Nieu groot Amstelredams liedt-boeck

Inhoudende Alderhande Tafel, May, ende andere Amoureuse Liedekens seer vermaeckelijck voor alle Ionge Lieden

Lied

op de wijse: O combien est, etc.

Ick minde een Maeght uyt onbedachte jeucht,
Al eer myn oogen gaer recht sagen
Nae d’aensicht schoon, waend’ ick haer hart vol deucht,
Nae t’woordt dacht ick trou te bejaghen,
Eer ick mijn reden raedt cond’ vraghen,
Koockte Venus t’hert in der minnen v uer,
Een corte vreucht werdt my lanck herde suer,
Natuer, deet ontrouw dick met schoon behaghen.

Als Duyfken slecht end’ minlijck sonder gaol

Scheen sy met my eerst te verblyen,
Haer soet gelaet my t’soete harte stal
Ick werdt haer eyghen door sulck vrijen:
Ick boodt haer trou sy gincx niet mijen,
Haer lust heeft my in eerbaerheyt gerieft
T’was niet dan schijn, al docht het my ondieft,
Want liefd’ blijft liefd’, en mint tot allen tijen.

Hoe meuchdy Lief int hart nu sluyten hart,

Dat my jonstich voormaels was open,
Al quam myn liefd’ ooc me door Venus raet,
Niemant en mocht mijn trou ontknoopen:
Maer dijn ontrouw bedriecht mijn hopen,
Wy schenen een al door der minnen cracht,

[p. 165]

 

T’gheschil heeft ons een quaey Sibil ghewracht,

 

Die dacht, u schoonheyt dierder te vercoopen.

 

Princesse t’hart dat ghy door leugen staelt,

 

Heeft my u meyneedt weer ghegheven,

 

Ick socht u eer self hebdy schand behaelt,

 

Lely doet u verwaentheyt sneven:

 

Licht is u trouw. en quaet t’aencleven,

 

Ick ben u nu, al was ick eerst verdwaest,

 

Paeyt andren oock, te lang heb ick geraest,

 

So haest ic u verloor, vandt ick myn leveb