Nieuwe Testament (Zuidnederlandse vertaling)

XXII

Ende Ihesus seide hen anderwerf in parabolen, segghende: Dat rike der hemele es ghelijc ghemaect enen mensche, enen coninc, die brulochte maecte sinen sone ende sendde sine knechte te roepene de ghenoedde ter brulocht, ende si en wouden niet comen. Anderwerf sendde hi andere knechte, segghende: Segghet den ghenoedden: Siet, ic hebbe minen maeltijt bereidet, mine verren ende dat ghevochghelte ghedodet ende alle dinc ghereet, comt ter brulocht. Ende si verroekeloesdent ende si ghinghen, de ander in sijn doerp, maer de ander te siere coemescap. Maer de andere hielden sine knechte ende hen lelecheiden ghedaen doodden sise. Maer alst de coninc hoerde, es hi vererret, ende ghesendet sijn heere, verloes hi die manslachteghe ende ont\stac

[fol. 65r]

hare stat. Doe seide hi sinen knechten: Seker de brulochte sijn ghereet, maer die ghenoedet waren en warens niet werdech. Daeromme gaet ten uteganghe der weghe ende soe welke ghi vendet, roeptse ter brulocht. Ende uteghegaen sine knechte in de weghe vergaderdense alle, die si vonden, goede ende quade. Ende de brulochte sijn vervult vanden sittenden ten etene. Ende de coninc ghinc in, op dat hi sien soude de sittende ten etene, ende hi sach daer enen mensche, niet ghecledet metten brulocht clede, ende seide hem: Vrient, hoe quaemstu in herwert, niet hebbende dat brulocht cleet? Ende hi verstomde. Doe seide de coninc den dienaren: Sine hande ende voete ghebonden werptene in de echterste donkernessen, daer sal sijn weninghe ende ghecrisel der tande.

Ende vele sijnre gheroepen, maer lettel vercoren.

Dan utegaende de Pharisei maecten si raet, datse hem souden vaen in der redennen, ende sendden hem hare jongheren metten herodyanen, segghende: Meester, wi weten, want du ghe\recht

[fol. 65v]

best ende leers den wech Gods in der waerheit, ende di en es niet sorghe van yemene, want du en anesies niet den persoen der menschen. Daeromme segghet ons, wat di dunct: Eest gheorlovet, den keyser tseis te ghevene ochte niet? Ende bekint Ihesus hare scalcheit seide hi: Wat becoerdi mi, ypocriten? Toent mi den tseis penninc. Ende si brachten hem enen penninc. Ende Ihesus seide hen: Wies es dit beelde ende dat boven ghescrefte? Si seiden hem: Dies keysers. Doe seide hi hen: Daer omme gheldet den keyser de welke skeysers sijn ende Gode de welke Gods sijn. Ende dat horende sijn si verwondert ende hem ghelaten ghinghense wech.

In dien daghe quamen te hem Saducei, die segghen de op verstennesse niet sijnde, ende si vragheden hem, segghende: Meester, Moyses seide, so wie doot ware ghenen sone hebbende, dat sijn brueder sijn wijf leiden soude ende wecken saet sinen brueder. Ende bi ons waren VII ghebruedere. Ende de ierste, een wijf gheleidet, es hi ghestor\ven,

[fol. 66r]

ende gheen saet hebbende liet hi sijn wijf sinen brueder. Ghelikeleke de ander ende de derde toten sevenden. Ende techterst van allen eest dwijf ghestorven. Daeromme in den op verstennessen, wies wijf salse sijn vanden sevenen? Want si hadden hare alle. Ende Ihesus seide hen antwerdende: Ghi doelt, de screftueren niet wetende noch de viertuut Gods. Want in den op verstennesse en selense niet huwen noch ghehuwet werden, maer si sijn alse Gods inghele inden hemel. Ende en hebdi niet ghelesen vanden op verstennesse der doder dat gheseghet es vanden Here u segghende: Ic ben Abrahams God ende Ysaacs God ende Jacobs God? Hi en es niet God der doder, maer der levender. Ende dat horende de scaren verwonderden si in siere leringhen.

Ende horende de Pharisei, dat hi een gheswijch gheset hadde den Saduceen, quamense te gadere in een ende een lerere der wet ute hen vraghede hem, hem becorende: Meester, welc es dat grote ghebot in de wet? Ihesus seide hem: Du salt minnen den Here di\nen

[fol. 66v]

God ute al dijnre herten ende ute al dijnre sielen ende in al dijnre ghedachten. Dat es dat ierste ende dat meeste ghebod. Ende dat naeste es desen ghelijc: Du salt minnen dinen naesten alse di selven. In desen II gheboden hanghet al de wet ende de propheten.

Ende de Pharisei vergadert vragede hen Ihesus segghende: Wat dunct u van Christo? Wies sone es hi? Si seiden hem: Davids. Hi seide hen: Hoe heettene dan David Here in den gheeste, segghende: De Here seide minen Here: Sittet te miere rechter hant, tote dat ic setten sal dine viande enen scemel dijnre voete. Ochtene dan David Here noemt, hoe es hi dan sijn sone? Ende niemen en mochte hem een waert antwerden, noch niemen en was coene van dien daghe hem vorweertmeer te vraghene.