De nieuwe Amsteldamsche schouwburg

Nieuw lied, van een Ruiter en een aardig Meisje.

Stem: Wy wenschen u geluk o Vorst.

Mijn hert is voor altyd voorzeid,
Ken een zoo schoone maegd,
Die my beneemt mijn vryigheid
Daer zy haer roem op draegt;
Maar zij is ook met min doorwond,

[p. 77]

 

om dat ik kus haer rooder mond,

 

Zomtyds zomtyds, zomtyds.

 

Mijn lief die komt dikwils by my,

 

Dan zyn wij met ons tween;

 

En zit wat aen mijn groene zy,

 

Veel kusjes ongemeen:

 

Maer haestig moet zy weer na huis

 

Dat is voor ons een droevig kruis;

 

Zy gaet, zy gaet, zy gaet.

 

Dan hebben wij wel braef gekust,

 

Maer dan moet zy weer heen.

 

ons minnebrand blyft ongeblust,

 

Wy moeten zyn te vreen,

 

Tot dat nog eensjes komt die dag,

 

Dat men malkander kussen mag:

 

Myn lief, myn lief, myn lief.

 

Die hoop die blyft myn altoos by,

 

Dat ik eens Triomfeer;

 

Daer was geen blyder dag voor my,

 

Als ik kreeg mijn begeer,

 

Dan heb ik in ’t wagten geen verdriet,

 

Als my maer eens myn wil geschied,

 

Ik hoop, ik hoop, ik hoop.

 

Laet ons dan wagten na die tyd

 

Met een geduldig hert,

 

Als wy eens door Gods goedigheid

 

Bevryd zyn van die smert,

 

Dan blyf ik by u voor altyd

 

Als ik met vreugd myn Schaepjes weid,

 

In ’t groen, in ’t groen, in ’t groen

 

Dan leven wy in eer en deugd,

 

Als twee getrouwde lien,

[p. 78]

 

Wy wenschen dat wy met vreugd

 

Dat uur haest mogen zien,

 

Dan leven wy regt met malkaer,

 

Als een verlieft vereenigt paer,

 

In min, in min, in min.