Nieuw-Jaar-Lieden. Deel 1
(1618)–Anoniem Nieuw-jaar-lieden–
Auteursrechtvrij
[Folio C3r]
| |
op de voys: Ghy Heylicheytjens die in boomen en in kruyden.1. WAt mach de blye Son dus haest doen wederkeeren,
Die deur zijn korten loop scheen uytgedamt te zijn,
En zijn vergulde schijn
Soo schichtich en soo schoon allenskens te vermeeren? te vermeeren?
2. Ist om dat onsen Heer op heden wiert geboren,
Die 'tgulde pat des lichts vermeerdert en vergroot,
Waer deur den mensch ghenoot,
Het licht dat eertijts was in duysternis verloren?
3. Het Aerdrijck is verheughd, de daghen lenghte kryghen,
Den blyen Hemel blinckt met een verheven glans,
Die nu de Son bykans
Bedrieght gheheel om hooch nae d'eerste plaets te styghen.
| |
[Folio C3v]
| |
4. Nu isset wenschen des Propheets geheel vervullet.
Die riep, ghy wolcken die met reghen zijt benaut,
Het aerdrijck doch bedaut,
Met eenen die u volc voor heel rechtveerdich hullet.
5. De regen dien hy meent quam op een maechje dalen
Die ons heeft voorgebracht het Lam dat met zijn bloet,
Blust onser sonden gloet,
En heeft ons uyt den clau des Duyvels comen halen.
6. Dit nieu gheboren Kint verkondicht ons de vrede:
Maer onder ons, helaes! en werdt de felle twist
Vermindert noch gheslist.
Ach! menschen staeckt betijts u goddeloose zeden.
7. Wilt met het oude Iaer u oude zeden uyten,
En in dit nieuwe Iaer een nieuwe leven voert,
De boose lusten snoert,
En wilt u tot den Heer te keeren eens besluyten.
8. Denct doch dat desen roep sal werden eens gesonden
Dwers deur de wolcken heen met donderich getier,
In't blick'ren van het vier
Rijst dooden, en verhaelt al u verleden sonden.
9. Dus keert u tot den Heer met een inwendich haken:
Maer 'theylich veynsen acht den Heer in't minste niet
Want hy de herten siet:
| |
[Folio C4r]
| |
Maer droevich en oprecht den armen wilt genaken.
10. Die uytghespannen zijn voor ellick die beladen
Met sware sonden is: hy roept doch komt tot my
Ick sal u maken vry:
Ick wensche dat ghy leeft, en laet u boose daden.
11. O opper Prince wilt toch ons ghebeen verhooren,
En u verkoren volck van sonden overheert,
Ghenadelijck bekeert,
En leyt haer op den pat van u volmaecte spooren.
I.I. Leer volmaeckt Natuer. |
|