| |
XXVII
Ende de maerghenstonde ghemaect, maecten alle de princen der priesteren ende de oudste dies volkes raet jeghen Ihesum, op datse hem souden leveren ter doot. Ende si leiddenne ghebonden ende leverdenne Pontio Pylato, den rechtere.
Dan siende Judas, die hem hadde ghelevert, dat hi verdoemt soude sijn, gheleidet van penitentien, brachte hi weder den princen der priesteren ende den oudsten dies vol\kes
| |
| |
de XXX selverne, segghende: Ic hebbe ghesondeghet, leverende dat gherechte bloet. Ende si seiden: Wat te ons? Besich du! Ende nederghewoerpen de selverne in den tempel ghinc hi weder wech, ende wech gaende verhinc hi hem ane enen strec. Ende de princen der priesteren ghenomen de selverne, seidense: Het en es niet gheorlovet dese te werpene in corbanan, want het es de prijs dies bloeds. Ende raet ghemaect cochtense ute hen den acker eens potmakers in begravinghen der pelgherime. Daeromme es die acker gheheten Acheldemach tote in den daghe van heden, dat es de acker dies bloedes. Dan es vervult dat gheseghet es dore den prophete Yeremiam, segghende: Ende si namen de XXX selverne, den prijs dies gheprijsdes van den kinderen van Israhel, dien si prisden, ende gavense in den acker dies potmakers, alsoe mi de Here gheset hadde.
Ende Ihesus stont vore den rechtere, ende de rechtere vraghede hem, segghende: Du best coninc der Joden? Ihesus seide hem: Du seghest. Ende alse hi ghe\
| |
| |
wroeghet wart van den princen der priesteren ende van den oudsten dies volkes, en antwerde hi niet. Doe seide hem Pylatus: En hoerstu niet, hoe vele ghetughen si segghen jeghen di? Ende hi en antwerde hem niet te eneghen woerde, alsoe dat hem de rechtere sere verwonderde.
Ende de rechtere plach den volke enen ghevanghenen te latene, wien si wouden, overmids den heileghen dach. Ende hi hadde doe ghebonden enen insignem, die gheseghet wart Barrabas. Daeromme hen vergadert seide Pylatus: Wien ghi wilt salic u laten, Barrabam ochte Ihesum, die gheseghet wert Christus? Want hi wiste, dat si hem ghelevert hadden overmids nidecheit.
Ende hem sittende pro tribunali sendde sijn wijf te hem, segghende: Di niet ende dien gerechten, want ic ben heden vele doghende omme hem overmids ghesichte.
Ende de princen der priesteren ende de oudste rieden den volke, datse eyschen souden Barrabam, maer Ihesum soudense verliesen. Ende de rechtere seide hen antwerdende: Wien wildi, dat u werde ghelaten van
| |
| |
beiden? Ende si seiden: Barrabam. Pylatus seide hen: Wat salic daeromme doen met Ihesum, die gheseghet werdet Christus? Si seiden alle: Hi sal werden ghecrucet. De rechtere seide hen: Want wat quade hevet hi ghedaen? Ende si riepen te meer, segghende: Hi sal ghecrucet werden! Ende Pylatus siende, want niet en vorderde, maer dat tgherochte te meer wart, water ghenomen dwoech hi de hande vore den volke, segghende: Ic ben onsculdech van den bloede des gherechten, besiet gi. Ende al dat volc seide antwerdende: Sijn bloet op ons ende op onse sonen. Doe liet hi hen Barrabam, maer Ihesum leverde hi hen ghegheselt, op dat hi soude werden ghecrucet.
De ridderen dies rechters, ontfaende Ihesum, vergaderdense doe in pretorio te hem al cohorten ende hem ontcledende gavense hem alomme enen mantel coccineam, ende vlechtende ene crone van doernen setten sise op sijn hovet ende een riet in sine rechte hant: Ende dat knie gheboeghet vore hem, bescernende hem, segghende: God houde u, coninc der
| |
| |
Joden! Ende ute spuwende in hem namense dat riet ende sloeghen sijn hovet. Ende na dien dat sine bescerent hadden, dadense hem ute den mantel ende cleeddenne met sinen clederen ende leidden hem, op datsine souden crucen.
Ende utegaende vondense enen mensche, met namen Symon Cyreneum; desen dwonghense, dat hi draghen soude sijn cruce.
