Nieuw-Jaar-Lieden. Deel 1

Kers-Lied,

op de voys: Ick moet u Laura klaghen.

1. WAnneer dat de heldre stralen

Na de goude Sonne dalen,
Glimmen langs de vochte Zee.
Coridon en Tyter wachten
Al de langhe guere nachten
By haer wit ghevlockte Vee.

2. Nauw sietmen den dagh verdwynen,

Of veel klaerder Sonne schyne

[fol. B8r]

 

Lichten om der Herders schaer:

 

Coridon begint te vresen:

 

Tyter weet niet wat 'twil wesen

 

Yder is in groot ghevaer.

 

 

 

3. Wonderbare vreemde teecken!

 

Want het Licht begint te spreken

 

Van het gheen het swangher gaet.

 

Al des Hemels heerlijckheden

 

Schynen op der Aerd beneden,

 

En den Hemel open staet.

 

 

 

4. Hoort wat stem vervult haer ooren:

 

Heden is een Vorst gheboren,

 

In Davids stadt te Betlehem:

 

Herders gaet heen hem te groeten,

 

Vwen Heylandt wilt ontmoeten,

 

Volghet der Enghelen stem.

 

 

 

5. Sy gaen heen, niet inde woninghen

 

Vande Princen ofte Coninghen,

 

Maer in een vervallen schuur:

 

Daer zijn noch vercierde wanten,

 

Noch vergulde ledicanten,

 

Noch tapyten aende muur.

[fol. B8v]

 

6. Daar gaen sy haer Herder soecken,

 

Daer hy leyt in slechte doecken:

 

Niét in kleen van goudt en sy,

 

Daer de Maeght en blyde Moeder,

 

Heeft ghebaert haer God en Broeder,

 

Bewaert van 's Hemels Borghery.

 

 

 

7. Herders die hier met verblyen

 

Aensiet uwen Heylandt lyen

 

Alleen voor uw sond' en schult.

 

Twyfelt niet aen zijn vermoghen,

 

Hy komt arm om u t'verhoghen

 

Op dat alles wort vervult.

 

 

 

8. Hy verberght het voor uw ooghen,

 

Onder ons swack onvermoghen,

 

Zyne macht en heerlijckheyt:

 

Komt in ons verdurventheden

 

Niet in glory, pracht ghetreden,

 

Daer hem Iudea verbeyt.

 

 

 

9. Hy was voor de eerste stonden,

 

Eer dat laghen d'aerdse gronden

 

In haer plaetse ofte schijn,

 

Die laet hy nu niet te wesen:

 

Maer die hy niet was voor desen,

 

Die begint hy nu te zijn.

[fol. C1r]

 

10. God is in het vleesch ghekomen,

 

Heeft ons menscheyt aenghenomen;

 

Nochtans blijft God al in al:

 

Bekleedt zijn eeuwich licht met duyster,

 

Schijnt nu sonder glans of luyster,

 

t Is zijn wil en welgheval.

 

 

 

11. Dit gaet boven ons ghedachten

 

t'Ondersoecken uwe krachten,

 

Al u wercken wonderlijck.

 

'tVleesch u dient om 'tvleesch te vryen,

 

Maeckt u arm door doodt en lyen,

 

Op dat ghy haer maket rijck.

 

 

 

12. Coridon wilt nu beginnen,

 

Hier is stof voor hooghe sinnen:

 

Singt een groot en heerlijck Lied

 

Van des Heeren wonder-daden,

 

Van zijn goetheyt vol ghenaden,

 

Van het gheen ghy heden siet.

 

 

 

13. Laet ons met de Herders heden

 

Tot ons Herder inne-treden

 

In de schuere ons ghemoet:

 

Laet ons daer ons Heylandt groeten,

 

En met yver hem ontmoeten,

 

Datmen sichtelijck niet en doet.

De muerte Vidà.