, sotheit. Alle dese quade gaen ute van binnen ende besmetten den mensce.

Ende op staende van daer ghinc hi in de inden Tyri ende Sydonis. Ende inghegaen in een huus en woudi niemene weten, ende hi en mochte niet verholen sijn. Want een wijf stappans alse si hoerde van hem, welker dochter den onsuveren gheest hadde, ghinc in ende viel te sinen voeten. Want het was een heiden wijf, van den gheslechte Syrophenissa. Ende si bat hem, dat hi ute worpen soude den duvel van harre dochter. Die seide hare: Laet tierst ghesadet werden de sonen, het en es niet goet nemen der sonen broet ende werpen den honden. Ende si antwerde ende seide hem: Utique, Here, want de hondekene eten vanden crumen onder de tafele der sonen. Ende hi seide hare: Omme dese redene ganc, de duvel es uteghegaen van dijnre dochter. Ende alse si wech ghinc thuus, vantse de joncvrouwe sittende op dbedde ende den duvel uteghegaen.

Ende anderwerf ute gaende vanden inden Tyri, quam hi dore Sydo\nen

[fol. 101r]

ter see van Galilea, de welke es in de middelt der inden Decapoleos.

Ende si leidden te hem enen doven ende enen stommen ende baden hem, dat hi de hant legghen soude op hen. Ende hem begripende vander scaren achterwert, stac hi sine vinghere in sine oren, ende utespuwende taste hi sine tonghe, ende opwert siende in den hemel, suchte hi ende seide hem: Effeta, dat es: op doen! Ende stappans sijn op ghedaen sine oren ende de bant siere tonghen es ontbonden ende hi sprac rechte. Ende hi gheboet hen, dat sijt niemene en seiden. Maer hoe vele hijt hen verboet, alsoe vele meer predecten sijt te meer ende verwonderden hen te meer, segghende: Hi hevet alle dinghe wel ghedaen, de dove dede hi horen ende (de) stomme spreken.