Ende si quamen in die stat, die gheseghet werdet Golgatha, dat es die stat van Calvarie, ende si gaven hem drinken wijn met gallen geminghet. Ende alse hijt ghesmaecte, en woude hi niet drenken. Ende na dien datse hem ghecrucet hadden, deildense sine cledere, lot werpende, op dat vervult soude werden dat gheseghet es dore den prophete, segghende: Si deilden hen mine cledere ende op mijn cleet woerpen si lot, ende si hoedden hem sittende. Ende si setten boven sijn hovet sine sake ghescreven: Dit es Ihesus Nazarenus, der Joden coninc.
Dan sijn met hem ghecrucet II mordeneren, een ter rechtere hant ende een ter slinkere.
Ende de vorelidende blasphemeerden hem, hare hove\de
| |
| |
roerende ende segghende: Vach die destrueres den tempel Gods ende in drien daghen dien weder stichtes, behoude di selven, eest dat du Gods sone best, gaet neder nu vanden cruce! Ende de princen der priesteren metten scriben ende den oudsten ghelikeleke hem bescernende seiden: Hi hevet andere behouden ghemaect, hem selven en mach hi niet behouden maken. Eest dat hi coninc van Israhel es, so come nu neder vanden cruce ende wi selen hem gheloeven. Hi ghetrouwede in Gode, eest dat hi wilt, hi sal hem nu vrien, want hi seide: Want ic ben Gods sone. Ende datselve verweten hem de mordenaren, die met hem ghecrucet waren.
Ende donkernessen sijn ghemaect over al erterike vander sester uren toter neghender uren. Ende omtrent de neghende ure riep Ihesus ute met groter stemmen: Hely, Hely, lamazabatani, dat es: Mijn God, mijn God, alse wat hebdi mi ghelaten? Ende selke aldaer staende ende dat horende seiden: Dese roept Helyam. Ende een ute hen stappans loepende, ene spongie gheno\men
| |
| |
vulde hise met edecke ende voeghese ane een riet ende gaf hem te drinkene. Maer de andere seiden: Ghedoeghet, sie wi ochte Helyas comen sal hem vriende. Ende Ihesus anderwerf roepende met groter stemmen liet hi ute den gheest.
Ende siet, dat sciet cleet dies tempels es ghescoret in tween deelen, vanden oversten toten nedersten, ende de erde es beroeret, ende de steenne sijn ghescoret, ende de grave sijn ontploken ende vele lichamen der heileghen, die sliepen, verstonden op. Ende utegaende uten graven na sine opverstennesse quamense in de heileghe stat ende oppenbaerden vele.
Ende centurio ende die met hem waren Ihesum hoedende, siende de beroeringhe der erden ende die dinghe, die ghescieden, vresedense hen sere segghende: Waerleke dese was Gods sone.
Ende daer waren vele wive van verren, die Ihesum waren ghevolghet van Galilea, hem dienende, onder de welke was Maria Magdalene ende Maria Jacobi ende Josephs moeder, ende de moeder der sonen Zebedei.
| |
| |
Ende alst spade was ghemaect, quam erehande rike mensche, met namen Joseph van Arimathya, ende die hi was Ihesus jonghere. Dese ghinc te Pylatum ende hiesch Ihesus lichame. Doe gheboet Pylatus den lichame hem te ghevene. Ende ghenomen den lichame wanttene Joseph in een reine sendael ende leidene in sijn nuwe graf, dat hi hadde doen ute houwen in enen steen, ende hi wentelde enen groten steen ter dore dies graves ende ghinc wech.
Ende daer waren sittende jeghen dat graf Maria Magdalene ende de andere Maria.
Ende dies anderen dages die es na Parasceven, vergaderden de princen der priesteren ende de Pharisei, segghende te Pylatum: Here, wi sijn ghedinkende, dat dese verleidere seide noch levende: Na drie daghe salic op verstaen. Daeromme ghebiedet te hoedene dat graf tote in den derden daghe, dat sine jongheren niet en comen bi aventuren ende stelenne, ende segghen den volke: Hi es op ghestaen van den doden, ende de ech\terste
| |
| |
dolinghe ware quadere dan die ierste. Pylatus seide hen: Hebbet hoede, gaet, hoedet alsoe ghi wet. Ende hen wechgaende versekerden si dat graf, tekenende den steen, metten hoederen.
|
|