De nieuwe Amsteldamsche schouwburg

De klaagende Minnaar.

Op een Aangenaame Wys.

1.
ô LUstelooze Maegd:
Die haer zieltje tot slaep verwekt,
Wanneer de duister nagt
Het aerdrijk overtrekt;
U pluime bed bespreid,
Ach! Iuffouw wild ontfaen
Hier koom ik voor u deur
Voor u slaepvenster staen.
2.
O Lustelooze Ziel,
Zieltje vol zoete Min:
Hoe jaegt dat jeugdig hert

[p. 38]

 

Na de gunst van zijn Vrindin:

 

Hier leid die schoon Godin

 

Die zo door ’s Hemels leeft,

 

Die haer Lighaem bemind,

 

Nooit aen haer minnaer geeft.

 

3.

 

Haer te derve,

 

Dat doet mijn zieltje wenze tot ’er dood,

 

Maer na die bly ontfangst:

 

Om te ruste in myn zoete liefs schoot;

 

Die schoot die haer bemind

 

Gesloote lag een Iuffrouw;

 

Denk eensjes als ik dorst

 

Hoe garen dat ik wou.

 

4.

 

Haer blanke zwane hals,

 

Haer rookoraelde mond,

 

Haer Boezem glat en mals

 

Twee Borsjes appelrond;

 

Die zag ik door een scheur

 

Van een geborste glas

 

Ik wou dat ik van de Nagt

 

By haer gebanne was.