De nieuwe Amsteldamsche schouwburg(ca. 1775)–Anoniem De nieuwe Amsteldamsche schouwburg– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 41] [p. 41] Een Nieuw Lied op de Speelhuyzen. Op een Aangenaame Wys. IN Amsterdam wil ik wel zyn, En daer is het wel plyzierig; Maer by de Meisjes groot en kleyn: Is het goed om by te zyn Niet aerdig, niet aerdig; Maer waerdig. In de Ionkerstraet of daer omtrent, En daer is het ook plyzierig, Daer vind men de Meisjes pertinent Haer naem is mijn ook onbekend Niet aerdig bis maer waerdig. In ’t Kolgat Iansse of daer omtrent, [pagina 42] [p. 42] Daer vind men ook Meisjes zitten, Daer al in en aan de deur, Met een wit voorschootje veur Niet aerdig bis maer waerdig. In de duivels hoek wel bekend, En daer vind men veel Speelhuyzen, Daer gaen wy altemet na toe, En wy spele reis kiekeboe, Niet aerdig bis maer waerdig. Dan gaen wy na de baen gragt toe, En daer vind men de mooiste meisjes, Sy zitte daer in ’t haer gekapt Met een strikje op haer hart; Niet aerdig bis maer waerdig De Leidse straet of daer omtrent, Daer vind men de beste huyzen Je zou het niet zegge ook voorwaer Dat het van de Winkel waer, Niet aerdig bis maer waerdig. En dan gaen wy na Koo de slaef, En daer zitten zy in ’t Kantoortje; Het lyken wel Godinne van de min Ik heb ‘er geen behagen in Niet aerdig bis maer waerdig. ’s Avonds laet al over de straet, Daer vind men ze op de bane: Sy zyn netjes op geschikt Met een strikje op gestikt, Niet aerdig bis maer waerdig. Ianne mary ging daer na toe En zy ging daer aen ’t wedden: Zy wou wedden tegen alle man [pagina 43] [p. 43] Dat zy het beste danssen kan: Niet aerdig bis maer waerdig. En ons matje ging daer na toe, En die ging daer aen ’t wedden, Zy sprong wel driemael door de ring Hoor eens hoe het met haer verging, Niet aerdig bis maer waerdig. Dan treede wy de Kamer in, Daer zitten zy als de dames, Van boven bennenze hups en fijn Van onder stinkenze als fenyn, Niet aerdig bis maer waerdig. Dan komenze na de Ionkmans toe En dat met streelen en vlyen, Al hadje geene lust daer in, Ik kreeg behagen tot de min, Niet aerdig bis maer waerdig. Ie vat het Meysje by de hand En men ging daer aen ’t danssen, Dat duurd zoo den heele nagt, Tot het geld is door gebragt, Niet aerdig bis maer waerdig. Want hoe menig Ambagtsman, Die zyn Weekgeld gaet verzwieren, By de Hoeren in ’t Hoerhuis Dat is voor de vrouw een kruis, Niet aerdig bis maer waerdig. Dan gane wy na ’t Franze pad Dan kanne wy ook wel zwieren, By Anna wild myn verstaen Houd het met meenig getrouwde man: Niet aerdig bis maer waerdig. [pagina 44] [p. 44] Dan komen zy ’s nagts dronke tuis ’t Is niet als knorre en kyven, Dat komt door die hoer dat beest Daer hy ’s nagts had by geweest, Niet aerdig bis maer waerdig. Die dat Liedje heeft Gedigt, Het was op een Pinkster Maendag, Het was een quantje zyn hertje was ligt: Die dat Lietje heeft Gedigt, Niet aerdig bis maer waerdig. Ik schey ‘er met het digten uyt, En nog vrienden vol van waerde, Ik zing ziet tot jou besluyt, Het is een stuyver dat is verbruyd, Niet aerdig bis maer waerdig, Vorige Volgende