De nieuwe Amsteldamsche schouwburg
(ca. 1775)–Anoniem De nieuwe Amsteldamsche schouwburg–
AuteursrechtvrijVois: Van de swermer Mars.WAt vreugd, wat geur, wat aengenaemzaemheid,
| |
[pagina 39]
| |
Geeft de mey ons met haer Lentetyd;
Wyl de Nagtegael, met zijn held’re tael,
Verquikt de Diertjes altemael
Hy zingt lustig en reael,
Grof en fyn en musikael
Waer door het Vee van vreugd opspringt,
Het Pluymgediert by dage zingt
Altemael, Zoet ter tael
Vroeg en laet, in der daet
Van ’s morgens dat den dag opgaet,
Ieder Vogel op zijn maet
En den Uyl by avond laet.
Alle Vrugten en Boomen staen in haer fleur,
En de Bloempjes die geeven een zoete geur,
Al het groen gewas, Aen de Water-plas
Springt het Fonteintje als een glas.
Hoe schoon staet het Groen-gewas
Ook de Klavers in het Vlas;
Door den dauw bepaereld heel charmant,
Elk druppel blinkt als een diamant,
Ziet elk Paer Tree te gaer
In de mey, Even bly
Al met een Liefje aen zijn zij:
Philis speelt een melody
Op zijn Hobo en Schalmy.
Diana trekt gestadig op de Jagt,
Om het Wild te schieten dat haer ’t beste dagt,
Bacchus schenkt het nat, Uit een zuiver vat,
Waer van dat haer veel drinken zat
Die dan vallen op hun gat,
En de Bloem hof dus beklat
Catryn die wyt het op Adriaen,
| |
[pagina 40]
| |
Maer die Schoone heeft ’t haer zelfs gedaen,
Ag wat raed ’t Is te laet.
Dries en Griet, Kyven niet
Zy zeggen ’t is met vreugde geschied
Dat wy vielen in het Ried,
Maer na lachgen komt verdriet.
Zoo haest als doorbreekt de gulde Zon,
Zag men Philis, Leander, en Coridon
Met haer liefjes plaisant, t’zamen hand aen hant
Wandelen langs een waterkant,
Daer zy spreken met verstand
Van den Huwelijken band;
Zy zetten haer zomtyds in het groen,
’t Is om haer zoete Liefjes te voldoen.
Venus wigt, met zyn schigt,
Komt gezwind, als een wind
Hy zoekt tot hy zyn liefje vind,
En geeft aen dat zoete kind,
Dan de Bloem die zy bemind.
Men ziet den Boer nu werken op ’t Land,
Die met vreugd geduurig zaeid en plant:
En den Hovenier ziet men met plaisier:
De Bloempjes plukken na de zwier.
Venus blaekt door ’t minnevier
Wyl Bacchus ons geeft lekker Bier.
De Scheepjes laveeren wel door de Zee:
En de Visjes die zwemmen tot aen de Rhee
Ziet elk Paer, By elkaer
Zyn verblijd in deez’ tyd,
Door d’aengename Groenigheid.
Ionkmans toond ook wie gy zijt
Doorbrengt de Mey met lustigheyd.
|
|