ende een sestechvoldech ende een hondertvoldech.
Ende hi seide hen: De lanterne en es niet comen, op datse gheset werde onder de mate ochte onder den bedde. Want niet en es iet verborghen, dat niet gheoppenbaert en werdet, noch en es ghedaen in theimeleke, dat int oppenbare niet en comt. So wie hevet oren te hoerne, hore.
Ende hi seide hen: Siet, wat ghi horet. In welkere maten ghi metende sijt, werdet u weder ghemeten, ende u werdet toeghewoerpen. Want die hevet, hem werdet ghegheven; ende die niet en hevet, dat hi hevet werdet af ghenomen van hem.
Ende hi seide: Alsoe eest rike Gods alse ochte een mensche saet woerpe in de erde, ende hi sliepe ende op steet snachtes ende sdaghes, ende dat saet groeit ende in wast als de ghene niet en weet. Want de erde bringhet vrocht willechleke, tierst dat cruut, daer na de are, daer na volle vrocht in de are. Ende alse hare de vrocht voert\bringhet, stect hi stappans de seke\le