Nieuw-Jaar-Lieden. Deel 1

Iaar-lied,

op de stem: O schoonste personagie.

1. T'Vernieuwen doet gheheughen,

Na waerheydts plicht, yets noodich t'onderscheyden,
Deur g'nade en't vermeughen
Ons swackheyts op der tyden voorbereyden.

[fol. B4r]

 

'tOud' leven meer, naer eer en leer

 

Des heyl'ghe roeps te wraken.

 

Haest is verdweenen, de luck-ster overscheenen,

 

V sy het waken.

 

 

 

2. Siet heden inden Oosten

 

Een heylich licht 'tvernieuwde Bethlem bieden,

 

Dat aen-neemt ons te troosten.

 

Ghevallen mensch, die tot zijn kribbe vlieden

 

In nederheyt, daer toe-gheseyt,

 

Dits eeuwich voor u offer.

 

Armoe besoecker, is na den Hemel woecker,

 

Zijt niet sloffer.

 

 

 

3. In liefdes yver trachtet

 

God boven al, u naesten als u selven:

 

Soo doende ghy verwachtet

 

De b'houwen strael, die niemant sal bedelven.

 

Christi heerbaen, die wysen gaen

 

Hun Ioden Coning nader,

 

Herodes raden, gheleken 's Werelts quaden,

 

Boosheyts rader.

 

 

 

4. Na hoocheyt of self wesen

 

Is meest de val der sonden voortghekomen:

 

Soo't gaet ten tyde desen,

 

Daer weynich soecken 'tnauwe pat der vromen.

 

Gods rechter stoel, is aen't ghevoel

 

Ws herten niet ghedreven.

 

Tot noodich myden, van 't rasend' woedich stryden

 

Stervend' leven.

 

 

 

5. O, yver! Prins God-heylich,

 

Die 'sHemels rijck veur 'taertsche zijt behoudich:

 

Verkiest meer nut als veylich,

 

Van eygen wijckt, 'tis niet al ist veelvoudich.

[fol. B4v]

 

So ghy bemint, waerheyt verwint,

 

V selfs kleyn zijnde vreughdich.

 

Groot ist ghenoeghen//in hem die't al sal voegen,

 

Levend' deughdich.

I.S. Kolm. Bemint de waerheyt.