De nieuwe Amsteldamsche schouwburg
(ca. 1775)–Anoniem De nieuwe Amsteldamsche schouwburg–
AuteursrechtvrijStem: Als ’t begint.IK vryde een Meisje teer,
En zij was heel soet van gracie,
| |
[pagina 54]
| |
En mij dagt het was mijn postuur
Als ik quam in haer conversatie,
En haer vriendelijk wezen blij
Dat staet ‘er altijd voor mij;
Maer nu laet zij mij in de lij.
Och lacij wat een droefheid
En is mijn nu overkomen,
Ach lacij ik ben ’t al quijt,
Die ik eerstmael had uitverkoren,
Had verkoren tot mijn vrouw.
Sij beloofden mijn haar Trouw,
Maer nu laet zij mijn in rouw.
Ach! als ik eens overpeins,
Haer schoonheid en haer soet wezen,
Mijn hertje word als een Ys,
Sij heeft mijn zo dikmael genesen
En haer oogen als Corael
Die lonkten mijn zo menigmael
En zij was een troost voor mijn quael.
Is het om mijn lekkerheid,
of is ’t om mijn oneerbaerheid,
Die ik eerstmael heb bedreven:
of is het om het werelds goed
Dat ik u alderliefste soet
En daerom u verlaten moet.
Hier is niet om mijn oneerbaerheid,
En niet om mijn lekkerheden,
Maer het is om mijn Ouders raed!
Die zijn daer niet mee te vreden,
Als men de alderliefste zoet
En daerom verlaten moet,
Dat kost mij vlees en bloed.
| |
[pagina 55]
| |
En als ik u derven moet,
Dan sal ik ook moeten vlugten,
Ach mijn alderliefste zoet,
En dat ik u derven moet;
Waer in schept gij dan genugten:
Moet minne om het werelds goed
Dan is ’t al verlooren moet.
En dat ik het u al te mael,
Eens te kennen moeste geven,
En dat ik met u Persoon
Moeste sterven ende leven,
En zy stond my niet te woord,
En zy maekt met my geen accoord,
En daer op so moest ik voort.
En als ik u derven moet,
Dan wensch ik u de vreden;
Ach: myn alderliefste zoet:
‘k Kan u niet tot liefde bewegen
En dan wensch ik u eenen staet,
Vol deugden en bly gelaet.
Die het al te boven gaet.
Oorlof Iongmans altemael,
Wild dit Liedeken onthouwen.
Ik seg het u in het generael,
Wild geen Dogters meer betrouwen,
Want zy zyn alsoo gezind
Gelyk een ried staet in de wind,
So men nu aen myn bevind.
|
|