|
| |
Ware Geschiedenis, voorgevallen binnen Amsteldam van twee Burger Lieden jong getrouwd, zy deden een Nering, niet hoog in het vermogen zynde, een zeker ryk Koopman weet door geld en andere middelen de jonge Vrouw tot onkuisheid te brengen dat haer Man met Oogen heeft gezien; het welk oorzaak was dat zy alle drie tot een Jammerlyke dood zyn gekomen.
| |
Stem: Waar is ’t Fortuin nu ras.
Die hem niet wel verzind,
Slaet het Oog op een getrouwde vrouw,
het geen haer daer na bragt in groote rouw:
Ach vriende hoord dit aen,
Een droevig stuk zal ik verhalen gaen,
Van twee getroude lieden,
Een Koopman kloek van moed,
die had veel geld en goed,
Bied om de vrouw veel geld en goude root,
| |
| |
als hy een nagt mag rusten in haer schoot,
hy zyt myn lief hoord aen
wilt myn verzoek ik bid u niet afslaen,
het zal u veel voordeel wezen,
En steekt haer aen de hand,
De vrouw heeft met bescheid,
Hoe den Koopman door een valsch beleid,
Myn zoekt te brengen tot een snood onkuisheid
Biet voor myn eerbaer schoot,
Een zomme geld en goude ketting groot,
En heeft my aen de hand gestoken,
De Man stond zeer bedagt,
Over deez’ vreemde klugt,
En sprak myn vrouwe gy hebt wel gedaen,
dat gy zyn wille niet hebt toegestaen,
Ik zal my versteken dat my niemand ziet,
En laet heb als dan by u komen,
Jaeg ik hem het huis weer uit.
Heeft den Saetkoper doen verstaen,
Als dat haer Man was uit de Stad gegaen,
Kleed hy hem aen zoo ging hy schielyk voort,
Geeft haer het geld en de Juwelen,
Sprak doet nu myn begeer,
| |
| |
Het geld sloot in de kas,
den Heer zonder zig lang te beraen,
die neemt drie Pistolen wel gelaen!
Schiet een ten versier uit,
de Vrouw die vraegt terstond wat dat beduid
Hy zei dat zyn gewisse tekens,
Sie daer twee wel gelaen.
Sprak hy van stonden aen,
Za lustig spoed u na het Ledikant,
Op dat ik blussen mag myn minnebrand,
Den Man zag door een spleet,
Een vreemde haen zyn eygen hen betreet,
Sprak tot zyn knegt gaet na beneden,
ontzet myn vroutje schoon,
De knegt die sprak myn Heer,
Bent gy bang voor ’t geweer,
Sou ik myn leven wagen voor u geld,
Wel twintig horten heb ik al geteld:
Ik kwam daer veel te laet!
Ik heb de drommel van u malle praet,
Als ik myn leven wil verliezen,
dan houd ik myn konstand,
En stry voor ’t Vaderland.
den Man van boven barst byna van spyt,
den Vrouw zeer droevig om haer eere schreid;
daer leid het geld en het Juweel,
Sy leefde zamen in een groot krakeel,
Tot dat de Vrouw is neer gezonken,
Van droefheid in het graf,
Wie gruwelt daer niet af.
| |
| |
gaet eenzaem Leeven een zeer kleine tyd,
Hoord hoe den Satan hem nog meer verleid:
Heeft hem zelf verhangen aen een tou,
Met groot bezwaren, Heer wilt ons bewaren
Den Koopman ryk van goed,
Kreeg stryd in zyn gemoed,
Om dat de Vrouw en ook de Man was dood
Want hy was zelf de oorzaek snood:
Een glas wyn daer doodelyk vergift in was,
Verlaet zyn leven: Is neer gezegen,
In zoon bedroefden staet,
Door zyn vervloekte daed.
En spiegeld u van dit droevig Lied,
Het is warelyk alzo geschied;
Al waer dat droevig stuk gebeuren kwam,
Ik heb ter degen, de Naem verzwegen,
|
|
Auteursrechtvrij