De Nieuwe Oost-Indische rooseboom

[p. 56]

Een Nieuw Vermakelyk Amoureus Lied.

Op een aengenaeme Wys.

1.
’t IS om u soete min,
Dat ik schoon Herderin,

Hier heb soo lang staen wagten,

En geen troost en win;
Wat mag de oorsaek syn,
Dat gy myn laet in pyn,

By daegen en by nagten,

Sonder Wederminne:
Syt gy dan van een Leeuw

Of Tyger voort gebragt?

Die door u stuurse reden

Myn min veragt.

2.
Vreest gy de Goden niet?
Die sien al myn verdriet,

’k Vrees die u sullen plagen,

Als gy van myn vlied;
Ach Vrouws persoon u komst,
Had gy het niet begost:

Gy had geen reen van klagen;

Door uw stuurse reeden,
Maer ’t is om uw schoonheid al,

Myn alderliefste Beeld,

Die dagen en nagten,
In myn sinnen speeld.

[p. 57]

 

3.

 

Klein Cupido venus wigt,

 

Waar blyft gy met u schigt,

 

Zoekt gy het hert te raaken

 

Van het zoet gezigt?

 

Al is u borst van staal,

 

Ik heb zo menigmaal

 

Een Riddershert doorstooken,

 

Dat op het harnes blooten:

 

Za toond dan maar u kragt,

 

’k Bid u ’t is meer dan tyd;

 

Eer dat de bleeke dood

 

Ons van het leeven scheid.

 

4.

 

Zoet Herder, staakt u klagt,

 

’t Is van myn nooit gedagt;

 

Dat ik u zou verlaaten,

 

Naar wien myn zieltje tragt;

 

Ontvangt dan wedermin,

 

Van u schoon Herderin,

 

Die u maar kwam beproeven:

 

Wilt u niet meer bedroeven,

 

Ontvangt dees Roosenkrans,

 

’k Zweer u getrouwigheid,

 

Dus weest dan zoetste Herder

 

Met u lief verblyd.