De nieuwe vermeerderde Haagse joncker, of 't Amsterdamse salet juffertje
(1717)–Anoniem Nieuwe vermeerderde Haagse Joncker, of 't Amsterdamse salet juffertje, De–
AuteursrechtvrijStemme Trommen en Trompetten.
DEn Haeg die is vol vreugde,
Nu in de Maent van Mey,
Ider toont zijn geneugde,
Vrolijck ende bly,
Hier in ons Nederlandt,
Men siet den Mey geplant,
Dat de vreugd,
Nu met geneugd,
Neemt d’overhant.
Oranjen moet ick loven,
Soo lange als ik leef,
Mijn hert moet zijn geboogen:
Voor die nimmer en beeft,
voor Yser, kruyt of loot,
Nog Vyants dreygen groot
Maer sijn krachten:
doet haer smagten:
In den noot.
Ons Schuttery te samen:
En Burgers van den Haeg,
Die siet men seer bequame
Haer toonen even graeg:
In Wapenen te saem:
Seer deftig en bequaem:
| |
[pagina 57]
| |
In dees tijden,
met verblijden,
aangenaem.
Ik sie daer komen zwieren,
de Planters van de Mey,
Haege met sijn Baniere,
Oranjen Lievery,
Met sijn Vaendrager Blom,
Waer door mijn ’t hert opklom,
Viva Oranjen,
hoe pronck Brittanjen,
De Wereldt om.
Ick heb mijn Oog gestagen,
Verder op ‘t Buyten-Hoff,
en sag daer met behagen,
De Pronck en Hollants Lof,
Capiteyn Mol met sijn Vaen,
Anckers-hoeck wilt verstaen,
Met pleysier,
En goet manier,
Daer komen aen.
Na ’t Vaendel was de Kleure,
blaeu was de Lievery,
Van achteren en veure,
’t Gestelt al eenderley,
En de Tamboeren saen,
Mede Blaeuw na Vaen,
‘k Sagse alle moedig,
komen spoedig,
Vrolijck staen.
Ik hoorde Musketeen kraken,
En ook de Trommels slaen,
de Burgers in haer Wapen,
komen seer moedig aen,
Everhart haer Capiteyn
Alle ontrent het Pleyn,
’t Was Oranjen,
Bleu en Blanje,
So het most zijn.
Haer Pluymen hoog verheven,
Stonden seer schoon en net,
ick sag oock daer beneven,
Haer Vaendrager Goset,
met alles na de zwier,
Op sijn Burgers manier,
’t Was Oranjen
Bleu en Blanje,
Met soet getier.
Dit Vaendel na sijn kleure,
Groen in de soete Mey,
Capiteyn de Graef daer veure,
En de Schutters eenderley,
die gaven lustig vonck,
En schooten dat het klonck,
Al die vreugt,
Ende geneugt,
My ’t Hert in sonck.
Desmaret haer Vaendrager,
Seer moedig op dit pas,
Toonden hem ook niet lager,
Al met zijn Baniere ras,
Dus yder een om prijs,
Toonden haer na den eys,
| |
[pagina 58]
| |
Wel in zeden,
Net in Kleeden,
Hollantse wijs.
Mercurius komt hier spoedig,
En roept de Godt Iupijn,
dat hy sal komen moedig
Sien ’t Vaendel Colle-beyn,
En hooren Schuttersklank,
Sien vuerstralen in zwank
Als of’t Dondert,
‘k Stont verwondert,
Hier seer lanck.
Capiteyn Montus quan treeden,
Marseerden de andere na,
De Vaendrig stelt ook meede,
Al met de Piecken dra,
waeren ook schoon en net,
En zwierig opgeset,
’t Accordeerde same,
Seer bekwame,
Of ’t was een Met.
De Schutters van het Vaendel,
’t Witte Lieverey,
In haren Wapen-handel,
Toonden haer eenderley,
dat waerdig was te sien,
Voor duysenden van Lien,
‘k Sa de Officieren,
Met manieren,
Haer gebien.
Wolfganck kloeck en moedig,
Als eenen Capiteyn,
Was in alles seer spoedig,
Om te volgen den Treyn,
van Hoecken met de Vaen,
die quam ook vrolijk aen,
Ick wens dat de vree,
en vreugde mee,
Mag blijven staen.
Tot Eer, en Danck, en Glorie,
Is dese vreugt geschiet,
’t Hollants Hof ter Memorie,
Die over ons hebben gebied,
Al ons Regeerders vroom,
Die ’t Lant houden in toom,
En Magistraten,
Die niet laten
Haer sorge vroom.
De Ambassadeure samen,
die veel zijn in ’t getal,
Hebben sy na betamen,
Haer eer gegeven al,
En met een goet beleyt,
Ge-eert in vrolijckheyt,
God wil geven,
Haer lanck leven,
Sonder strijd.
Ik wens de vroome Schutters,
En Borgers in ’t getal,
En vreugd en ook lang leven,
Hier op het Aertse-dal,
Veel zegen en voorspoet,
In haren handel goet,
daer sy na haken,
en ook smaken,
’t Eeuwig goet.
|
|