|
| |
| |
| |
| |
t’Samen-spraeck, tusschen een Moeder en haer Dogter,
Stem: Als ‘t begint.
Och Moeder ick wil gaen trouwen,
Worden een Ruyters vrouwe,
Een Duytser of een Crawaet,
‘t Is al na mijn behagen,
De armoed’ wil ick dragen,
Ick treck na ‘t garnisoen.
Ick sta hier in verslagen,
En vreest gy voor geen plagen,
So gy mijn gaet verlaten,
Ick sal ‘er u bastaert maken,
Daer is dan niet voor jou.
Wat vraeg ick na u schijven,
Ick heb liever een Heldt,
Die kan maer eens dood blijven,
Daer mee treck ick te veld,
| |
| |
Laet doch u sinnen varen,
Ick sal u een nieuw kleed maken,
Gelijck een Koopmans Vrouw.
Ick vraeg na geld of kleeren,
Ick wil in ‘t Leger zijn,
Bij de Soldaten verkeeren,
Daer drinckt men somtijds wijn,
Oock al-te-met wat slagen,
Dat moet men al verdragen,
Dochter ick salder u koopen,
En wilt doch niet wech loopen,
Een Iongman als een parel,
Ick heb doch geen behagen
Een hoedje wil ick dragen,
Met pluymen seer playsant,
En so in ‘t Leger rijden,
En voor den Konink strijden,
Dochter wat sult gy maken,
Gy raeckt u Man dan quyt,
Wat sult gy dan bedrijve,
Als u Man daer dood blijve,
Veel droefheydt ende rouw.
Al blijft ‘er eene doodt,
| |
| |
Daer zijn wel hondert tegen,
Een kies ick uyt den hoop,
Een Zwitser of een Ruyter,
Een Tamboer of een Fluyter,
Geen meerder vrengt op aerde,
Men houdse in grooter waerden,
Al door het mans bedrijf;
Daer moeten wy by verkeeren,
|
|
Auteursrechtvrij
