Nieuw-Jaar-Lieden. Deel 1
(1618)–Anoniem Nieuw-jaar-lieden– Auteursrechtvrij
[Folio C1v]
| |
op de voys: O slaep, o soete slaep duert langhe.1. VErwoeste mensch, afkeerich tot het goet,
Siet wat den Heer onwaerdich aen u doet,
Verciert u met een gaef,
Soo eel soo braef
Zijn yver tot u treckt,
En u sluym-slapich weckt,
En u sluym-slapich weckt van sonden,
Waer aen ghy heftich waert ghebonden.
2. Beweecht, beweecht door dees bedroefde tijt,
Mits ghy u lijf soo gantsch onseker zijt:
Want sien't u ooghen niet,
'tGheen nu gheschiet?
Die huyden was ghesont
Men morghen niet en vont:
Men morghen niet en vont in: t leven,
Soo kan de Heer zijn straffe gheven.
3. Zijn straf ghedreych en heeft by na gheen endt,
Hierom, ach mensch! u misbruyck doch bekent:
Of schoon u sonden zijn
Met waerheyts schijn
Besmet en root van bloet:
| |
[Folio C2r]
| |
Doch Gods ghenade soet,
Doch Gods ghenade soet verkreghen,
Kan haest zijn straffe overweghen.
4. Want ooght eens hoe zijn gunst u liefdich lockt;
Hoe kan u hert met boosheyt zijn verstockt?
Hy heeft ons soo bemint,
Zijn eenich Kindt
Ghesonden mits den val:
Waer door wy laghen al,
Waer door wy laghen al ghedoken,
'tVerbont 'tgheen Adam heeft ghebroken.
5. Schuwt hoverdy, schuwt pracht, schuwt hooghe staet,
Aenschout hoe hem God ghenoeghen laet
In een stroo-dakich huys,
Vol smart en kruys,
En laet hem swaer en droef
Zijn noodruft en behoef,
Zijn noodruft en behoef ontbreken,
V roem als huyden is ghebleken.
6. Ruckt af u prael, u kostelijck ghewaet,
Suyvert u ziel, en met de Wyse gaet:
Gheen tijdt versuymt,
Noch vaeck'rich sluymt,
| |
[Folio C2v]
| |
Vermorselt al u nijt,
En offert hem met vlijt,
En offert hem met vlijt u tranen,
Die u tot boete staechs vermanen.
7. Princelijck gheslacht het eelste men oock vont,
Aen 's Werelts end laet uw begaefde mont
Wtbrommen 'thoochste pronck,
'tGheen God u schonck,
Waer door laechte rees,
En oock u sondich vlees,
En oock u sondich vleesch herboren:
V is de kroon des levens verkoren.
Den yver heeft//heel graech besweeft
Mijn kleyn vermeughen:
Door dien haer lof//soo rijck van stof
Mijn doet verheughen.
Rijckdom baert sonde. |
|