De nieuwe vermeerderde Haagse joncker, of 't Amsterdamse salet juffertje

[p. 53]

Een Droevig Beklagh van al de Haegse Meysjes.

Stem: LiefsteLief.

WY Hollanse Venus Dieren,
Wy bennen gewent om somtijts eens te zwieren,
Maer wy benne siet,
Nu in groot verdriet,
Want onse Neering,
Die loopt dood en gants tot niet.

Het schynt dat Cupido sijn Minnevonken,

Geheel en al verdroogt is en verdronken,
Want sijn stralen siet,
Die benne gants tot niet,
En geheel verdweenen,
O Cupidootje gy baert verdriet.

Wy setten ons in ’t oog,

Wy sitten aen de deuren,
Wy gaen ook over straet,
Wy wencken de Sinjeuren,
Ons oogjes vol van vonck,
Die schieten lonk op lonck,
Maer het mag niet helpen,
Het schijnt het valt in een spelonck.

Wy ons opschicken fray,

Met toorens en Kornetten,
Tot aen de Tepels blanck,
En wy ons nog blanketten,
Wy schieten Ionkmans aen,
Als wijse maer sien gaen,
Vol van Korasy,
Maer Cupido en wil niet staen.

Het was lest op een tijd,

Doen quammer nog een Boertje,
Al van Sardam gegaen,
Wy vatten hem by sijn snoertje,
Wy riepen Boertje buys,
Het Boertje quam in huys,
En hy wou eens troetelen,
Maer aen bloet had munt nog kruys.

Wel lieve Truytje fier,

Wat sullen wy beginne,
De kost die is so dier,
En daer is niet te winne,
En weet je nu geen, raet,
Sa lustig op de straet,
Wy moeten nog eens vragen,
Ginter een Schoorsteenveger gaet.

Hoort Schoorsteenveger hier,

Kunt gy wel Schoorsteenvegen,

[p. 54]

 

Fraey netjens na de zwier:

 

komt segt ons dat ter degen,

 

Wy benne vegens siek,

 

komt in een oogenblik,

 

en wilt een Pintje drincken,

 

De Schoorsteenveger kont in de strik.

 

Lest kregen wy een man,

 

Het scheen wel een Wijnkooper,

 

hy was gelijk een Lam,

 

Daer na wiert hy een strooper,

 

Hy kropten ons het gelt,

 

in tot den laetste spelt,

 

En doen gink hy strijken,

 

Wat dunckt u van desen Helt.

 

Wel Cupidootje soet,

 

Wilt gy so ons verlaten,

 

Soo bennen wy in noot,

 

Wat sullen wy gaen maken,

 

wy weeten geenen raet,

 

Och Cupidootje maet

 

Wilt ons doch helpen,

 

En ons dog in den noot bystaet.

 

So gy dat niet en doet,

 

so bennen wy verlooren,

 

och Cupidootje soet,

 

Wilt onse klagten hooren,

 

och blijft ons dog getrouw,

 

En wilt ons versterken,

 

Of wy moeten sterven van enkel rouw.

 

Adieu kleynen Godt,

 

Wilt op Vrou Venus denken,

 

Als gy het lonken siet,

 

En het lieffelijk bewenken,

 

Sa spant u boog gezwin,

 

Schiet op Vrouw Venus in,

 

Soo wort gy gepresen,

 

Door de soete stralen van de Min.