De nieuwe Amsteldamsche schouwburg
(ca. 1775)–Anoniem De nieuwe Amsteldamsche schouwburg–
Auteursrechtvrij | |
[pagina 51]
| |
Hoe helder schynt de zilv’re Maen
En lokt ons vrolyk toe
Men ziet nu duizend sterren staen,
Van glinsteren nooit moe.
Het Firmament staet nu ten toon,
’t Welk ons een Kleet verbeelt
Met Diamanten, welker schoon
Ons hert en oogen streelt.
d’Leeuwrik die van zorg belet,
Weet van geen druk nog kruijs.
En als de Zon in ’t westen zet,
Roept hij zijn Ionge t’huijs.
Den Boer verlaet, van ’t werken moe,
Den Akker en de Ploeg
Zijn Weerhelft lagt hem vriend’lijk toe
Dat is hem loon genoeg.
De Melkmeid zet haer nagtmuts regt
En gaet zoo na haer kooij
Maer ziet daer komt de Boere knegt,
Die kruypt by haer in ’t hooy.
Zoo leeft men hier al op het Land,
Soo lang den dageraed,
Sijn gulde strael schynd aen de wand,
Tot aen den Avond laet.
Daer is in de stad geen meerder vreugd,
Men gaet niet vroeg na bed
Want voor de Amsterdamse jeugd,
Komt dan de meeste pret.
Men gaet daer ’s avonds aen de zwier,
By Duyn of Mie Tabak
Die vuyle Pry, dat Venus dier
Men drink op zijn gemak
| |
[pagina 52]
| |
De Koffykan staet op het vuer,
Of lusje liever wyn,
Ik suijp mijn in een half uur,
Soo dronken als een zwijn.
Gij bent ‘er een gelijk je broer,
Ie bent een rottig vel:
Ie bend een ouwe pekelhoer,
Mijn Heer dat weet ik wel.
En staet het ons dan daer niet aen,
Dan gaen wij na het hof,
Bij haegsche Ianne of in de baen:
Daer vind gij banjer stof.
En dan bij Heijn in de Fontein
Dat ’s zoo een hupse quant:
Hij wil ook wel eens vrolijk zijn
Daer hebje de regte trand.
Daer slaet men mee den bal niet mis
Men danst daer zomtijds straf,
Vooral als ’t stillen avond is:
Dat nieuwtje moet ‘er af.
De pijl is haest geen noemens waerd,
Het bos zit haest op zij;
Daer vind gij volk van ploerten aerd
Het Wijf een valsche prij.
En zoo de karreman voorbij
Regt toe na Dorethee
Daer is het lugtig aen het Y,
Men leeft daer stil in vree.
Maer zagt word ik hier niet gekuld!
Men scheld eens aan de Poort,
Ik wed gij hooren roepen zult,
Met de intree speelt maer voort.
| |
[pagina 53]
| |
Dat is het fijne van de mis
Ian fopt Piet, en Piet fopt Ian:
Maer daer men zelver leep op is
Daer krijgt Ian oom niet van
Het is waer dat men gaet of zwierd:
Men vind geen meerder stof
Als op de baengragt met pleizier;
Al in het brussels hof.
Des Woensdags speelt men daer plaizant,
Een schoon Liefhebbery:
Men vind daer hoeren abondant
Met dames aen haer zy
Het gaet daer alles vriendelijk ziet
En zonder vals gevleij,
Men vind daer gants ter weereld niet
Van snoo bedriegery.
Soo vind men dan in Amsterdam:
Van alles veel vermaek:
Maer op de Baengragt in het Lam
Vind ik de beste smaak.
Ik heb het alles wel bezien
En dat met veel vermaek
Maer ik zeg dat de brave lien,
Sijn aen de beste saek.
|
|